Beek en Bultpad: wandelen door buitengebied Wekerom
Het Beek en Bultpad is een tien kilometer lang Klompenpad door het buitengebied van Wekerom. Langs beekjes loop je over oude landbouwgronden, (grotendeels) onverharde paden en de Wekeromse Bult. Een mooie wandeling die mijn partner en ik lopen op een, helaas grauwe, winterse zondagmiddag.
Tekst & beeld: Marijke Steenbergen | www.mareistverder.com
Start vanaf Dorpsplein Wekerom
We starten midden in het dorp Wekerom vanaf het Dorpsplein. Al snel lopen we via een klein zandpaadje door de buitenwijken. Er stroomt een beekje langs het pad. We volgen het stroompje door de weilanden en genieten van de verrassende vergezichten over het agrarische landschap. We glibberen hier en daar een beetje weg over de modder, maar over het algemeen is het pad goed begaanbaar.
Onderweg zien we niet alleen zwart-witte weidekoeien en wollige schapen. Ook een jonge Schotse Hooglander staart ons vriendelijk aan en roodbonte varkentjes knorren een eindje met ons mee.
Alternatieve route door het Wekeromse Zand
Dan wijzen de klompenpadbordjes ons naar een zandweg langs een hek. Dit stuk ziet er wat saai uit, dus besluiten awe Google Maps te raadplegen. Al snel ontdekken we dat er parallel aan de klompenpadroute een weggetje dóór het Wekeromse Zand loopt. We besluiten de route een beetje aan te passen en dat is geen slechte keuze; in dit mooie heuvelachtige wandelgebied lopen we door naaldbos en open stukken met stuifzand.
Stuifzanden
Stuifzanden zijn in Nederland zeldzaam, maar het Wekeromse Zand stuift nog steeds. Het zijn de ‘Nederlandse woestijnen’ zo lezen we op het informatiebord. “Zomers kan het net boven het zand wel 50 graden worden en in de nacht is een temperatuur tegen het vriespunt aan niet ongebruikelijk”. Op de Wekeromse zandvlakte leven bijzondere dieren en planten, zoals de zandoorworm en de mierenleeuw. Leuk weetje: de larve van de mierenleeuw graaft trechters in het losse zand en bekogelt mieren met zandkorrels.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Hier en daar zien we dat er jonge bomen worden aangeplant. Blijkbaar nodig, maar de plastic beschermpalen rondom de jonge stammen doen ons meer denken aan een misplaatst modern kunstwerk.
Wekeromse Bult
We wandelen via een parkeerplaats het Wekeromse Zand uit en komen weer op de route van het Klompenpad. Niet veel later doemt de Wekeromse Bult voor ons op, een 25 meter hoge heuvel. Eigenlijk is het geen bult maar een belt: in vroeger tijden was het de plek waar de gemeente Ede zijn huisvuil kwijt kon. Maar inmiddels is de ‘bult’ volledig begroeid en, vooral in de zomer, bloeien er wilde planten en bloemen. We klimmen omhoog, voelen onze hartslag even stijgen en als we dan aankomen op de top, genieten we van een weids uitzicht over de omgeving en de Gelderse Vallei. Er staat een aantal picknicktafels en een uitkijktoren die, waarschijnlijk in verband met corona, is afgesloten.
We lopen de bult weer af en wandelen door de bossen richting Wekerom. Omdat het in deze tijd van het jaar vroeg donker wordt, versnellen we onze pas om voor het donker weer bij de auto te zijn. Helaas lukt dat niet helemaal en lopen we het laatste stuk door de donkere buitenwijken van Wekerom naar het startpunt.
Een leuke wandeling voor een zondagmiddag!
Over de auteur
Marijke Steenbergen is parttime tekstschrijver en reist normaal gesproken de hele wereld over. Met gezin, vriendin(nen) of alleen. Maar nu even niet. Nu gaat ze in Nederland op zoek naar bijzondere plaatsen die vaak net even anders zijn, zoals de Klompenpaden in Utrecht en Gelderland. “Ik deel graag mijn verhalen en hoop anderen te inspireren”. Haar reisavonturen en (wandel)tips vind je op www.mareistverder.com
