terug

Van Tante Sien naar Frans en Bels (16 km) Ov

Wandel even weg door de Tuin van Nederland; dat prachtige heuvellandschap met bos, heide, eschen, waterbronnen, snel stromende kronkelbeekjes, historische ‘valmöllekes’ en fraaie vergezichten. Niet zómaar kwam Twente aan haar bijnaam.

Net als Drenthe, is ook Overijssel nog rijk aan onverharde wegen en paden. Vooral ook daardoor een waar wandelparadijs. Na circa 4,5 uur bent u terug bij Tante Sien. De koffie heeft ze vast al klaar.

 

Start-/eindpunt in Overijssels ‘Vasse’ is per OV bereikbaar. Ook is er een GPS-versie beschikbaar en mag uw hond mee op pad.

 

start- en eindpunt Hotel Restaurant Tante Sien

TanteSien FransBels

Denekamperweg 210

7661 RM Vasse

N52 25.989 E6 50.086

OV: bushalte RK kerk, op 1 min. loopafstand

 

tips voor onderweg

Negeer zijwegen en paden, tenzij anders vermeld

Draag stevige (wandel)schoenen

Onderweg komt u horeca tegen

Neem evenwel voldoende proviand

Vergeet uw verrekijker en camera niet

Honden zijn aangelijnd welkom

Respecteer natuur en landschap

Geniet en haast u niet

 

 

Routebeschrijving

1 Vanuit Hotel Restaurant Tante Sien steekt u de weg over, gaat rechtsaf en volgt het voet- en daarna fietspad langs de Denekamperweg. Kies na circa 200 meter het verborgen klinkerweggetje naar links.

 

Tante Sien emigreerde en remigreerde ooit zonder te verhuizen; Vasse was ooit een poosje Duits grondgebied. Mijn tante Sien: een struise boerenvrouw; Geboren, getogen en altijd gewoond in Vasse, heeft ze nooit zoveel gezien. Aldus Herman Finkers. Het Hotel Restaurant aan de Denekamperweg draagt nu haar naam. Zo doen er meerdere verhalen de ronde over Tante Sien…

Hoe dan ook, de officiële geschiedenis van Hotel Restaurant Tante Sien begint al in 1383; toen nog enkel een boerenerf ‘Warmelink’. Pas rond 1750 begon ene Wermelink een tapperijtje in zijn boerderij en kreeg dit café in 1881 een officiële tapvergunning voor ‘sterken drank’ en een ‘pandvergunning’ van koningin Wilhelmina en de toenmalige secretaris-generaal; de vader van Wim Kan.

Rond 1900 uitgegroeid tot Logement van Gezina Wermelink ‘Tante Sien’, brandde het in 1935 helemaal af. De nieuwbouw, Tante Sien van nu, verwisselde nog meerdere malen van eigenaar voordat ze in mei 2006 met Hans en Janneke Zandhuis haar 125e verjaardag vierde.

Waar de klinkerweg een scherpe rechtse bocht maakt naar een boerderijtje, gaat u rechtdoor en volgt het smalle paadje. Op de T-splitsing met asfaltweggetje slaat u rechtsaf.

Koers vervolgens op de driesprong (bij camping) rechtdoor en volg de zandweg met fietspad (Tutenbergweg).

Een flinke bult wordt in NL al gauw een berg genoemd. De Tutenbergweg passeert eerst (links) de Tutenberg en vervolgens de Braamberg die een hoogte van rond de 70 meter bereikt.

Daar waar fietspad afbuigt naar rechts, koerst u rechtdoor en volgt de enkelvoudige zandweg.

Koers op de kruising rechtdoor en sla op de T-splitsing van zandwegen rechtsaf de Braamberg weg in. Weg gaat over in asfalt. Waar het weggetje afbuigt naar rechts gaat u rechtdoor en kiest meteen daarna de eerste zandweg links (Haambergweg).

Blijf dit pad volgen, houdt zijwegen voor gezien en draai pal voor het eenzame huis mee met de stevige rechtse bocht. U wandelt rond de Hezinger esch. Blijf op splitsingen links aanhouden tot u aan het eind op een duidelijke T-splitsing komt. Ga linksaf de Hollweg op.

De ‘esch’ is een onlosmakelijk onderdeel van een typisch boeren-heuvellandschap. Al in de vroege middeleeuwen vestigden boeren zich op de hoge zandgronden, waarop ze ook hun gewassen gingen verbouwen. Vaak in de nabijheid van een beekdal. De lagere, vochtige groenlanden werden gebruikt voor beweiding en hooiwinning. Door eeuwenlange bemesting met een mengsel van mest en heideplaggen, kwamen de akkers op de eschen steeds hoger te liggen.

