De Berenroute (Karhunkierros): wandelen door Fins Lapland
Wie op zoek is naar rust en ongerepte natuur, kan zijn hart ophalen in Fins Lapland. Niet alleen is de natuur in het noorden van Finland fris en onaangeroerd, maar door de uitgestrektheid van het gebied is de kans ook groot dat je hier in alle rust en stilte wandelt. Mooie wandelroutes heb je hier zat, maar als er eentje boven de rest uitspringt, is het toch wel de Berenroute (Karhunkierros in het Fins). Deze route geldt als een van de bekendste wandelingen van Finland. Niet zonder reden, want dit pad voert je langs alle hoogtepunten van het Nationaal Park Oulanka, een gebied bij uitstek voor buitenliefhebbers.
Dwars door Nationaal Park Oulanka
De Berenroute is een 80 kilometer lange wandeling, die start in het dorp Hautajärvi, en eindigt bij het ski resort Rukatunturi. Dit traject staat bekend als de meest populaire wandeling van Finland, naar schatting lopen jaarlijks zo’n 15.000 wandelaars hem. Waarom is niet moeilijk te raden, want op deze route wandel je het grootste deel door het Nationaal Park Oulanka. Dit natuurpark van ongeveer 270 vierkante kilometer ligt in het uiterste oosten van Finland, grofweg op dezelfde hoogte als de stad Rovaniemi.
Wat dit park dan zo bijzonder maakt? Niet alleen is de natuur hier ongelofelijk ongerept gebleven, maar ook vind je hier zo’n beetje elk type landschap dat Finland zo bijzonder maakt: bossen van berken en dennen, kristalheldere meren, met katoengras bezaaide moerassen en grillige rotsformaties. En vergeet ook de Oulanka Canyon niet, de steile rode kloof waar de gelijknamige rivier doorheen stroomt. Ook de fauna zijn hier zeer divers. Naast de 150 vogelsoorten huisvest het park ook grote zoogdieren als het rendier, de eland, wolf en beer (al is de kans dat je de laatste twee spot vrij klein). Laat je verrekijker dan ook vooral niet thuis als je hier gaat wandelen!
De route:
De Berenroute kun je in beide richtingen lopen, maar het meest gebruikelijk is om de Karhunkierros vanuit Hautajärvi te starten. Afhankelijk van je tempo en ervaring, moet je ongeveer 4 tot 7 dagen voor de volledige route uittrekken. Het terrein kan soms uitdagend zijn, met stijgende en dalende paden, maar de natuurbeleving maakt dit meer dan goed. Je wandelt door typisch Scandinavische bossen, steekt een spectaculaire hangbrug over en loopt door heidevelden met in de zomer bloeiende bosbessen en orchideeën. Het hele traject is gemarkeerd met oranje stippen en paaltjes, waardoor de navigatie niet al te ingewikkeld is.
Op de eerste helft van de route is de Oulanka-rivier bovendien nooit ver weg. Deze rivier voegt een ruig tintje toe aan het landschap, met zijn stroomversnellingen, rotsformaties en kletterende watervallen. Het bekendste voorbeeld van laatstgenoemde is de Jyrävä waterval. Hier voel je de kracht van de natuur als het water naar beneden stort, met het verder niets dan stilte om je heen. Het hoogtepunt van de tocht is misschien wel de imposante Kiutaköngäs stroomversnelling, waar de Oulanka-rivier door een smalle kloof raast en een spectaculair schouwspel creëert.
Praktische Informatie:
De Karhunkierros vereist een redelijk goede conditie, maar is in principe te doen voor wandelaars met verschillende ervaringsniveaus. Overnachten kan je onderweg in de 7 trekkershutten die langs de route staan, en die wandelaars voor één nacht gratis mogen gebruiken. Hier moet je wel je eigen slaapzak en -matje meebrengen. In het hoogseizoen kunnen deze hutten echter nog wel eens vol zitten, dus het is altijd aan te raden om je eigen tentje mee te nemen. Er zijn langs de route speciale kampeerplekken aangegeven (meestal bij de hutten in de buurt). Onderweg zijn er niet veel mogelijkheden om voedsel in te slaan, dus zorg ervoor dat je voor een paar dagen proviand bij je hebt. Water kan je in theorie uit de beken halen, maar zuiver het dan wel altijd eerst.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
De beste periode om de Karhunkierros te bewandelen is van juni tot september, wanneer de temperaturen aangenaam zijn en de natuur in volle bloei staat (muggen zijn dan wel het actiefst). In principe kan je de route ook in de winter lopen, maar de kans is groot dat er dan een dik pak sneeuw ligt. Ook is het dan een groot deel van de dag donker en kan de temperatuur tientallen graden onder nul dalen. Daarom wordt het aangeraden om deze tocht alleen in de winter te lopen als je een zeer ervaren hiker bent.