Nu ik de Elfstedenwandeltocht voltooid heb, is er ruimte voor andere dingen. Daarom kon ik na mijn vakantie weer frequenter meelopen met Athlos, de atletiekvereniging met misschien wel de meeste wandelgroepen van Nederland. Elke dag kun je wel ergens meewandelen. Zelf loop ik, gezien mijn werk, meestal mee op de zaterdag. Zo ook eind augustus weer, toen ze een tocht over de Ermelose Heide organiseerde.
Tekst & beeld: Jeltsje de Vries
Afwisseling
Deze zaterdag stond er een heidewandeling op het programma. Een tocht die elk jaar wel georganiseerd wordt, want wie wil die mooie bloeiende heide nu niet zien? We starten vanaf Snackwagen De Houtsnip aan de Flevoweg, een begrip in Harderwijk en Ermelo. Iets verder van huis dan normaal gesproken, dus ik moest iets eerder vertrekken. Daar staat wel tegenover dat deze locatie ideaal is om een wandeling te starten, want je loopt er zo de heide op, je kunt je auto of fiets er kwijt en iets lekkers halen na afloop.
Heide, een prikkeling van je zintuigen
De heide is in deze tijd van het jaar prachtig paars! Toch bekruipt me ook altijd een gevoel van weemoed als ik de heide weer paars zie worden, want dan is de zomer meestal alweer op haar retour. De dagen worden korter en dan tel je eigenlijk alweer af naar het najaar. Tegelijkertijd maakt die paarse deken me wel blij want het prikkelt mijn zintuigen op meerdere manieren. Ik zie de paarse deken, ik ruik de nectar en ik hoor ook de bijen zoemen. Heerlijk toch? De groep met wie ik liep was het zeker met me eens, want ik hoorde geregeld: ‘Wat een prachtig gezicht toch hè!’ Weliswaar was het die dag plakkerige weer, maar de omgeving maakte alles goed.
Romeinse Geschiedenis
De route liep overwegend over smalle paadjes, met meestal een weids uitzicht over de Ermelose Heide, maar soms liepen we even tussen de bomen door. Die afwisseling geeft me altijd een avontuurlijk gevoel, omdat je nooit precies ziet waar de weg heen gaat. Met een clubje van zo’n tien personen zwierven we voort. We stonden even stil bij een punt waar ooit een Romeins kamp is geweest. Vanaf de schaapskooi in Ermelo is er een route te volgen die specifiek hierop in gaat. Wij gingen nu niet langs de schaapskooi vanwege de tijd, maar heel ver is het niet vanaf De Houtsnip. Het was warm en vochtig weer, dus we lastten even een korte stop in om te drinken. Daarbij kregen we een pepermuntje uitgereikt, wat bijna vaste prik is geworden van de groepsleider. Heerlijk verfrissend en een stukje nostalgie
Genietend, vliegt de tijd
In het lange lint wat we vormden, konden we tussendoor onze ervaringen delen over de vakanties die we gehad hadden of plannen die anderen nog hadden. Mijn nieuwe lage schoenen bevielen ook goed en ik hoorde van diegene met wie ik liep ook dat hij lage schoenen fijn vindt, zeker in de zomer en in het vlakke Nederland. Ik kon het nu beamen. De hoeveelheid zand die binnenkwam viel reuze mee en ze liepen prima en minder zwaar en warm dan mijn hoge exemplaren.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Al kletsend en genietend van de omgeving gaat de tijd snel en na zo’n anderhalf uur en ongeveer zeven kilometer verder, waren we weer terug bij De Houtsnip. Daar streken we neer bij de picknicktafel, want zoals altijd is er koffie en thee na afloop voor wie wil. Het smaakte ons goed en we kletsten nog even gezellig na. Toen we onze kopjes leeg hadden werd alles weer ingepakt in de fietstas van de groepsleiding en ging iedereen weer huiswaarts, nagenietend van deze prachtige heidewandeling.
Over de auteur
Jeltsje de Vries wandelt al meer dan 20 jaar voor zichzelf en doet mee aan verschillende wandeltochten in het land. Na drie jaar training, liep ze in 2023 de Elfstedenwandeltocht. Verder deelt ze graag haar belevenissen en gedachten die zij tijdens het wandelen opdoet.
