Eerste hulp bij sneeuwschoenwandelen
Wandelen in de witte, wonderschone wereld van winters Värmland, Zweden is fantastisch. Maar naarmate het seizoen vordert wordt de sneeuwlaag steeds dikker, en is het lopen lastiger. Gelukkig is er een alternatief: de sneeuwschoen. Ook oriëntatie is niet altijd eenvoudig als er een dikke, witte deken van sneeuw over het landschap ligt. Routeplan en navigatie app komoot houdt je op het juiste pad. Op pad in de sneeuw van het wintersportgebied Hovfjället.
Tekst: Paul van Bodegraven
Foto’s: Marco Barten
Komoot wijst ons naar het startpunt van de bijna vier kilometer lange Torpsrundan, dat door alle sneeuwval niet zo in het oog springt. De route is uitgezet als wandeling voor sneeuwvrije tijden, maar kan nu mooi als route voor ons avontuur dienen. Tot onze vreugde is de route ook al geprepareerd voor sneeuwschoenwandelen. Denken wij.
Voor we op pad gaan checken we nog even wat het weer onderweg gaat doen. In de app kun je je startijd aangeven, zodat je zeker weet dat je niet voor onaangename verrassingen komt te staan. Gelukkig wordt er geen neerslag verwacht op de route, het blijft wel lekker koud met een beetje zon!
Schoenen aan en gaan
We hebben onze ‘normale’ wandelschoenen aangetrokken, om toch een beetje warme voeten te houden. Daar gaan de sneeuwschoenen dan nog onder. Met gespen en banden zet je de schoenen vast. En mocht je denken dat je zo een soort plank onder je voeten hebt: de hiel zit los en kan omhoog, als een soort klapschaats. Zo kun je ook echt stappen zetten en heb je niet het gevoel met zwemflippers door de sneeuw te stappen.
Eenmaal op pad is het even wennen. Je zakt inderdaad minder ver weg, maar loopt ook wat trager. De wandelstok is een onmisbaar onderdeel van je uitrusting, want het blijft hobbelig terrein waarover je loopt en ook met sneeuwschoenen glijd je nog wel eens weg. De stokken helpen je niet alleen om op de been te blijven, maar ook als je een heuveltje op of af wilt gaan.
Levende kerstkaart
Het is min 12 op de berg en de lucht is strak blauw. Komoot wijst de weg door het witte landschap en dat is handig, want het is lastig om te zien waar het wandelpad is gebleven onder de sneeuw. De route slingert langs de berghelling en al snel laten we de ‘bewoonde wereld’ van het skigebied achter ons. De bomen zijn bedekt met sneeuw en rijp , het voelt als lopen door een levende kerstkaart, overgoten met een zonnetje. Het aangestampte pad is weer goed te volgen en waar er onduidelijkheid is, raadplegen we de app.
Pauze met de groep
Met uitsluitend het krassende geluid van onze schoenen op de sneeuw genieten we zo ruim een uur van de immense stilte en ruimte. Geen mens te zien of horen, zo ver je kijkt. We zijn zo’n twee kilometer op weg als we – met het zweet op de rug – zicht krijgen op Bondfugestorp, een oude zomerboerderij waar je nu kunt pauzeren bij een van de picknickbanken. En daar stuiten we dan meteen op de eerste andere mensen: een groep van vijftien Duitsers die ook sneeuwschoenwandelen. Zij hebben net als wij deze plek uitgezocht voor een koffie- en plaspauze.
Olifantenpaadje
We zijn blij als de groep weer vertrekt, en niet alleen vanwege de rust die dan terugkeert. We zien vanaf de pauzeplek weliswaar in de app waar we heen moeten, maar geen duidelijk pad. Als de vijftien oosterburen bepakt en beschoend vertrekken, zien we hoe ze achter elkaar een olifantenpaadje maken in de maagdelijke sneeuw, precies twee sneeuwschoenen breed. Ons pad was dus niet geprepareerd, maar vanmorgen vers aangestampt door deze groep.
Goudgele gloed
En zo stampen we achter de groep aan, op weg naar het hoger gelegen skioord. Ongemerkt zijn we tijdens de eerste kilometers toch zo’n 100 meter afgedaald langs de helling. In de komootapp kan je het hoogteprofiel van de route zien, en zo weten we dat er nu een stuk stijgen komt, we zien ook hoeveel we nog moeten lopen om weer bij het beginpunt aan te komen. Het wandelen valt nu wel net wat zwaarder. Ongetwijfeld zal de vermoeidheid ook een rol spelen, want sneeuwschoenwandelen is behoorlijk pittig. Iedere afgelegde kilometer voelt als drie keer zo lang en voel je flink in de bovenbenen. Doordat je de benen toch wat hoger op moet trekken, spreek je deze spieren extra aan. Voor al die inspanning worden we dan wel rijkelijk beloond. De zon zakt alweer en na 14:00 uur glijdt een goudgele gloed over de sneeuw, met dank aan de namiddagzon.
Na drie uur stappen en stampen keren we, met dank aan de app en onze voorgangers, terug op de top van Hovfjället. De in de app geschatte aankomsttijd blijkt zeer goed ingeschat, we hebben zelfs nog tijd om een worstje te grillen op de openlucht-barbecue voordat het donker wordt. Een ervaring rijker, sneeuwschoenwandelen is heel erg leuk en een navigatie-app is zeker in de sneeuw een waardevolle toevoeging!
Tip!
Wist je dat:
- Je in komoot de route ook vooraf downloaden op je telefoon, dan heb je geen internetverbinding nodig.
- Je ook handige informatie over je route kan vinden in de app, zoals de weersverwachting op de route, de ondergrond van de wandelpaden (en de moeilijkheidsgraad!) en hoogteprofiel (inclusief de stijgingspercentages zodat je precies ziet waar op de route het steil wordt).
- Wist je dat komoot ook te vinden is op de beurs! Ga naar in Utrecht naar stand nummer 3.C.24 en in Gent naar standnummer ontdek alles over komoot. Je kunt er je prangende vragen stellen aan komoot experts en er wordt elke dag een jaar lang gratis komoot Premium verloot!