Als uitlopers van de meest oostelijke stuwwal van Overijssel zijn de zachte glooiingen van de Hezinger esch op zich op een natuurlijke manier ontstaan en volgens de fysisch-geologen erfenissen uit de voorlaatste ijstijd.

 

2 U kiest nu de eerstvolgende zandweg rechts (Mosbeekweg) en gaat op de kruising van zandwegen (Mosbeekweg / Brandtorenweg) naar links de ‘Brandtorenweg’ op.

Bij deze kruising begint de klootschietbaan van Mander, de oudste wedstrijdbaan van Twente.

Kuier aan het eind van de Brandtorenweg door over een stukje verharde ‘Hooidijk’. En koers, waar de Hooidijk afbuigt naar rechts, rechtdoor de onverharde ‘Vlasbeekweg’ in.

Kies vervolgens de tweede zandweg links (niet de Schaapskooiweg). Wandel het rechte pad uit en sla pal voor de eerstvolgende boerderij rechtsaf. Houdt meteen daarna op de Y-splitsing (met asfaltweg) rechts aan.

Ook op de daaropvolgende Y-splitsing houdt u koers naar rechts, kruist via een duiker een beekje en slaat op de eerstvolgende driesprong linksaf (en doorwaadt onderweg het beekje). Circa 1 km verder slaat u op de T-splitsing (bij bord ‘verboden voor voertuigen’) rechtsaf.

Volg deze weg, waar een linkse bocht in zit, en ga aan het eind naar links ‘Oosteriksweg’ op.

Watermolen ‘Fras’ vindt u aan uw linkerhand na de grote rechtse bocht in de weg.

De Overijsselse watermolens zijn meerdere eeuwen oud maar produceren geen meel, papier of cichorei meer. Ze drijven zelfs geen wasmachine meer aan. Hooguit draaien ze af en toe nog voor het publiek. Als industriële monumenten zijn ze bij de toerist erg in trek, zeker als ze ook nog te eten en te drinken geven; zoals de molen van Bels.

Na uw bezoek aan de Frans verlaat u de molen, steekt de Oosteriksweg over en kiest het smalle pad aan de overkant van de weg. Volg dit wandelpad, wat u naar de watermolen van Bels zal brengen. Bij een houten handwijzer ziet u hem (met pannekoekenrestaurant/theetuin) aan uw linkerhand.

 

3 Keert u na uw bezoek aan de Bels terug naar het wandelpad, ga bij de wegwijzer naar links richting Tubbergen en klim naar het hoogste punt van de ‘Manderesch ‘. Ga aan het eind van deze zandweg naar links ‘Oosteriksweg’ op en meteen daarna weer naar rechts.

Kuier vervolgens het eerste ‘opengestelde’ wandelpad links in. Passeer een hek en u bent in het natuurgebied ‘Dal van de Mosbeek’.

U bevindt zich in Nedl.-Duits grensgebied. Voordat de Europese grenzen open gingen, was dit gebied natuurlijk een eldorado voor smokkelaars. Om de nachtelijke uren toch een klein beetje comfortabel door te kunnen brengen, zorgden de grenswachten zelf voor een ‘goed’ onderkomen. Links van het pad ziet u straks een replica van een oude commiezenhut.

 

4 Blijf het soms slingerende pad volgen. U passeert (aan uw linkerhand) een akker en bereikt na een steile klim op de ‘Galgenberg’ interessante informatie van het Landschap Overijssel.

Blijf na het informatiebord het pad nog circa 25 meter volgen en kies dan het pad naar links (roodgele markering).

Stap eerst even naar de grenspaal en kijk uit over een fraai stukje landschap van onze Oosterburen.

Waar op de volgende Y-splitsing roodgeel naar rechts afbuigt, koerst u naar links en verlaat via het hek het natuurreservaat.

Rechtdoor gaand daalt u af over de smalle zandweg en koerst ook op de eerstvolgende viersprong van zandwegen rechtdoor. Hou het roer recht en koers ook op de volgende viersprong van zandwegen opnieuw rechtdoor.

Na circa 100 meter kiest u de brede met bomen afgezoomde weg naar rechts. U komt uit op de verharde ‘Uelserweg’.

Wilt u even het voormalige grenskantoor (anno 188) aan de grens tussen Mander en Getelo zien, ga dan hier eerst even rechtsaf, volg het fietspad en wandel langs het witte gebouw (links van de weg). Keer daarna terug naar dit punt.

U slaat linksaf en volgt circa 25 meter het fietspad. Steek de ‘drukke’ Uelserweg over en koers rechtdoor het tegenoverliggende weggetje in. Het ijzeren toegangshek gepasseerd, bent weer in het ‘Dal van de Mosbeek’.

