Dit is hoe wandelen langs de Maasvallei moet zijn…
Ik moet de pandemie dankbaar zijn. Klinkt vreemd maar het is wel zo… De laatste maanden heb ik immers zo veel gewandeld en zo veel ontdekt in mijn eigen streek. Ik sta er nog steeds van versteld hoe divers de natuur in (Belgisch) Limburg is; van de glooiende landschappen in Haspengouw tot de geurende dennenbossen in Bosland, van de paarse heidevlaktes in het Nationaal Park Hoge Kempen tot de groene rivierarmen in de Maasvallei.
Tekst & beeld: Maaike van Robays | @ga_eens_wandelen
Hart van de Maasvallei
Zo ontdekte ik onlangs het wandelgebied in Meers, vlakbij het Zuid-Limburgse Stein. Door de aanleg van het Julianakanaal in de vorige eeuw kwam Meers ingesloten te liggen tussen dit kanaal en de Maas. Het dorpje ligt echt in het hart van de Maasvallei. Om overstromingen te voorkomen, verbreedde men de stroomgeul en verlaagde men de oevers. Daardoor ontstond er een nieuw aaneengesloten natuurgebied van duizend hectare, een waar paradijs voor watervogels.
Voor deze zaterdag besloot ik de Natuurroute Meers-Maasband te lopen. Mijn tocht startte bij het kerkje van Meers. Al snel wandelde ik een stukje langs de Maas. De rivier toonde hier een sterke stroming, waar dit stukje van oudsher al om bekendstaat. Ik zag hoe eenden neerstreken op de rivier en zich onbewogen lieten meenemen door de stroming. Alsof ze op de bus stapten en zich lieten rijden naar de volgende halte.
Op zoek naar groene paaltjes
Ik moest even zoeken naar de juiste wegwijzers voor de 13,5 kilometer lange route. Op de kaart had ik namelijk gelezen dat ik de groene paaltjes moest volgen. Maar die vond ik niet meteen. Gelukkig ben ik van nature een plantrekker en wandelde ik richting het Julianakanaal, omdat ik wist dat de route langs daar verder ging. En inderdaad, langs het kanaal vond ik het eerste groene paaltje.
Meer weten over Wandelmagazine? Klik hier!
Toch kon ik de groene paaltjes niet direct interpreteren. Er stonden geen pijltjes of tekens op. Wel viel mij op dat het paaltje bovenaan schuin was afgevlakt naar één kant toe. Pas later op mijn pad kreeg ik door dat die schuine kant de richting van de route aangaf. Ik was dus in de tegenovergestelde richting aan het wandelen. Gelukkig was Meers niet zo groot en bleek de wandelkaart duidelijk genoeg te zijn.
Energieke ochtend
Hoe klein Meers ook mag zijn, de dynamiek in de streek was er wel! Ik kwam verschillende wandelaars tegen die net al ik genoten van het mooie landschap. Mountainbikers leefden zich uit op de veldwegen en joggers legden de nodige kilometers af langs het Julianakanaal. Zelfs te paard smulden de mensen van deze zonnige zaterdagochtend in Meers. En elk van hen begroette mij met een vriendelijke goedendag, wat echt een aangename en leuke sfeer bracht.
Avontuur op het Struinpad
Hét hoogtepunt van de wandeling was de passage langs de Maas. Voordat ik het gebied betrad, had ik de keuze; de route bij hoog water of de route bij laag water nemen. Omdat ik niet echt de indruk had dat het water hoog stond koos ik voor het pad bij laag water.
In de vogelkijkhut iets verderop spotte ik een aalscholver die laag over het water van de Maas vloog. Enkele grauwe ganzen dobberden rustig op de rivier. In de verte zag ik ook grote runderen, die grazend langs de oever stonden. Deze limb moest ik kort daarna passeren. Alleen was dat wel een grote uitdaging!
Het bleek namelijk dat het water van de Maas daar nogal hoog stond, waardoor het wandelpad ook ondergelopen was. De enige optie was om over het prikkeldraad te klimmen en via hoger gebied de route voort te zetten. Gelukkig ging het maar over een klein stukje. Een paar honderd meter verder kon ik terug het Struinpad op.
Op en top genieten
Ik genoot echt van het wandelen langs de Maas. Overal zag en hoorde ik gakkende ganzen; langs de oevers van de Maas, hoog in de lucht, in de kleine poeltjes langs de rivier. Dat was echt een op en top beleving!
Maar eenmaal de bocht om van de Maas werd ik pas echt getrakteerd op een spektakel. Honderden grote Canadese ganzen zaten samen op de oever. Ik kwam dichterbij en ineens vertrok de hele groep. Ze vlogen boven mijn hoofd naar de Maas waar ze allemaal neerstreken. Dat moment was echt onbeschrijfelijk!
Zo’n indrukken tijdens je wandeling vergeet je niet snel! Ik was dan ook echt aangenaam verrast van de pure natuurbeleving hier in Meers. Mij zien ze hier in elk geval nog eens terug!
Over de auteur
Hallo, ik ben Maaike en ik wandel ontzettend graag.
Het begon allemaal enkele jaren geleden, toen ik het wat moeilijk had op mijn werk. Ik zocht een manier om alle stress van mij af te zetten en tot rust te komen. De oplossing vond ik in het wandelen. Zodra die wandelschoenen aan zijn, de deur achter mij dicht valt en ik de natuur intrek valt alles in de plooi. Door te wandelen ging ik terug voor mezelf zorgen; ik nam de tijd om te ontspannen, om te bewegen en om in de frisse buitenlucht te zijn.
En zo is @ga_eens_wandelen geboren, mijn eigen website. Om mensen te inspireren om hetzelfde te doen én om leuke wandelplaatsen met hen te delen. Geniet jij ook zo van wandelen? Super! Want: wandelen is de haast uit je hoofd halen en alles even laten lopen!