Dag 1: de Dag van Elst (52,7 kilometer)
Er stond veel voor mij op het spel bij de Nijmeegse Vierdaagse dit jaar. Vorig jaar heb ik hem namelijk niet uitgelopen. Ik heb toen de eerste twee dagen gelopen, maar constateerde op de derde dag dat ik niet in een staat was om het te halen. Hoewel ik dit zelf weet aan weinig training, slechte schoenen en het gebrek aan een wandelmaatje, liet het me het hele jaar niet los. Dit jaar had ik goed getraind, goede schoenen aan en mijn oudste broer Bram als metgezel. Als het nu niet goed zou gaan…
De wekker gaat om 3 uur ’s ochtends. Een vreselijk vroege tijd om op te staan. Normaal doe je zoiets als je op vakantie gaat, met een zonovergoten camping in het verschiet. Nu moeten we echter na een stevig ontbijt aan de bak. We verblijven bij een huis dat ons mogelijk werd gemaakt via Vierdaagsebed en zowel ons ontbijt als ons avondeten worden bereid door vriendelijke mensen.
Poncho vergeten
Ik moet bekennen dat ik vrij zenuwachtig ben. Ik weet dat me hele zware tijden te wachten staan, maar dat ik tegelijkertijd de kans heb om mijn eer te herstellen. Het gaat gelijk fout, voordat we het huis uit zijn. Ik kan mijn regenponcho niet vinden, hij moet nog in de auto liggen. Helaas heb ik geen tijd meer om hem op te halen, dus ik moet maar zonder regenponcho op pad vandaag.
De start
De start is zoals altijd motiverend. Het is geweldig om zoveel mensen te zien die met jou deze wandeltocht gaan lopen. Ook staan er traditiegetrouw grote aantallen nachtbrakers langs de kant, speciaal aanwezig om de wandelaars aan te moedigen. Na ongeveer een half uur steken we de Waalbrug over en laten we het rumoer van de stad achter ons.
Regen
Tijdens de beginfase van de eerste tocht heb ik een beetje pech. Omdat ik geen poncho op zak heb hoop ik vurig dat de weergoden ons sparen. Helaas zijn ze genadeloos en tussen Lent en Bemmel begint het te regenen. Ik hou mijn winterjas over me heen in de hoop dat deze de regen nog enigszins buiten kan houden. De jas is echter niet gemaakt op regen en ik word kletsnat.
Elst
Nadat de hemel opklaart en ik mijn natte sokken verwissel, vervolgen wij onze weg. De route voert ons langs Huissen, Arnhem-zuid en Elden voordat de eindeloze sliert wandelaars weer afbuigt in zuidelijke richting. Dan komen we aan bij de plaats die deze route haar naam geeft: Elst. Hier worden we hartelijk verwelkomd door de menigte, orkesten en DJ-stands. Kleine kinderen staan langs de kant om de wandelaars snoep en andere etenswaren aan te reiken, of alleen om zoveel mogelijk mensen te high-fiven.
Wisselend klimaat
Als de colonne Vierdaagse wandelaars de laatste etappe (langs de Waal) nadert, begint het zonnetje te schijnen. Er is geen pijl op te trekken met het huidige klimaat. Het ene moment hangen de wolken voor de zon, werpen ze ons regen toe en is het behoorlijk koud. Het andere moment breekt de hemel open en is het weer bloedheet. Mijn broer zegt altijd: “slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding.” Ik moet bekennen dat ik vandaag redelijk slecht gekleed ben.
Sfeer
Wanneer we langs de Waal wandelen, zit de sfeer er goed in onder de mensen. Er wordt hier en daar gezongen en totale vreemden maken vrolijk een praatje met elkaar. Het is duidelijk dat sommige mensen het zwaar hebben met de tocht; niet gek, er zitten al zo’n 40 kilometers op. Toch houdt het haast tastbare ‘Vierdaagse gevoel’ de lopers op de been. Dit wordt ontzettend versterkt door de mensen langs de kant, die je van alles aanbieden en toezingen.
Mijn toestand
Ikzelf ben goed te spreken over mijn toestand tot dusver. Mijn benen functioneren goed, mijn voeten voelen aardig aan en mijn gemoedsrust heeft er nog niet onder te lijden. Natuurlijk voel ik wel dat ik al een tijdje aan het lopen ben, maar ik ben dan ook 45 kilometer op weg. Ik denk dat ik vandaag zonder al te veel moeite zal uitlopen.
Finish
Mijn vermoedens worden bevestigd als we Nijmegen binnenkomen en alles het nog steeds doet. Nadat we feestelijk zijn binnengehaald en we onder de boog met ‘Finish’ door lopen, leveren we ons stempelkaartje in voor een volgende en laten we ons polsbandje uitscannen. Het is gedaan voor vandaag. Nu vlug wat eten, om een uurtje of 8 naar bed en dan goed uitrusten voor de volgende dag.