Marskramerpad van Noorden naar Breukelen

Hoe zou het hier vroeger zijn geweest in de jaren dat mijn opa met zijn platbodem turf vervoerde? Al mijmerend wandel ik langs de Kromme Mijdrecht, genietend van het heerlijke zonnetje. Vandaag loop ik over het Marskramerpad van Noorden naar Breukelen.

Bij de Veensche molen ga ik even zitten om van het prachtige landschap te genieten. Deze wipwatermolen uit 1637 hield vroeger het water in het lage, natte veengebied op peil.

Na het Woerdense Verlaat

Ik passeer een aantal wandelaars en een stelletje dat aan het vissen is. Na het Woerdense Verlaat komt een saai stuk, over een fietspad, langs een provinciale weg. De brommerclub die me inhaalt en de bemoedigende woorden van een voorbijkomende fietser zorgen ervoor dat ik moet lachen.

Bij de brug tref ik een groepje wandelaars. We raken aan de praat en ik wandel een stuk met ze mee. Na een tijdje besluit ik in mijn eigen tempo verder te lopen. Omdat het vandaag een relatief korte afstand is, wil ik proberen mijn tempo te verhogen. Dit lukt mij aardig.

Trekpontje

Ik volg nog een tijd lang de Geerkade. Niets voor mij, die oneindige stukken recht toe, recht aan… Na de Geerkade kom ik op een onverharde dijk en wandel ik langs de Spengense Molen. Aan het eind moet ik met een trekpontje het water over. Eenmaal aan de overkant neem ik de tijd om te genieten van al het moois.

Het laatste stuk naar Breukelen loop ik weer lekker door. Eerst nog een stuk half onverhard, later verhard. Net voor Breukelen is het door de verbreding van de A2 even opletten welke kant ik nou op moet. Gelukkig staat het duidelijk aangegeven en ben ik in no-time bij het station.

De 21 kilometer volgens Wandelnet blijken er 17 te zijn. Inmiddels heb ik 186,8 kilometer gewandeld voor het Reumafonds, stapje voor stapje kom ik dichter bij mijn doel.

Door: Wanda Catsma