De Heidschnuckenweg: wandelen over de Lüneburger Heide
Voor een spectaculaire wandeltocht hoef je zeker niet de hele tijd aan het stijgen en dalen te zijn. Misschien wel het beste bewijs hiervoor is de Heidschnuckenweg, die als een van de mooiste langeafstandswandelingen van Duitsland geldt. Deze wandeltocht voert je namelijk dwars over Lüneburger Heide, het grootste aaneengesloten heidegebied van Midden-Europa. Op deze glooiende heidevlakte zijn de hoogteverschillen klein, maar de uitgestrektheid en variatie des te groter. Niet voor niets behoort de Heideschnuckenweg dan ook tot de Top Trails of Germany.
De Heidschnuckenweg voert je van Hamburg naar Celle, waarbij je het Naturpark Lüneburger Heide doorkruist. Nu kennen we in Nederland ook de nodige heidevelden, maar dit Noord-Duitse natuurgebied is toch wel een klasse apart. Met een oppervlakte van meer dan 100.000 hectare onderscheidt dit gebied zich vooral door zijn uitgestrektheid. Te midden van deze weidse heidevlaktes voelt het vaak alsof je de wereld helemaal voor jezelf hebt. Ideaal dus om er even helemaal tussenuit te gaan.
In elk seizoen te lopen
Naast de heide vind je op de Lüneburger Heide ook bossen, beekjes, jeneverbessenstruiken en dorpjes met rietgedekte huizen. Met een beetje geluk kan je tijdens je wandeling ook een van de kuddes ‘Heidschnucken’ spotten. Deze lokale schapensoort, waarnaar de wandeling is vernoemd, kan je duidelijk herkennen aan hun lange wolharen, zwarte kop en gekromde hoorns. Volgens velen is de hei op zijn mooist in de bloeiperiode tussen augustus en september. Maar ook in de rest van het jaar biedt het gebied een prachtige aanblik; in de lente als de natuur ontluikt en in de herfst en winter als de mistflarden en rijp de vlaktes een mysterieuze, sprookjesachtige, uitstraling geven.
Op de Wilsederberg
Je start de Heidschnuckenweg in Hamburg-Fischbek, het meest zuidwestelijke deel van de havenstad. Vanuit hier wandel je zuidwaarts de deelstaat Nedersaksen in. Hierbij loop je door een licht glooiend landschap, waarbij heidevelden, donkere bossen en heidedorpen elkaar afwisselen. Af en toe stuit je ook op een verdwaalde zwerfkei uit de ijstijd. Op ongeveer een derde van het traject beklim je Wilsederberg, die met zijn 169 meter het hoogste punt van de Lüneburger Heide is. Klinkt misschien niet zo spectaculair, maar bedenk wel dat het omliggende landschap ook niet zo hoog is, waardoor je verrassend ver kan kijken. Bij helder weer zou je zelfs Hamburg moeten kunnen zien.
De Totengrund en het Pietzmoor
Kort hierna passeer je het meest indrukkwekkende heidegebied van de route: de Totengrund. Deze plek dankt zijn naam aan de vele geesten die hier volgens de plaatselijke legendes zouden ronddwalen. Als je vanaf de verhoging uitkijkt op dit dal, begrijp je al snel waar deze verhalen vandaan komen. Met de mist (die hier vooral in de herfst en winter hangt) tegen een achtergrond van donkere jeneverbesstruiken, lijkt dit landschap soms wel rechtstreeks uit een spookverhaal afkomstig.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Op de etappe na de Totengrund kan je kiezen uit twee etappes, een kort en een lange. Hoewel het wat meer inspanning kost, loont het hier beslist de moeite om voor de langere variant te gaan. Deze brengt je namelijk door het Pietzmoor, een veengebied met een rijke flora en fauna. Je kan de natuur hier verkennen op het 5 km lange vlonderpad. De etappes daarop voeren je met lichte hoogteverschillen vervolgens steeds verder zuidwaarts. Onderweg is met name het dorpje Müden een bijzondere bezienswaardigheid, met zijn vakwerkhuizen, historische watermolen en houten kerktoren. Via het natuurpark Südheide wandel je ten slotte naar Celle, het eindpunt van de Heidschnuckenweg. Hier kan je nog even rustig nagenieten van al je inspanningen in de oude binnenstad, die meer dan 500 historische vakwerkhuizen telt.
Praktisch
In totaal is de Heidschnuckenweg 223 kilometer lang, verdeeld over 13 etappes. In tegenstelling tot de meeste Duitse Top Trails maak je hierbij relatief weinig hoogtemeters. In totaal stijg en daal je ca. 1.150 meter op de hele route, wat dus gemiddeld op minder dan 100 meter per etappe neerkomt. Hierdoor is de route voor minder ervaren wandelaars goed te doen, al moet je natuurlijk wel over een basisconditie beschikken. Het traject is in beide richtingen gemarkeerd met een witte ‘H’. Wil jij deze route het liefst lopen als de hei in volle bloei staat? Hou dan de heidebarometer van de Lüneburger Heide goed in de gaten. Besef wel dat de paden in deze weken ook op hun drukst zijn, want jij bent waarschijnlijk niet de enige die op deze barometer kijkt.
