Vijf etappes van de GR 92 langs de Costa Cálida; “de warme kust” van Murcia
De GR 92 is de (zeer) lange wandelroute langs de oostkust van Spanje. Van Portou bij de Spaans-Franse grens tot Tarifa, bij Gibraltar. Een wandeltocht van zo’n 1.500 kilometer. Wij wandelden 5 etappes van de route langs de Zuid-Spaanse Costa Cálida. Deze kuststreek biedt lopend, van noord naar zuid, aan je linkerhand onbeschermde stranden met een wilde zee, smalle inhammen, ruige rotspartijen, palmbomen en rustig water in de baaien. Aan je rechterhand de panorama’s op de bergen van Murcia. Natuurliefhebbers raken hier niet gauw uitgekeken.
Tekst & beeld: Hans Plas | www.oranginas.nl
Hoe er te komen
De beste manier om bij de Costa Cálida te komen, is een vlucht naar Alicante. Waar wij een auto huurden voor het vervolg van de reis, naar onze eerste overnachtingsplaats. Wij waren bij deze tocht in de luxepositie twee auto’s ter plekke te hebben. De op het vliegveld van Alicante gehuurde en de auto van een ploeglid dat sinds kort beschikt over een appartement aan de Spaanse oostkust. Dat maakte het mogelijk om, indien nodig, de dag-etappe wat in te korten en de bagage in de kofferbak te leggen. In plaats van deze op de rug mee te sjouwen.
Over mogelijkheden van bagagevervoer ter plekke hebben we geen informatie kunnen vinden. Je zou het na iedere overnachting in het hotel of appartement kunnen vragen.
Accommodatie
Wij sliepen onderweg in hotels of toeristenappartementen. Omdat we met Pasen liepen, hadden we alle overnachtingen vroegtijdig gereserveerd.
Hoogte-indicatie
Net als bij vele andere kustwandelingen kan ook dit deel van de GR 92 flink stijgen en dalen. Tot 340 meter (dag 1).
Een groot deel van de door ons gelopen route gaat door het beschermde kustgebied tussen Bolnuevo en Águilas.
De route
Dag 1: Bateria de Castillitos – Isla Plana 16 km
Dag 2: Isla Plana – Bolnuevo 15 km
Dag 3: Bolnuevo – Puntas de Calnegre 16 km
Dag 4: Puntgas de Calnegre – Miramar Galabardina 18 km
Dag 5: Galabardina – Punta Parda 18 km
Onderweg
De start van onze wandeltocht lag bij een tijdens de dictatuur (1923-1930) van kapitein-generaal Miguel Primo de Rivera ontworpen verdedigingswerk uit 1933. Deze fortificaties liggen op 250 meter hoogte en met een fantastisch uitzicht op de Middellandse Zee en de baai. Het in Disney-sferen gebouwd kasteel diende vooral als huisvesting voor een paar flinke Vickers kanonnen. Ter verdediging van met name de marinebasis van Cartagena.
Op naar de “oversteek” van de Sierra de la Muela, een beschermd natuurgebied met een grote verscheidenheid aan planten. Typisch mediterrane bossen met pijnbomen, rozemarijn en tijmkolonies, espartograssen en andere overlevers van het droge klimaat.
Soms is het lastig klimmen en dalen op de paadjes, in de hitte. Maar enkele het uitzicht op de azuurblauwe zee maakt al veel goed. Of de bontgekleurde, soms bizarre rotspartijen in de baaien. Neem zeker bij de “oversteek” voldoende proviand en drinken mee. Hier is onderweg niks te koop. Aan het eind van dag 1 zien we de bestemming al liggen: Isla Plana.
Na de wildernis volgt een etappe pal langs de kust, zeg maar over het strand (als je dat wilt) en mogelijkheden te over om het wandelen af te wisselen met een duik in zee (als je dat wilt). Palmbomen maken de sfeer compleet; je bent hier echt in het zuiden! En na 15 kilometer in Bolnuevo. Bewonder hier nog even de “natuurmonumenten van Bolnuevo”; de bizarre, verwaaide, versteende zandformaties aan het strand.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
De etappe naar Puntas de Calnegre begint weer met stijgen en dalen door het inmiddels al wat vertrouwd geworden landschap van het Middellandse Zeegebied. Met plekjes waarbij je denkt: waarom verder lopen?
Op naar de Torre de Cope del Santo Cristo, een historisch herkenningspunt aan de kust. Een uitkijktoren, in de zestiende eeuw opgericht om vissers en herders in dit gebied te waarschuwen voor aanvallen van Noord Afrikaanse zeerovers en Barbarijnse piraten.
We overnachten in Galabardina, 1,5 kilometer westwaarts, van de kust af. In Cabo Cope zelf is in alle eerlijkheid verder niks te beleven. Overigens: je bent inmiddels aanbeland in de provincie Almeria (“Spiegel der zee”).
Op weg naar ons eindpunt in Punta Parda kom je door het stadje Águilas. Een van oorsprong Romeinse vissershaven. Op de landtong, boven de oude stad, staat de burcht-vesting van San Juan de Águilas, gebouwd in 1579. De vlakke etappe geeft je voldoende tijd het stadje Aguilas te bezoeken (dankzij de Brexit neemt de dominantie van de Engelse toerist hier sterk af, zegt men).
Algemene routetips
- Wij schaften de wandelgids Sendero de Gran Recorrido Waarin kaartjes van de etappes die wij gelopen hebben ISBN 9:84-96396-23-1
- Wildkamperen langs de Costa Cálida is niet toegestaan. Wij zagen onderweg talloze campers op de vreemdste (en mooiste) plekken. Dat mag wel. Een camper is in Spanje een auto en die mag je parkeren waar geparkeerd mag worden.
- De busverbindingen zijn, voor zover ons bekend, goed geregeld.
- De liefhebber van groenten komt in deze regio aan z’n trekken. Gegrild, in salades, met ansjovis of de . De regio Murcia staat bekend om zijn rijke, gevarieerde en gezonde voeding,
- Ben je in Spanje in de week voor Pasen, in de Goede Week of de Semana Santa, probeer dan na een wandeldag een van de vele processies te bezoeken die ook in deze streek worden gehouden. Zoals in Cartagena.
- Tot slot een verzoek: kent iemand een YouTubevideo over dit wandelgebied (de Costa Cálida)?
De ‘dertien-in-een-dozijn-toeristische-filmpjes’ zijn talrijk, maar wij hebben niet zozeer behoefte aan zwaaiende en indruk makende “wandelaars” als wel aan beelden van de natuur en de route. Mocht je iets te binnen schieten, laat het ons vooral weten!