Het Struinpad: een avontuur tussen rivier en dijk
Het is in de ochtendkoelte dat ik de dijk bij Millingen aan de Rijn opstap, mijn start van het Struinpad. Ik zoek naar een inham om dicht bij de Waal te kunnen komen. Daar wil ik graag mijn amulet, die in het Struinpakket zit, vullen. Bij een aantrekkelijke plek klauter ik naar beneden en laat ik het rivierwater het flesje instromen. Mijn struinreis begint!
Tekst & beeld: Wilco Kruijswijk
De dag ervoor had ik in de kapel al stilgestaan bij het thema van mijn route. Het woord “vertrouwen” kwam in mij op. Een terugkerend thema in mijn leven en mooi om tijdens deze reis bij stil te staan: vertrouwen in mijzelf, de ander en de goede afloop.
Avontuur
Het startpunt van het Struinpad ligt aan de Duitse grens. Het is dus onvermijdelijk om even naar de grens te lopen en een paar stappen in Duitsland te zetten. Dat klinkt voor het verhaal zo avontuurlijk: “Ik ben helemaal vanaf Duitsland naar de kust gelopen!”.
Struinen is een vak apart. Tijdens het wandelen volg ik normaal gesproken paden en bordjes, maar dat hoeft bij struinen nou net niet! Je vindt zelf je eigen weg tussen rivier en dijk. Toen ik jaren geleden voor het eerst hoorde over struinen schrok ik hier wat voor terug. Ik dacht vooral over alle ongemakken die hierbij zouden komen kijken. Maar zoals met zoveel dingen: zodra ik er eenmaal aan begon, viel het reuze mee! Er zijn meer dan voldoende paden die je kunt volgen. Bij laag water kan je heerlijk dicht bij de rivier lopen en bij twijfel zocht ik gewoon de dijk op. Juist deze vrijheid geeft een heerlijk gevoel. Een veilig avontuur!
Wist je bijvoorbeeld dat je ook in de uiterwaarden wild hebt? In mijn geval kwam ik een kudde konikpaarden tegen. De paarden werden wat onrustig van mijn aanwezigheid en, eerlijk is eerlijk, ik ook van hen. Uiteindelijk besloot ik daarom om toch om een stukje om te lopen. Er waren gelukkig meer dan voldoende plekken waar ik het begrazingsgebied even uit kon. En dit leerde mij ook een eenvoudige les: zoek vooral je eigen comfort. Even later kwam ik een medewerker van Staatsbosbeheer tegen en vroeg ik voor de zekerheid wat ik het beste in zulke gevallen kon doen. “Hou ongeveer 25 meter afstand”, was haar antwoord, “en gebruik je gezond verstand.” Zo simpel is het dus!
Wat maakt het Struinpad nou zo avontuurlijk? Ik denk precies dit: dat je voor je eigen comfort gaat. En uiteindelijk is er ook simpelweg het gevoel dat je dwars door Nederland naar de zee gelopen bent.
Natuur
Het Struinpad biedt in elk jaargetijde een andere aanblik. Als ik in de winter, bij hoog water, over de dijk loop geniet ik van het weidse uitzicht. De gure wind, die vrij spel heeft, laat je de kracht van de natuur voelen. Wanneer ik dan na een dag struinen bij het eindpunt aankom, voel ik me krachtig! En geniet ervan om weer langzaam op te warmen.
Bij warm en zonnig weer geniet ik juist van de veelzijdigheid van de riviernatuur. De paadjes door de uiterwaarden, de grasvelden en de strandjes. De hele tijd die mooie rivier in het zicht, met haar eigen ritme en glans. Boten die voorbijvaren, zowel voor toerisme als voor vervoer van goederen.
Het meest geniet ik van die lange, langzame dagen. Waarin ik echt de natuur opsnuif. Op dit soort dagen neem ik lekker lange pauzes aan het water, om in alle rust te genieten van het golvende water en de weerspiegeling van de zon. Lekker mijmeren om vervolgens weer een paar uur te struinen. Soms doe ik mijn schoenen uit en ga ik heerlijk met blote voeten door de Waal en over de strandjes. Fijn om het koude water af te wisselen met het warme, zachte zand.
