Eilandenkoorts!
Abonnees krijgen dit nummer rond 16 december 2022 in de brievenbus, het is vanaf dinsdag 20 december verkrijgbaar in boekhandel en kiosk.
Nog geen abonnee? Meld je voor 5 december 2022 aan, dan krijg ook jij dit nummer thuis!
Voor het laatste Wandelmagazine van 2022 gaan we eilanden bezoeken. Het thema van dit nummer is namelijk ‘Eilandenkoorts’. Uiteraard mogen bekende Europese pareltjes als Bornholm en de Faeröer hierbij niet ontbreken, maar we zoeken het ook verder van huis op. Ook Saba, Sint-Eustatius en Sint-Maarten paseren namelijk de revue. Drie Caribische eilanden, zo dichtbij elkaar en toch zo verschillend. En ook onze eigen Waddeneilanden worden niet overgeslagen. Lees het allemaal in de komende special!
Onvergetelijke wandelingen op Bornholm
Tekst en foto’s Frank Peters
Van ‘Bornholm’ hoort Frank Peters voor het eerst als hij de gelijknamige ziekte oploopt, een pijnlijke ontsteking van het borstbeen. Een ervaring om nooit te vergeten. Jaren later verkent hij het Deense eiland en dankzij de ziekte maakt hij kennis met de schoonheid en veelzijdigheid van het eiland in de Oostzee. Ook een onvergetelijke ervaring, maar het enige pijnlijke is weer te moeten vertrekken van de plek met de zandstranden, rotskusten, weidse vergezichten, lieflijke vissershaventjes, haringrokerijen, ronde kerkjes en het mysterieuze Hammershus.
Bovenwinds hoppen in de Caraïben
Tekst & foto’s: Hans Farjon & Bert Stok
Sta je op Saba, dan kun je Sint-Eustatius en Sint-Maarten zien liggen, zo dichtbij en toch zo verschillend. Alle drie hebben ze ons hart gestolen. En niet onbelangrijk, je kunt er prima wandelen in de ochtend en de namiddag, want het waait er altijd.
Met de toppen in de wolken: De Faeröer Eilanden
Tekst en beeld: Monique van Gaal
Achttien eilanden midden in de Noord-Atlantische Oceaan – even ver verwijderd van Noorwegen, als van Schotland en IJsland – rijzen onwaarschijnlijk steil op uit zee. Aan de randen en op de glooiende delen vind je ieniemienie dorpjes. Maar schapen zie je overal; zij laten zich niet kisten door een hellinkje meer of minder.
Onherbergzaam Karphatos
Tekst en beeld: Monique van Gaal
Het ruige, bergachtige Kárpathos nodigt als geen ander Grieks eiland uit tot het maken van prachtige wandelingen. Ik trek er vier dagen op uit met Renate van Art and Walk; voor haar kent het eiland inmiddels geen geheime paden, bergtoppen en valleien meer.
Wadden-winterwandelen op Ameland
Tekst & foto’s Judith van Bilsen
Wie gaat wandelen op Ameland wordt vreemd aangekeken. Want het eiland telt niet alleen meer schapen dan inwoners, maar ook meer fietsen. Wat blijkt… dit langgerekte Waddeneiland is de perfecte locatie voor een heerlijke winterwandeling. Bijna alleen in de natuur met vrolijk huppende drieteenstrandlopers in de branding en een cirkelende buizerd in de lucht.
En verder in dit nummer;
Zwierend Zweden beleven
Tekst en foto’s: Karin Anema
In Zweden word je niet geplaagd door onzekerheid of er natuurijs komt. Of door de zorg dat er plattelandswegen vanwege drukte op het ijs zijn afgesloten. Daar schaats je van november tot april op uitgestrekte ijsvlakten. Groots en relaxt. Of ga je schaatsend langlaufen.
Wijk aan Zee naar Camperduin: Dwars door het Noordhollands Duinreservaat
Tekst en foto’s Tom van der Leij
Te fiets doe ik er 3,5 uur over; van Amsterdam naar mijn zomerhuisje in Groet. Ik wilde daar langer over doen, wandelend ligt dan voor de hand. Waarom niet alleen het meest interessante deel, het duingebied?
Natuur om de hoek: Broek in Waterland en de Volgermeerpolder
Tekst: Wouter van de Vegt
Broek is misschien wel het mooiste dorp in Noord-Holland. Een voormalig gifbelt is omgetoverd in een fraai natuurgebied met opvallend veel bloemen en insecten. Roerdompen houden zich er schuil. Evenals leeuweriken, futen en rietzangers.
Ems (Duitsland)
Tekst: Jan Erik Burger
Bad Ems is sinds juli werelderfgoed. In de negentiende eeuw was deze badstad de zomerhoofdstad van Europa, waar koningen en tsaren elkaar ontmoetten. De Russisch-orthodoxe Sint Alexandra spiegelt zich in de Lahn. Bad Ems ziet eruit alsof er niets veranderd is. Stroomafwaarts aan de Rijn staat slot Stolzenfels, waar koning Victoria in 1845 op de thee kwam.
