Wandelparadijs: Gewoon in Onze Achtertuin!
Zeven weken geleden kwamen we in Santiago de Compostella aan na 1.600 kilometer nagenoeg alleen te hebben gelopen. Met mijn vrouw Jacqueline heb ik soms dagenlang in stilte gelopen. We hebben onderweg bijna geen wandelaar gezien. En dat maakte onze tocht juist zo magisch. We besloten in Spanje te blijven en ondertussen zitten we alweer zeven weken in ons nieuwe onderkomen in Cunit, in het hart van de Penedes tussen Barcelona en Tarragona. In eerste instantie om te relaxen, maar al gauw stak het wandelvirus weer de kop op. En dan is het toch wel heerlijk als je gewoon vanuit je eigen achtertuin een wandelparadijs inloopt.
Tekst & beeld: Jordi Ramon | www.sabbaticouple.com
Onze tocht naar Santiago heeft ons leven behoorlijk veranderd; we zijn nooit meer teruggegaan, we hebben in een oogopslag besloten dat we hier zouden blijven en we zijn bijna naadloos hier een volledig nieuw leven ingestapt. Wanneer je zo’n totaal onverwachte switch maakt, dan heb je voldoende te doen. We hebben tevens besloten dat we op elk denkbaar vlak het roer omgooien, en dus eten we uit onze eigen moestuin, doen we ’s ochtends yoga op het strand, zwemmen we elke dag in zee en lopen een kilometer of zes langs het strand alvorens onze dag begint. Daarnaast ontdekken we de omgeving, vinden we uit waar de beste markt is, waar je de beste koffie krijgt en maken we contact met de plaatselijke horeca-uitbaters. Als oud horeca-ondernemers kruipt het bloed, nietwaar? Maar van de week ging er iets kriebelen!
Niet Meer Tegen Te Houden!
Onze wandelschoenen keken ons al die weken aan vanaf het terras voor ons huisje, waar we ze uit hebben gedaan toen we aankwamen en waar ze al die tijd keurig op ons hebben staan wachten. En van de week konden we ze niet langer negeren! Ze moesten aan! Na twee en een halve maand non-stop te hebben gelopen, was het ook wel even goed om een pauze in te lassen. Maar nu was de drang niet meer tegen te houden!
Meer weten over Wandelmagazine? Klik hier!
We hebben ondertussen best veel gezien van onze nieuwe omgeving, maar dan alleen richting de kust, waar alles zich afspeelt. Maar achter ons beginnen op loopafstand de heuvels van de Penedes, de beroemde wijnstreek in het hart van Catalonië. We zijn in de auto gestapt en op de bonnefooi de heuvel achter ons huis overgereden. En wat we daar vonden was een geschenk uit de hemel! De ene mooie vallei wordt afgewisseld door een andere, nog mooiere. Overal bos, meertjes, oude stadjes en enorme kastelen. Wijnvelden zover het oog reikt, en -heel Spaans- op elke hoek een barretje of restaurant. Zelfs waar je ze het minst verwacht. En dat allemaal in onze achtertuin! We wonen gewoon op de rand van een enorme speeltuin voor hikers. Wat we nog niet eens gezien hadden was dat letterlijk bij ons voor de deur de beroemde rood-witte markering van de GR op de lantaarnpaal staat. We kunnen dus gewoon het pad op lopen als we hier naar buiten struikelen. En vervolgens blijkt er ook nog eens een netwerk van wandelroutes door de omgeving te lopen, zodat je overal naar toe kunt wandelen. Dit kan geen toeval zijn geweest dat we hier terecht zijn gekomen!
Ecotoerisme
De Spanjaarden zijn gek op eten en drinken. En dat merk je. Een heel erg leuke bijkomstigheid, die we ook niet hadden verwacht, is dat het hier vol zit met biodynamische wijnboertjes. We zijn hier min of meer toevallig achter gekomen, doordat wij besloten hebben om natuurwijn en andere ecologische producten naar Nederland te gaan exporteren voor de verkoop aan met name de horeca. En bij veel van die wijnboeren mag je je tent opzetten voor een nacht of twee. Regelmatig organiseren ze proeverijen en kan je er ook eten. Het is er vaak heel gezellig, iets wat je aan de Spanjaarden wel kunt overlaten natuurlijk. Dit, in combinatie met de vele routes, maakt deze regio een perfecte plek voor een wandel-wijn-spijs-vakantie. Wij zijn echt heel erge bofkonten! Het houdt hier niet op. Gratis wonen in een mega-villa, en dan dit!
Over de auteur
Jordi Ramon (1967) is al bijna zijn hele werkzame leven ondernemer. Dat heeft geresulteerd in diverse mooie bedrijven, maar helaas zonder het beoogde resultaat dat nagenoeg elke ondernemer voor ogen heeft, op je vijftigste binnen zijn!
De Covid-situatie heeft hem en zijn vrouw Jacqueline in 2020 beroofd van hun horecabedrijven. Dat deed ze besluiten om alles af te sluiten en los te laten en naar Santiago de Compostella te gaan lopen om rust en vrijheid te vinden en al wandelend nieuwe inzichten te verkrijgen. En dat is ze gelukt! Op 12 juni 2021 kwamen ze na een tocht van twee en een halve maand en 1.600 kilometer aan in Santiago de Compostella. Eén van de dingen die op hun pad kwam was een enorme villa met een groot stuk grond in Cunit, even ten zuiden van Barcelona waar ze nu sinds hun aankomst in Santiago de Compostella wonen als beheerders en zo alle tijd hebben om hun ingeslagen pad verder te bewandelen.
Jordi en Jacqueline houden sinds het begin van alles wat ze het afgelopen jaar is overkomen een blog bij, www.sabbaticouple.com. Daar kun je precies nalezen wat ze allemaal hebben meegemaakt. Momenteel werken ze aan een boek en seminar gaan over flexibel omgaan met gebeurtenissen. Je kunt Jordi bereiken via jordi@ramon.world.