Ga na circa dertig meter (voor het bord ‘doodlopende weg’) rechtsaf en volg, steeds links aanhoudend, de paden rond een van de twee ‘Mander Cirkels’. U passeert een grenspaal uit 1824 en jeneverbessenstruiken.

De Cirkels van Jannink: U kijkt uit over een circa 12 ha grote cirkel met een heuvel in het midden. In haar gloriejaren had de Twentse textielindustrie een groot belang in de ontwikkeling van de agrarische sector. Fabrikant Jannink liet begin 1900 naar Amerikaans voorbeeld ronde akkers aanleggen. Je hoeft geen bolleboos te zijn om te snappen wat de voordelen zijn: de ploeg eenmaal in de grond gezet, kun je tot het einde doorploegen zonder te stoppen of te keren.

Aan het eind van de twintigste eeuw werd de Noordelijke Manderheide teruggegeven aan de natuur. Kunst- en cultuurminnend Overijssel wist de cirkels echter te bewaren door ze te verheffen tot landschapskunst. De ene werd voorzien van een met jeneverbessen begroeide centrale heuvel en de ander van een circa 1 km lang spiraalvormig labyrint.

Na circa driekwart rond gaat u met het pad mee naar rechts en ontdekt de tweede cirkel.Neem ruim voor deze cirkel 2 het eerste heidepaadje links (op deze manier omzeilt u het eenzame huis).

Kruis het rechte pad tussen de beide buren, sla vervolgens linksaf en volg dit paadje weer richting rand cirkel 1. Paadje wordt even later pad en brengt u terug naar het weggetje met het bord ‘doodlopende weg’. De cirkel is rond.

 

5 Kies nu het (geel gemarkeerde) smalle heidepad rechts. Kies vervolgens het eerste smalle paadje links en ga aan het eind op de T-splitsing opnieuw linksaf. Aan het eind van dit pad gaat u rechtsaf de ‘Steurweg’ op.

Op de kruising met gravelweg en fietspad (Drieschichtsweg) koerst u rechtdoor over de onverharde weg. Op de driesprong temidden van een enkele gebouwen koerst u opnieuw rechtdoor (graspad op) en passeert een kampeerboerderij. Blijf rechtdoor kuieren en sla aan het eind van de weg linksaf ‘Broekdijk’ op.

Historische houtwallen domineren hier het landschap. Ooit werden ze verdrongen door het prikkeldraad, maar ten westen van Mander en Vasse zijn velen bewaard gebleven en dragen nog steeds bij aan het typisch Twentse coulissenlandschap.

 

6 Inmiddels in het dorpje Mander aangeland, steekt u de drukke Uelserweg over (let op), slaat u aan de overzijde rechtsaf en kiest na circa 50 meter de smalle onverharde weg naar links.

Bij de eerstvolgende Y-splitsing houdt u rechts aan. Blijf dit achterpaadje met klaphekjes volgen, koers op de eerstvolgende driesprong van zandwegen rechtdoor, kruis aan het eind van het pad de beek en sla op de T-splitsing rechtsaf.

Ga aan het eind van deze zandweg linksaf de beklinkerde Manderseweg in. Aangekomen in Vasse volgt u in de bebouwde kom op de splitsing linksaf de Manderseweg.

Sla vervolgens linksaf de ‘Kloosterhof’ in. Hou daarna rechts aan en wandel tussen de huisnummers 22 en 21 het tegelpad op.

U wandelt tussen de (links van u) voormalige kruidentuin van het zusterhuis en (rechts) het kerkhof met Mariagrot van de kerk van Vasse.

De gebouwen links zijn van een voormalig kloostercomplex. Na van 1975 tot 2000 Hotel restaurant Mosbeek te zijn geweest, is het tegenwoordig trainingscentrum ‘Het Balkon’.

Bij de verharde weg (Hooidijk) aangekomen slaat u rechtsaf. Steek aan het eind van deze weg de (drukke) Denekamperweg over en u bent terug bij Tante Sien. Einde van deze Wandel-weg-route.

 

Wij hopen dat u heeft genoten van deze voettocht en ontvangen graag uw reactie…

Deze route werd met zorg samengesteld. Mocht u desondanks toch onduidelijkheden in route of routebeschrijving ontdekken, dan wordt melding hiervan erg op prijs gesteld. Dit geldt natuurlijk ook voor onverhoopte wijzigingen in het landschap. Uiteraard volgt u zo’n beschreven Wandelwég-route op eigen risico.

 

Van Tante Sien naar Frans en Bels, oktober 2006. Auteur; Dave Bekkema.

Tekst gewijzigd, kaart vervangen en GPS-versie aangemaakt in november 2015.

 

Wilt u nog meer ontdekken in deze Tuin van NL: er is ook nog een Wandel-weg-route ‘Van Tante Sien tot Springendal (18km).