Het juni-nummer van Wandelmagazine
Het volgende Wandelmagazine verschijnt op 8 juni 2018. Wil je dit nummer niet missen? Abonneer je nu!
Thema: In de voetsporen van de Romeinen

van de Romeinen. Foto: Claudia Thunnissen
Het nieuwe Limespad
In juni wordt het Nederlandse Limespad officieel geopend. De lange afstandswandelroute volgt bij benadering de grens van het Romeinse Rijk dwars door ons land. Wandelmagazine ging onder een zomerse aprilzon alvast een etappe verkennen in Gelderland.
Mainz: Drusus en het heiligdom van Isis
Drie jaar zijn verstreken sinds ik met de fiets de Rijn volgde, helemaal langs de noordgrens van het Romeinse Rijk. Het was in Mainz dat ik voor het eerst een Rome-gevoel kreeg, een stad waar brokken metselwerk van Romeinse origine boven de grond uitsteken. Tijd voor een weerzien te voet.
En verder in het komende Wandelmagazine
Leeuwarden – Fryslân 2018 Lopen naar Santiago aan het wad
Dit jaar is Leeuwarden – Fryslân voor Nederland de Culturele Hoofdstad van Europa. Wandelmagazine loopt langs de Waddendijk en sloeg vervolgens af. Eens slapen tussen de banken in een Fries kerkje? De sterrenhemel beleven? Op pad met een local? Eten bij de boer? Naar Santiago? Ja, naar Santiago aan het Wad. Mis het niet, want 2018 is al onderweg.
Langs polders en veenriviertjes random Botshol
Onder de rook van Amsterdam ligt het moerasgebied Botshol. Deze naam roept bij veel mensen herinneringen op aan heroïsche schaatstochten in het verleden, en bij een enkeling aan een duister gedicht van Judith Herzberg. Dat je om deze prachtige veenplassen heen kunt lopen is veel minder bekend. Doe dat dan wel met goed schoeisel. De dijken en paden zijn dikwijls erg modderig.
In de Po-delta Klein-Venetië op het droge
Comacchio het stadje in het zuidelijke deel van de Po delta lijkt op Venetië, maar dan zonder drommen toeristen. In de omgeving kun je wandelen langs lagunes waar duizenden flamingo’s rond waden. Je hebt er ook polders in allerlei soorten en maten.
De wildernis Oost-Terschelling
De duinen tussen paal 15 en 20 stuiven weer. Ze ogen als de ‘bergtoppen boven de sneeuwlijn’, zoals Frederik Willem van Eden de witte stuifbergen beschreef bij zijn bezoek in 1884. Maar op de Boschplaat zit de natuur op slot.