De ontdekking van Noord-Brabant deel 2
De bus brengt ons tot Bergeijk centrum, vandaar wandelen we door het bos naar onze bestemming, Natuurkampeerterrein Witrijt. Een kleine camping van Staatsbosbeheer, die heerlijk midden in het bos ligt. 12 plaatsen, geen elektriciteit en eenvoudige voorzieningen, maar wel een grote kampeerplaats voor jezelf omgeven door bomen. En het vogelconcert krijg je er gewoon bij.
Met de wandelkaart op zak lopen we het bos in. En zoals ik altijd doe als ik ergens aankom, begin ik met een paar uur gewoon een beetje struinen. In het bos kom ik niemand tegen, behalve tegen de avond de hertjes.
De volgende dag gaan we echt op pad. Ik heb een route bedacht door het Nederlandse deel van de Kempen. Wederom kom ik de hele dag geen wandelaar tegen, wel veel fietsers en een paar ruiters. En een heerlijk zeer hondvriendelijk café met terras. In de Herberg in het Wilde Zwijn is een kop koffie een kop koffie, met koek, een likeurtje en een zakje hondenkoekjes. Hier ga ik komende dagen nog wel terug komen!
Ook vandaag kom ik niemand tegen. Tijd dus voor een siësta midden in het bos. En wat is er heerlijker dan na een halfuurtje slapen wakker worden met een vlinder op je been, een zonnestraal door de bladeren op je gezicht, de vogels in vol concert boven je en een snurkende hond naast je. Ik loop verder langs de grens tussen Nederland en België en kom een klein openluchtmuseumpje tegen over WO-I, Belgische vluchtelingen, smokkelaars, oorlogsvrijwilligers, passeursramen en de Dodendraad. Van Zuid-Limburg tot Zeeland werd in 1915 een afscheiding neergezet van twee rijen prikkeldraad met in het midden een hek waar meer dan 2000 volt op stond.
Abdij van Postel
De volgende dag gaan we op pad naar de Abdij van Postel. Het eerste deel van mijn gekozen route loopt langs een fietspad, wennen hoor al die mensen om je heen ineens! Zodra we kunnen gaan we een wandelpad in en lopen we weer alleen door de Belgische Kempen, door bossen en velden. . De kloosterlingen omschrijven hun abdij als “enkele gebouwen, oude en nieuwe, onsamenhangend maar mooi, die uitlopen op een eeuwenoud kerkje.” Sinds 1140 zijn hier Norbertijnen monniken gevestigd. Het valt me al snel op dat hier het gewone kloosterleven zich naadloos mengt met de toeristen die hier rondlopen.
Op vakantie met een hond heeft nadelen, en nu ervaar ik een van de grootste. Want hoewel ik Rosa prima buiten kan laten liggen, blijf ik nooit lang weg. De hond blijft wel op haar plek, maar je weet nooit wie zich met mijn hond gaat bemoeien. In de abdijkerk steek ik snel een kaarsje aan en geniet van de eenvoud. In de kruidentuin bewonder ik het pesthuisje en de plantjes natuurlijk en probeer de geneeskundige werking van een aantal te onthouden. De laatste stop is de abdijwinkel om mijn lunch te kopen: abdijbrood met oude abdijkaas. En daar geniet ik van onderweg aan de bosrand en ’s avonds voor mijn tentje.
Tekst & foto’s Klaartje Grol
Meer weten?
Natuurcamping Witrijt
Natuurkampeerterreinen
Herberg In Het Wilde Zwijn
Abdij van Postel
