Samen met een wandelgroep verbleef ik drie dagen in de omgeving van Schoorl. Tijdens deze zelfbedachte ‘Wandeldriedaagse’ liepen we drie verschillende dagwandelingen door zowel Alkmaar als de Schoorlse Duinen. Aan variatie dus geen gebrek!
Tekst & beeld: Irene Kapinga
Dag 1: Stadswandeling Alkmaar
Vrijdag 21 april 2023: een regenzone van 27 mm hangt vandaag boven Alkmaar, zo vertellen lokale ondernemers ons. Eén van de deelnemers heeft voor de zekerheid en met dit vooruitzicht toch maar een nieuwe regenbroek aangeschaft, ‘dan ga ik hem vast niet nodig hebben.’ In stadscafé Laurens in het centrum van Alkmaar maken we kennis met elkaar. We komen uit het hele land, van Limburg tot Friesland zijn we hier vanmorgen of (eer)gisteren naar toe gereisd. We hebben er zin in, om te beginnen in een ‘korte’ kennismaking met Alkmaar en met elkaar.
Na de kennismaking, beginnen we met onze stadswandeling door Alkmaar. De vele hofjes voelen als kleine en grotere paradijsjes. Al lopende maken wij ook kennis met (het mirakel van) Alkmaar: het prachtige verhaal over een niet helemaal eerlijke priester, een bloedwonder en een (bijna) schipbreuk. Het mirakel zit nu goed verstopt ‘in de buik van’ een zilveren engel. Deze staat goed beschermt in een kastje, alleen tijdens de jaarlijkse processie wordt deze verplaatst, zo vertelt de koster van de kerk.
Bij een standbeeld van een vrouw omringd door kinderen staat Ingmar stil. ‘Dit is tante Truus’, zo horen wij van hem. In de oorlog heeft zij door haar vasthoudendheid meer dan 1000 kinderen gered uit de handen van de Duitsers. Tijdens een ontmoeting met Eichman heeft zij hem in duidelijke taal laten weten waar hij mee bezig was. Pas sinds twee jaar staat haar standbeeld hier en wordt erkend wat zij heeft betekent. Haar naam is Truus Wijsmüller-Meijer. Moeder van 1001 kinderen, meerdere van hen zijn dankzij haar nog steeds in leven.
Onder de indruk van dit verhaal lopen wij verder, langs de vele grachtjes, over de kaasmarkt en langs de oudste delen van de stadsmuur. Aan het eind van de wandeling door de sfeervolle en mooie stad drinken wij ons eerste etappedrankje van deze reis. Dat doen wij op een terras met uitzicht op de grote Laurenskerk, onder het genot van een lokaal gebrouwen biertje. De voorspelde regen is gelukkig niet gevallen.
Overnachten in de Schoorlse Duinen
Op ons gemak rijden wij naar onze overnachtingsplek voor deze reis. Voor deze driedaagse zijn wij te gast bij het prachtig gelegen Dopersduin in de duinen van Schoorl. Elk van ons heeft een eigen eenvoudige kamer in slaaphuis 3. Onze slaapvertrekken bevinden zich midden in de natuur van de Schoorlse Duinen. Het eigen schone sanitair en het uitzicht op het bos stemt zeer tevreden. In de nacht is het op een aantal bliksemflitsen na zeer donker. Op het geluid van regendruppels na is het hier heel stil. Het geeft rust, en tegelijkertijd is de stilte wennen.
Dag 2: Het Mirakel van Bergen
Tijdens het ontbijt de volgende ochtend hoor ik van bijna iedereen over een goede nacht. De omstandigheden waren prima: ruim op tijd verschijnt iedereen aan het ontbijt. Met recht een goede start van een nieuwe dag.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
De wandeling vandaag richt zich rond het mirakel van Bergen. Ten tijde van de Sint Elisabethsvloed (1421) vond in Bergen het ‘Mirakel van het Heilige bloed’ plaats. Bij de ruïnekerk, het middelpunt van dit mirakel, starten wij vandaag onze trage tocht. Gewapend met elk een duinkaart, een lunchpakket en gedeelde zonnebrandcrème gaat de groep vol zin vanaf hier de duinen in. Wat volgt is prachtig. Bijna 18 km lopen wij onverhard over bergen én door dalen.
