Nieuwjaarswandeling door de Leuvenumse Bossen
De eerste tocht van het nieuwe jaar zit er alweer op. Om 2021 in te wijden, maakte in een wandeling door de Leuvenumse Bossen. Voor het eerst liep ik met een heuptasje met hierin een paar sneetjes brood en, ook nieuw, een thermoskan koffie. Zo gaf het heuptasje gelijk warmte in de rug, wat een aangenaam gevoel gaf. Ik had helemaal zin in een lekker tochtje op deze tweede dag van het nieuwe jaar. Ook was ik echt blij na de jaarwisseling. Het oude achter ons laten en vol goede moed 2021 in.
Tekst & beeld: Jeltsje de Vries
Geluksmomentje
Het was best lekker winterweer. Weinig wind, een graad of 4, droog maar wel vochtig en een beetje mistig, wat in het bos altijd een mooie mystieke sfeer geeft. Na een uurtje wandelen zocht ik een plekje waar ik even kon lunchen. Midden in het bos vond ik gelukkig een grote boom die over dwars op een klein paadje lag. Het plastic zakje van mijn brood, legde ik op de boomstam. Als extra verwennerij had ik ook een appelschijf meegenomen, die nog over was van oudjaarsdag. Ik was helemaal in mijn nopjes en schonk tevreden een kopje koffie in. “Wat wil je nog meer,” dacht ik, “koffie met een appelschijf en je midden in het bos bevinden met de fluitende vogels op de achtergrond.” Een beter begin van 2021 kun je niet wensen.
Schoonheid van de natuur
Ik vervolgde mijn route door het mystieke bos en passeerde verschillende boomsoorten. Zo kwam ik langs een beukenbos met hun mooie donkere gladde stammen en de roestkleurige bladeren die hun wortels als een deken bedekken. Ook passeerde ik de geweldig mooie grove den en spar, met hun mooie robuuste bast, die versierd is met de mooiste kleuren van groen mos. Mos zie je in veel verschillende kleuren groen, wat ik erg mooi vind. Zelfs op het stenen muurtje in onze tuin laat ik expres het mos groeien omdat ik er blij van wordt. Eenmaal uit het bos liep ik zo het heidegebied in, wat in de mist een extra sprookjesachtige sfeer kreeg. Ik moest dan ook even stoppen om het beeld vast te leggen met mijn telefoon. Ik weet dat de foto nooit het echte kan overtreffen, maar als ik zelf de foto zie, kan ik de herinnering en bijbehorende gevoel zo weer oproepen.
Meer weten over Wandelmagazine? Klik hier!
Goede voornemens
In dit eerste weekend van 2021 was het opvallend druk in het bos, met name door de vele mtb’ers die de single tracks over vlogen. Soms kies ik nog wel eens zo’n route, maar nu probeerde ik ze te mijden en de wat bredere paden te pakken. Even dacht ik achter me nog even de kerstman te horen, maar het was een fietser die “ho, ho, ho” riep en me voorbij wilde. Ik stapte op zij en grinnikte in mezelf bij de gedachte. Gelukkig genoten er meer mensen van de natuur, ieder op zijn eigen manier. En velen probeerden (net als ik) een goede start te maken van dit nieuwe jaar, door lekker buiten te zijn en de gedachten te verzetten.
Het nieuwe jaar is natuurlijk maar een getal. Feitelijk verandert er dan ook niet zo veel na de jaarwisseling, maar geestelijk doet zo’n nieuw jaar wel wat bij mij. Het geeft me toch hoop dat dit jaar dat nare virus de wereld gaat verlaten. Ik realiseer me goed dat dit nog even kan duren, maar ik kan voorlopig wel even teren op mijn hoopvolle gedachte. In de tussentijd kan ik me richten op mijn eigen voornemen van dit jaar en dat is het volbrengen van de Elfsteden wandeltocht. Dit blijft een spannend avontuur, want hoe zorg ik dat ik deze uitdaging goed ga volbrengen? Zullen de blessures uitblijven, zal ik voldoende tijd hebben om te trainen en blijf ik gezond? Allemaal vragen waarvan het antwoord pas duidelijk zal worden in de loop van dit jaar. Het doet me denken aan een kaartje wat ik ooit gaf aan een team waar ik wegging. Hierop stond de tekst: ‘relax, nothing is under control’. Dat brengt me weer met beide benen op de grond. Geef je over, doe wat je kan doen en vergeet vooral niet te genieten.
Gelukkig nieuwjaar
Het laatste uurtje naar huis merkte ik dat ik mijn benen wat begon te voelen, met name mijn schenen. Ik probeerde wat minder hard te lopen en stapte zo rustig terug naar huis. Het was weer precies genoeg voor vandaag. Ik wilde toch iets aan die pijnlijke schenen doen, maar dat is iets voor komende week. Nu eerst genieten van deze mooie tocht, want bij thuiskomst had mijn vrouw een lekker bak koffie met de laatste oliebol. Ik deelde mijn verhalen aan de hand van de foto’s. Ze was blij dat ik zo genoten had en deelde het hoopvolle gevoel voor 2021. Zo konden we samen even genieten van het nieuwe jaar en de blijdschap die dit ons geeft.
Ik wens jullie bij deze ook een gelukkig, hoopvol en gezond 2021 toe met heel veel wandel- en leesplezier. De komende maanden zullen zeker in het teken staan van het trainen voor de Elfsteden wandeltocht. Via deze blogs zullen jullie op de hoogte blijven van de weg die ik zal gaan om dit doel te kunnen behalen. Ik ben benieuwd! Jullie ook?
Over de auteur
Jeltsje de Vries wandelt al meer dan 20 jaar voor zichzelf en doet mee aan verschillende wandeltochten in het land. Sinds 2020 is ze aan het trainen voor de Elfsteden wandeltocht, die helaas dit jaar niet doorgaat. Verder deelt ze graag haar belevenissen en gedachten die zij tijdens het wandelen op doet. Binnenkort zullen er via social media of deze website meerdere blogs van haar te volgen zijn.