Wandelen door Jämtland Härjedalen

Jämtlandstriangeln – de Jämtland Driehoek – is de naam van een wandelroute in Midden Zweden die onder wandelaars steeds bekender en geliefder wordt. De rondwandeling is in totaal 47 km en bestaat uit drie etappes. Van de Storulvån berghut naar de Sylarnas bergstation, van Sylarnas naar Blåhammaren bergstation en van Blåhammaren weer naar de Storulvån berghut. Of andersom. Etappes van respectievelijk 12, 19 en 16 km. Van hut naar hut. Bij de eerste hut kun je lid te worden van de Zweedse Toeristenvereniging (STF). Lidmaatschap is verplicht voor de toegang tot de hutten.

Foto en tekst Hans Plas, www.oranginas.nl

Jämtlands län is de naam van de provincie. Jämtland en het aangrenzende Härjedalen zijn landskap-pen, de naam voor een historische indeling. Een gebied zonder enige bestuurlijke bevoegdheid o.i.d. De meeste Zweden spreken (nog steeds) over een landskap.

Het dunst bevolkte stukje Europa

De hele provincie is groter dan Nederland, kent slechts 200.000 inwoners, waarvan de meesten in Östersund-stad wonen. In gezelschap van 45.000 rendieren. Dan krijg je toch wel een beetje idee van de geweldige rust en ruimte die je hier kunt vinden. Mogelijk het minst bevolkte stukje Europa. Lapland begint zo ongeveer hier. De poolcirkel is nog ruim 600 km verder noordwaarts.

De Jämtland Driehoek is een van de vele mogelijkheden die je in deze regio hebt om geweldige wandeltochten te maken. De route is gemarkeerd (palen, bordjes, steenmannetjes, verf) maar een kaart is ook wenselijk. Bijvoorbeeld de Z54, Lantmäteriet. Soms loop je de route op smalle houten vlonders. Tot zover enkele ”kale” gegevens.

Ongereptheid, verlatenheid en stilte

Als het om het landschap gaat waar je door loopt is je smaak natuurlijk doorslaggevend. Hou je van eindeloze en dichte bossen dan is deze route niet echt aangewezen. Uitgestrektheid is in dit deel van het land van toepassing. Ver zicht, toendra-achtig met stukken bos, ongereptheid, verlatenheid en stilte. Hier leven elanden, lynxen, vossen, herten, bevers, marters, auerhoenen, en nog veel meer hoen-achtigen. Hier zijn bergtoppen van boven de 1000m, de hoogste van Zweden, met de door gletsjers afgesleten toppen. In fantastische Scandinavische kleurcombinaties. Tot laat in het voorjaar nog met sneeuwranden bedekt. De boomgrens ligt op 750m.

Hier zijn talloze beken en riviertjes, veelal snelstromend met kristalhelder water. Met forel, zalm en baars. Er zouden in dit landskap 3000 riviertje stromen. Een paar daarvan steekt u over tijdens de tocht. Zo nodig even de schoenen uit. Of meer. Hier zijn meertjes en meren, plassen, vennen….. in overvloed.

Je loopt door weidse velden met rotsen, heide, hertenpaadjes, mossen, bessen in allerlei kleuren, dwergstruiken en allerlei grassen. En als het weer wat mee wil werken en wolken en zon elkaar afwisselen dan heb je een onvergetelijk kleurenschouwspel. Slechts 1 à 2 % van de regio is in cultuur gebracht. De rest is wild, ruig en oorspronkelijk. Zoals Nils Holgersson* op de rug van de ganzerik al zei: “ik zie hier alleen wat kleine akkertjes”.

De Jämtland Driehoek

Van de Storulvån berghut naar de Sylarnas Fjällstation is het ongeveer 7,5 uur wandelen. Een geaccidenteerd terrein met pittige klimmetjes. Globaal op 700 tot 1250 m hoogte. Het uitzicht op het bergmassief van de berg Sylarna (1700m) is fantastisch. Om de berg te beklimmen boek je een dag en nacht bij op het Fjällstation. Je loopt hier in de buurt van de grens met Noorwegen. Met veel niet tot een kudde behorende rendieren.

Van Sylarnas Fjällstation naar Blåhammaren is het 19km. Meer dan de dag ervoor, langer lopen. Door een fascinerende leegte, blauwgroene bergen. Je ziet de hut van Blåhammaren al uren van tevoren liggen en toch komt die nauwelijks dichterbij. In augustus gaat de zon hier om kwart over elf onder en komt om ongeveer half drie weer op. De hut ligt op 1200m hoogte.

Van Blåhammaren naar Storulvan Fjällstation is het 12km wandelen. En “lekker” afdalen, meestal. Van 1200m naar 700m. Grotendeels langs een rivier. Met dat prachtige donkerblauwe water en aan de oevers donkerbruine/-rode lage begroeiingen; rood in allerlei varianten. De winters zijn hier lang en koud dus veel tijd voor een plant om hogerop te groeien heeft hij hier niet.

Wildkamperen

Succes bij het vinden van een geschikte plek om de rivier over te steken. (Ze zijn er wel). Nog even over een typisch Nederlands onderwerp: het weer! Zo schijnt hier de zon (en fel!) en zo stormt de regen of sneeuw je tegemoet. Er zijn wind-schuilplaatsen. Of komt plots de mist opzetten. Die ook weer even snel kan verdwijnen. Hou rekening, dus, met sterk wisselende weersomstandigheden. Kompas mee? Kleding voor alle weersoorten in de rugzak is geen overbodige luxe.

Door het allemansrecht mag je bijna overal (wild) kamperen

• midden juni t/m de eerste week van september is de beste tijd voor deze wandeling;
• het muggenseizoen duurt van juli tot half augustus. Volgens Visit Zweden is de Zweedse mygg “van een vriendelijker soort dan die bij ons”……
• koop ter plekke ´junglemuggenolie’;
• een vuurtje stoken helpt ook. Net als gewoon een lange broek en lange mouwen.
• een paar gamashen kunnen heel nuttig: tegen stenen, modder, vocht;
• zomers is het lang licht. En begint de dag alweer vroeg;

* “Nils Holgerssons wonderbare reis” van Selma Lagerlöf, vliegend over Jämtland op de rug van een
gans. Kinderboek, tevens aardrijkskundeles over Zweden. Uitgever: Lemniscaat.