Cultuur snuiven en natuur beleven in Devon
De Buckfast Abbey, het Benedictijnse klooster dat in 1018 werd gesticht, is een van de grote bezienswaardigheden in Devon. Aan ons de uitdaging om het op te nemen in een rondwandeling. Eerst maar eens poolshoogte nemen of het écht de moeite waard is. Dat is het zeker! En er is meer dat onze wandeling vanuit Buckfastleigh net dat beetje extra geeft. Een combinatie van cultuur en natuur liggen voor je klaar op route 6 uit Wandelen in Devon!
De abdij van Buckfast bereiken we al zo’n 20 minuten nadat we zijn gestart in het nabij gelegen Buckfastleigh. De abdij trekt jaarlijks heel wat toeristen, die – wellicht geïnspireerd door de roerige geschiedenis van het complex – met eigen ogen willen zien hoe groots het hier allemaal is. Want dat is het. De Abdij werd in 1539 verlaten door de Benedictijner monniken en zelfs gesloopt. Er kwam een steengroeve en later werd er een landhuis neergezet. Pas in 1882 kocht een groep Franse (!) Benedictijnen het complex en maakte er weer een klooster van. En, zoals dat zo vaak ging in de late 19de eeuw, er werd niet gelet op een vleugeltje meer of minder. Het gevolg is een vrij megalomaan complex, met delen in verschillende stijlen.
De tuinen in!
We verbazen ons over de drukte, de professionaliteit van de souvenirwinkel en bussen die af- en aanrijden. Om heel eerlijk te zijn genieten we meer van de tuinen rond het complex, waar kleurige bloembedden zijn afgewisseld met grote Rhododenderons, die begin mei volop in bloei staan. Maar ook hier zijn we niet de enige en we besluiten al snel de echte natuur in te trekken, richting de Hembury Woods, eigendom van de National Trust, een soort Engelse variant op Staatbosbeheer of Natuurmonumenten.
Trouwen in een ruïne
Ons kerk-quotum hebben we sowieso al gehaald, door het bezoek aan de indrukwekkende ruïne van de Holy Trinity Church eerder die ochtend. Deze kerk brandde in 1992 helemaal uit, als gevolg van vandalisme. Alleen de muren staan nog overeind. De bevolking van Buckfastleigh was ‘very upset’ en zamelde geld in voor restauratie van de klokkentoren en voor conservering van wat er nog over is. De ruïne is niet alleen bijzonder mooi om te zien, maar ook een geliefde plaats om huwelijken te sluiten.
Hembury Woods
De rust keert weer zodra we de kleine en lege parkeerplaats bij de entree van het National Trust natuurgebied oplopen: geen auto’s, geen bussen, geen mensen, heerlijk! Hembury Woods is bekend als een van de grotere aaneengesloten eikenbossen van zuidwest Engeland. Veel hoge, oude bomen, die wonderlijk genoeg toch nog heel wat zonlicht door laten, waardoor we onderweg genieten van een mooi lichtspel tussen de bladeren. Wat meehelpt om het afwisselend te houden is het feit dat het bos doorsneden wordt door diverse waterstroompjes en ook drassige gebieden kent. De vindplaats voor onze allereerste orchideeën deze wandelvakantie, waarvoor we graag op de knieën gaan in deze modderige ondergrond. Alles voor de foto’s!
Otters van dichtbij
We dwalen zo 2 uur door de bossen en lopen dan via smalle landwegen, al dan niet verhard, terug richting Buckfastleigh, zonder dat we ook maar een ander mens tegen komen. Via een houten voetgangersbruggetje steken we het riviertje over. We lezen dat er in deze smalle zijriviertjes van de Dart rivier ook otters leven en nemen dan ook even de tijd om de oevers af te speuren. Helaas hebben deze waterliefhebbers niet veel op met mensen en houden ze zich het liefst onzichtbaar voor ons. ‘Een otter op de foto, dat zou toch wel heel gaaf zijn…’
Toeval bestaat niet, daarom ontdekken we bij terugkomst in het dorp dat er vlakbij niet alleen een vertrekstationnetje is van de South Devon Railway (stoomtrein), maar ook een Otter Sanctuary! Daar worden zieke en aangereden otters opgevangen tot ze hersteld zijn en weer de natuur in kunnen. Ze worden vertroeteld, afgeschermd van de mensen om ze hun schuwheid te laten behouden. Voor de veeleisende bezoeker zijn er ook een paar gedomesticeerde otters die zich gretig laten fotograferen, in ruil voor een stuk vis.
Tevreden met deze 12 km lange combinatie van natuur en cultuur gaan we op zoek naar nog zo’n typisch Engelse traditie: een pub waar ze grote glazen donkerbruin ale tappen. We love Britain!
Dit is wandeling 6 uit Wandelen in Devon, een gids met 20 dagwandelingen in het Zuidwest Engelse graafschap Devon. Meer informatie vind je op www.wandelenindevon.nl. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit deze gids.
Over blogger Paul van Bodegraven
Paul van Bodegraven is één van de oprichters van One Day Walks, uitgeverij van ‘eigen’ wandelgidsen. Hij werkt als journalist/tekstschrijver, maar is bovenal fervent wandelaar. Hij wandelt vrijwel wekelijks ergens in Nederland, zo’n 20 km per keer. Hij probeert ieder jaar een nieuwe wandelgids te maken. In dit blog schrijft hij over ervaringen bij het maken van tochten uide gidsen die hij (mede) heeft gemaakt. Bestemmingen tot nu toe: Griekenland (Corfu en Rhodos), Spanje (Menorca en Mallorca), Zuidwest-Engeland (Devon), Zweden (Värmland, Västernorrland, Dalsland en Dalarna).
Meer lezen over wandelen in Groot Brittannië? Op lemen voeten nr 3 van 2015 staat boordevol wandelroutes in Groot Brittannië! Hier kun je een nummer nabestellen.