Door het mulle zand en de schoonheid van de omgeving wordt ons tempo vandaag als vanzelf vertraagd. De vogels zingen voluit. De zon begeleidt ons, een eigentijds mirakel, de weersvoorspellingen wezen op regen en wind. Steeds meer jassen verplaatsen zich dan ook naar de heupen of verdwijnen in de rugzakken.
Na de laatste duinenrij zien we de zee! Ruim 2 kilometer banjeren we door de eb. De zoute lucht, het geluid van de golven en het weidse uitzicht betoveren ons, we huppelen door het water heen. Via de Kerf komen wij vervolgens in een nieuw ontstaan natuurgebied in de binnenduinen. Wij lopen hier van top naar top. Even later bereiken wij de bosrand, om daarna in alle rust weer richting Bergen te lopen. Daarbij kruisen wij regelmatig een pelgrimsroute.
Kunstenaarscafé
Aan het eind van de middag bereiken wij de plek waar wij zijn begonnen: het kunstenaarsdorp Bergen aan Zee. In café d’Alderliefste van dit dorp troffen kunstenaars elkaar jarenlang om onder het genot van bier/wijn en een bitterbal het leven (en elkaar) te beschouwen. Voor ons staan hier aan het eind van de wandeldag de tafels en stekel klaar. Aan de muur een aantal kunstwerkjes waar vroeger de rekening mee werd vereffend. Met elkaar hebben we lol. De gesprekken verdiepen zich gaandeweg de dag en steeds verder in de avond. Niet alleen de omgeving maar ook de ontspanning en balans in de groep is van een grote schoonheid.
Dag 3: Wandelen door de stuifduinen van Schoorl
Op de laatste dag lopen we de Stuifduinenroute, een boswachtersroute door de Schoorlse Duinen. Tijdens deze wandeling van iets meer dan 17 km loop je over de hoogste duinen en door de laagste duinvalleien. Door mul zand, over hoge trappen, door het bos en over het strand ervaar je de stilte en alle elementen. Wat mij betreft is dit een van de mooiste (en zwaarste) Nederlandse wandelingen. Niet voor niets hebben we deze route voor het laatst bewaard.
Na de spieren opgewarmd te hebben gaat de groep energiek van start. De hoogste trap, 249 treden op de vroege ochtend, loopt ieder in haar eigen tempo. Hierna voert de route ons door de stuifduinen. Paden zijn nauwelijks herkenbaar. Kilometerslang klimmen en dalen wij door mul zand.
Het mirakel van vandaag toont zich in de omgeving en in onszelf. De wauw’s, de oh’s ende ah’s zijn niet van de lucht! Het maakt het lopen een stuk lichter voor ons. Haast ongemerkt bereiken wij het strand. De meesten kunnen meer dan ze zelf hadden verwacht. Na hier gisteren ook te hebben gelopen, bereiken wij De Kerf dit keer vanuit het noorden. Het gebied is ook vandaag wonderschoon, het is geen straf om hier opnieuw te zijn.
Twee opties
Op het strand is er een keuze: doorgaan met de lange route of overstappen naar de blauwe route. Beide opties zijn mooi en goed. Vier van ons kiezen voor de laatste optie. De anderen lopen verder door. Bij alweer een klim observeren wij wat sippe gezichten, de benen zijn moe, een enkeling heeft last van zere voeten. En desondanks loopt ieder door, het gaat lukken, elke meter doet ertoe.
Rood verbrand en stralend ploft iedereen rond 15:00 uur tevreden neer bij IJgenwijs. ‘Nooit geweten hoe ongelooflijk mooi dit deel van de Nordzeekust is.’ Een ander vertelt dat de schoonheid haar heeft ontroerd. Moe maar tevreden nemen we tijdens het etappedrankje afscheid van elkaar. Mooi om te horen en vooral te zien dat we met zijn allen van deze meerdaagse wandelreis hebben genoten.
Ik kom hier zeker terug, in Schoorl en omgeving, nieuwe data zitten in de pen!
Over de auteur
Irene Kapinga is wandelaar, pelgrim, gids, coach en reisleider. In 2000 liep zij voor het eerst naar Santiago de Compostela. Vele pelgrimsroutes heeft ze daarna zelf gelopen. Vanaf april 2018 begeleidt (en organiseert) Irene wandelingen over Nederlandse, Belgische, Engelse, Spaanse en Portugese pelgrimspaden. Regelmatig schrijft ze over haar ervaringen op nabije en verre (pelgrims)wegen. Meer over Irene en over pelgrims-wandelingen lees je op www.opstapmetirene.nl
