Glaskogen Natuurreservaat: Wandelen langs meren en bossen

Het mos verpulvert onder je voeten als je erop stapt. Sommige berken lijken al in de herfsttooi. Na de warmste en droogste zomer die Zweden heeft gekend sinds de metingen worden bijgehouden – dat is al 260 jaar – snakt de natuur hier naar water, ook in de zo waterrijke provincie Värmland. De temperatuur is wat gezakt, naar 25 graden, en we herlopen vandaag een wandeling in het Glaskogen natuurreservaat, vlakbij Arvika. De meren waar we langs lopen staan zo’n 40 cm lager dan normaal. Desondanks blijft het hier prachtig. Groene en blauwe kleuren mengen zich toch een betoverend mooi geheel waar je uren doorheen kunt dwalen. En dan snak je zelf ook naar water.

Tekst en foto’s Paul van Bodengraven

Spiegeltje spiegeltje

Het is vrijwel windstil vandaag. Op een enkele rimpeling na oogt het Åtjärnen, het eerste meer waar we langs lopen, als een spiegel. Wel met wat vlekken, want her en der steken rotsen en blubberbanken, die normaal gesproken onder de waterspiegel schuil gaan, boven het water uit. Op sommige plaatsen liggen de wortels van waterlelies droog op de nu verrassend brede oevers. 40 cm lijkt niet veel, maar aan de randen zie je toch hoe groot het verschil is.

Pittig

Deze wandeling is dan weliswaar slechts 9,1 km lang, maar het is een aardige kluif. Je wandelt over smalle paden langs de oevers van twee meren en slingert kilometers dwars door het bos. De paadjes zijn bezaaid met boomwortels en keien en klimmen en dalen ook nog eens stevig. In ruil daarvoor krijg je dan wel dat alleen-op-de-wereld-gevoel, dat wandelen in Zweden zo bijzonder maakt. Het maakt ook dat je al snel een uur onderweg bent voor 2,5 km. Combineer dat met 25 graden en je begrijpt dat ik blij ben met de eerste pauze bij de schuilhut die we na 2 km tegenkomen. Aan de rand van het meer. Was het water niet zo laag geweest, dan was ik er gelijk in gesprongen. Nu zou ik eerst door de drek heen moeten om bij het water te komen, dus daar zie ik dan toch maar vanaf. Vandaag is wandelen in Glaskogen ook een beetje zweten.

Omhoog en weer naar beneden

Het terrein waar we doorheen lopen is heuvelachtig. Niet dat je nu enorme afstanden moet klimmen, maar je bent wel voortdurend aan het stijgen en dalen. Zoveel dat je in die 9 km in totaal ruim 300 m stijgt (en daalt). Sommige hellingen zijn behoorlijk steil, maar bieden dan wel weer geweldig uitzicht, zoals over het Holmtjärnen, het tweede grote meer waar we langs de oever zwerven. Het ene moment nog op waterniveau, dan weer 30 meter hoger, met uitzicht op de graslandjes die zijn ontstaan op de drooggevallen blubberbanken midden in het meer.

Andere natuur

De extreme warmte en droogte van de afgelopen weken heeft niet alleen geleid tot een verbod op kampvuurtjes en barbecueën (zelfs in eigen tuin!), maar ook tot een heel anders ogende natuur. Met name op de hoger gelegen delen zijn sommige bomen al echt in de herfststand. Mossen zijn verdroogd, net als veel bessenstruikjes die er bruin en pierig bij staan. Van de veenbramen zien we wel het blad, maar het is zeer twijfelachtig of er nog vruchten gaan komen. De meeste bosbessen die we zien en proeven zijn klein en droog. Het beste zijn nog de vossenbessen, waarvan de Zweden de jam maken die ze bij vlees serveren. Denk aan dat zoete spul dat je bij IKEA bij de gehaktballetjes krijgt, maar dan lekker. Kennelijk kunnen die rode bessen beter tegen de droogte.

Verandering op til

En zo zwerven we alles bij elkaar bijna 4 uur door de natuur van Glaskogen. Heuveltje op, heuveltje af. Geen mens te bekennen en dat in een natuurgebied dat erg populair is bij wandelaars en kanoërs. Af en toe een pauze aan de waterrand en een slok water voor de verkoeling. Net als anders hebben we 2,5 liter water mee en daar redden we met z’n tweeën meestal wel zo’n 15 km mee. Maar het lijkt alsof die droge, vermoeid ogende natuur ook aanzet tot meer drinken, want de voorraad slinkt aardig naarmate het eindpunt dichterbij komt. Met 9,1 km in de benen drinken we in de auto de laatste slokken uit de meegebrachte flessen water. Wij kunnen terug rijden naar de bewoonde wereld om onze dorst te lessen. Gelukkig voor Moeder Natuur is er de komende dagen ook verandering op komst en wordt de eerste regen in ruim zeven weken tijd verwacht. En daar zullen ook de meeste mensen zo langzamerhand erg blij mee zijn!

Praktisch

Dit is wandeling 7 uit Wandelen in Värmland, een gids met 24 rondwandelingen in deze Zweedse regio. Kijk op www.wandeleninvarmland.nl voor meer informatie. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandelroute in deze groene provincie.

Deze blog is eerder verschenen op www.oppadmet.nl.