Meerdaagse wandeltocht door Istrië

De meeste Nederlanders kennen Istrië vooral van zijn prachtige stranden en helderblauwe zee. Maar wist je al dat je in het binnenland van dit schiereiland ook heerlijk kan wandelen? Met zijn wijngaarden, beboste heuvels en eeuwenoude dorpjes, is Istrië een waar wandelparadijs!

Tekst & beeld: Hans Plas | www.oranginas.nl

Istrië

Istrië is een schiereiland dat zich uitstrekt over drie landen, omgeven door de Adriatische Zee. In het westen ligt een Italiaanse landtong en het deel in het noorden hoort bij Slovenië. Het grootste deel van Istrië behoort echter tot de meest westelijke provincie van Kroatië.

Volgens Wikipedia gaat toerisme in Istrië terug tot de Romeinse tijd. Ook de gegoede burger uit de Oostenrijk-Hongaarse dubbelmonarchie (1867-1918) wist het schiereiland al te waarderen. Al in de jaren ‘60 van de vorige eeuw kon je achtdaagse busreizen boeken naar Opatija of Pula, twee prachtige oude havenstadjes aan de Adriatische Zee. Twee bus-dagen heen, twee dagen terug en twee warme maaltijden in Zuid-Duitsland! Waar anders?

Nog steeds zijn de kuststreken van het schiereiland uiterst populair bij de toerist. Voor de wandelaar is het grotendeels ongerepte, veel stillere binnenland van het schiereiland meer de moeite waard. Enkele jaren geleden maakten wij er een zesdaagse wandeltocht, deels door het Kroatische deel, deels door het Sloveense.

De wandeltocht

Mogelijk vanwege de populariteit van de kuststreken was er vooraf niet zoveel informatie te vinden over de wandelmogelijkheden in het binnenland. Waarmee het motto deze tocht werd: “we zien wel!” Zo’n instelling alleen al kan geruststellend en bevrijdend werken. Het ontslaat je immers van de opgave om een van tevoren vastgestelde slaapplaats op tijd te bereiken. Of in de gaten te houden dat je niets mist van alles wat je van tevoren hebt gelezen. In plaats daarvan volg je spontaan het advies op van een familie in wier tuin je per ongeluk bent binnengewandeld om richting Momjan te lopen. Geen verplichtingen! “Tamo vrlo lijep dvorac”, aldus de familie.  .

Op de hoogte blijven van het laatste wandelnieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg ons op Facebook, dan mis je niks!

Nu bleek dat het geadviseerde kasteel niet meer was dan een ruïne, maar de weg ernaartoe was prachtig! Olijfgaarden, wijngaarden en kerktorens op de bewoonde heuvels. De Italiaanse invloeden zijn duidelijk voelbaar. Istrië heeft dezelfde eeuwenoude stadjes, pastelkleurige huizen en glooiende heuvels die we zo goed kennen van Italië. De vergelijking met de Toscane ligt voor de hand. “Agroturizam” werd na de eerste overnachting in zo’n slapen-bij-de-boer voorziening een begrip.  Inclusief een beste wijn en een overheerlijke maaltijd.

Buzet

Toen de boer de volgende ochtend informeerde wat onze plannen waren deze dag, was zijn reactie een mengeling van ongeloof en afschuw. “I to ne radiš!”  Wat dan wel? Uiteindelijk gingen we eerst een stukje met zijn auto op weg (de zoon ook weer blij) en vervolgens lopend verder naar Buzet. Opnieuw een fraaie wandeling door een heuvelachtig landschap. Buzet is een plaatsje aan de Mirna rivier met veel Italiaanse invloeden, zowel in de architectuur als in het aantal pizza-restaurants. Verder zul je merken dat bijna overal de truffel wordt opgevoerd, te pas en te onpas, maar wat maakt het uit? Amsterdam staat ’s zomers ook vol met klompen!

De grens over

De volgende dag de grens over naar het Sloveense deel van Istrië. Nu is Slovenië sinds 2004 lid van de EU, terwijl Kroatië pas jaren later zou toetreden. Oftewel: dat zou, zonder voorbereiding, een soort ‘smokkelaar-grensoversteek’ worden. En dat werd het ook. Maar wel een hele mooie! Inwoners van het dorp Crnica hadden een gemarkeerde wandelroute uitgezet (blauw-wit-rode hartjes), die door de machtige rotspartijen leidde en uitkwam op een soort toendralandschap, van een indrukwekkende weidsheid en schoonheid. De route-uitleg door de familie Kovačić duurde ruim een uur. Nadat we een paar flinke glazen hadden gedronken en heerlijk Kremšnita gebak voor de conditie hadden gegeten, zetten we de klim in.

Heb je niet alles voorbereid is de kans groot dat je weer heerlijke spannende klein-kinderlijke gevoelens van verboden-en-toch-doen ervaart. Overigens: wij adviseren het niet, want het is immers wel verboden. De etappe eindigde in het Sloveense Gračišče. Waar de eigenaar van de sobe (een soort B&B) ons op het spoor van bijzondere fresco’s zette.

Hrastovlje

Vanaf hier is het twee uur lopen naar Hrastovlje. Onderweg kunnen cultuur- en geschiedenisliefhebbers hun hart ophalen aan de middeleeuwse fresco’s in een driebeukige ommuurde Romaanse kerk. De Holy Trinity Church uit de 12^e eeuw. De fresco’s uit 1490 tonen onder andere de schepping van de wereld, de verdrijving van Adam en Eva uit de tuin van Eden, het werk van boeren in verschillende seizoenen en de beroemde Dans des Doods. De Danse Macabre. Dit laatste is het beroemdste deel van het fresco. Fascinerend!
Zie ook de video op onze website.

De afsluitende dagen gingen we door het fraaie heuvelland tussen Gračišče en Koper, met de dorpjes op de steile heuvels. Vervolgens trokken we door de Dragonja vallei. Aan wijngaarden geen gebrek. Om tenslotte door de inmiddels bekende sobe eigenaar in Gračišče naar het vliegveld van Triëst (Italië) te worden gebracht, op slechts 25 kilometer daarvandaan.

Algemene routetips

• De kans is groot dat er momenteel een betere infrastructuur voor de wandelaar is in het gebied. Bijvoorbeeld op het gebied van de bewegwijzerde wandelroutes.
• Wij hebben nog geen advies voor de lezer voor een goede wandelkaart. De Rother wandelgids Istrien beschrijft 50 wandelingen op het schiereiland.
• Als er weer gevlogen kan worden dan ligt het vliegveld van Triëst voor de hand. De stad zelf heeft naar onze mening niet veel te bieden. Venetië is nog 160 kilometer verderop naar het westen…
• In ongeveer 1,5 uur met de bus ben je in Buje, waar wij onze tocht begonnen.
• Wil je je wandeltocht combineren met een stadsbezoek denk dan aan Kroatisch Rovinj of Poreċ, aan de westkust, of Motovun op de top van een heuvel.
• Vrij kamperen is in Kroatië en Slovenië officieel niet toegestaan.
• Probeer in de restaurants de smakeloze westerse cholesterol-bommen van de fast food te mijden en oriënteer je eens op de oorspronkelijke Istrische keuken. Wandelmagazine.nu gaat niet over gastronomische hoogtepunten maar je mag de Istrische keuken met recht “een paradijs voor gastronomen” noemen. Er hoeft echt geen truffel bij…

Bekijk ook deze items