Door de Biesbosch
Iets over de helft van het Struinpad kom ik in de Biesbosch. Een echt prachtig stukje Nederland. Heel bijzonder om daar even te verblijven en rond te struinen. Vanaf daar gaat ook een pontje naar het dorp Lage Zwaluwe en volgt een heel ander landschap. De rivier is namelijk niet alleen een bron van natuur, maar ook van bedrijvigheid. Hier zie je dus wat meer industriepanden. Van anderen heb ik wel gehoord dat ze een stukje de bus genomen hebben om dit deel van de route over te slaan. Zelf hou ik er echter van om écht door het landschap te trekken en ook dit voor lief te nemen.
Stap voor stap komt de zee dichterbij. De laatste dagen kom je langzaam aan bij de duinen en het strand. Met in gedachten dat het einde in zicht is, vind ik het extra lekker om met blote voeten door de branding te lopen. Om dan de eerste dag en het vullen van het amulet weer voor de geest te halen.
Bezinnen
In de afgelopen jaren heb ik op verschillende manieren het Struinpad bewandeld. Soms een dagje, soms een lang weekend, soms een week. Vaak alleen en regelmatig ook met een vriend of vriendin. De route is bij uitstek geschikt om je hoofd leeg te laten waaien en tot nieuwe inzichten te komen.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Door de Radboud Universiteit is er ook onderzoek gedaan naar mindfulness-oefeningen op het Struinpad. De positieve uitkomsten ervan zijn voor mij niet verwonderlijk: ik ervaar het ook! Van de oefeningen die op Struinpad.nl staan vind ik zelf de “Wandelmeditatie” erg plezierig: gewoon heel bewust bewegen en aanwezig zijn. Even weg van de drukte van de wereld en het malen in mijn hoofd.
Wat dat betreft is struinen voor mij echt een cadeautje. Ik neem de tijd om mijn gedachten te ordenen en op te schrijven in mijn dagboek. Ook de kompas-kaarten uit het Struinpakket komen hierbij goed van pas. Gewoon, als handig hulpmiddel, om weer even mijn koers scherp te krijgen: “Klopt het nog wat ik aan het doen ben?”. En vooral ook: simpelweg buiten zijn. Gewoon de natuur in gaan, de rivier zien stromen en rustig struinen brengt mij heel veel rust en genoegen. Fysiek moe zijn aan het einde van de dag voelt heel fijn als ik me juist een tijd lang mentaal moe heb gevoeld.
Voor mij is een natuurrivier dan ook de plek waar ik naartoe ga als ik me niet geweldig voel en even wat zaken op een rijtje wil zetten. Een dagwandeling tussen Tiel – Zaltbommel of Millingen aan de Rijn – Nijmegen zijn favoriet. Beide tochten heb ik waarschijnlijk al meer dan 10x gewandeld. Want, zoals Hippocrates al zei: “Wandelen is het beste medicijn!”.
Het vrijheidsduin
Eenmaal bij het Vrijheidsduin aan de Noordzee aangekomen doe ik mijn tas af en zet ze bij de paal. Op blote voeten ga ik naar de zee, met de amulet. Eenmaal in de branding haal ik de kurk eraf en laat het water eruit stromen. Met mijn voeten in de zee en mijn blik op de horizon laat ik alle avonturen van de route aan mij voorbijgaan. Ik raak vervuld van een gevoel van trots dat het me gelukt is en dankbaarheid voor alles wat ik heb ontvangen onderweg. En ik kijk naar de lege amulet: er is weer ruimte voor een nieuw avontuur.
Over het Struinpad
Het Struinpad is een avontuurlijke wandelroute die begint bij Millingen aan de Rijn en zo’n 200 kilometer later eindigt bij het Vrijheidsduin aan de Noordzee bij Ouddorp. Je volgt de rivier de Waal aan jouw rechterhand en struint zo dwars door Nederland. Op de website www.struinpad.nl vind je alle informatie die nodig is om zelf het Struinpad te lopen. Je vindt er informatie over de route, meer inspiratie voor wat voorpret, gratis oefeningen voor mindfulness onderweg en nog veel meer. Hier bestel je ook het Struinpakket met de routegids en allemaal extra’s die het struinen meer diepgang geven.
