Ochtendwandeling in Örebro

Het is natuurlijk een bizar idee: er is een nieuwe vliegverbinding tussen Groningen en het Zweedse Örebro in Zweden en wij mogen mee om ‘m uit te proberen. Twee uur en een kwartiertje vliegen en je bent er. Donderdagavond heen, vrijdag aan het einde van de middag terug. Zullen we?? 
We gaan het doen! Impressie van een ochtendje wandelen op de Bergslagsleden, het langeafstandspad in de regio.

November mag dan niet de meest fleurige maand zijn, er valt genoeg te zien en genieten in de Zweedse bossen. De nachtvorst heeft het gras rood/bruin gekleurd, maar de dennen en mossen zijn nog steeds fonkelend groen. Geen straf om hier een paar uur te mogen rondkijken op de Bergslagsleden, het 280 km langeafstandspad dat van van noord naar zuid (of omgekeerd) door de provincie loopt. Wij maken kennis met een stukje, vlakbij de stad Örebro. Onze gids Johan brengt ons naar een paar hoogtepunten van deze etappe. Zoals een tochtje door een moerasgebied, over een plankier. En zo stappen we over de natte en dus enigszins gladde catwalk, midden in het bos!

Op weg naar Gårdsjötorp

Onze gids Johan is een doorgewinterde outdoorman. Zee-kayaker, wandelaar, trailrunner en mountainbiker. Dat vertaalt zich in een uitstekende conditie en we moeten flink aanpoten om ‘m bij te houden. Bijvoorbeeld op weg naar Gårdsjötorp, een ‘nederzetting’ midden in het bos. In de vijf huisjes staan in totaal zestien bedden, te huur voor de vermoeide wandelaar, of iedereen die hier wil overnachten. Op het terrein van een voormalige zomerboerderij staan – naast het oorspronkelijke huis – verspreid nog een paar gebouwtjes, waar je je met je geliefde romantisch kunt terugtrekken om te genieten van de stilte van de uitgestrekte bossen. In de zomer graast er ook nog wat vee, dat met een ingenieus hek wordt beschermd tegen wolven (want die zwerven hier ook door de bossen).

Johan is dan weliswaar een fanatieke buitensporter, gelukkig is hij de inwendige mens niet vergeten. Hij brengt ons naar een prachtige plek aan het Gårdsjön, het grote meer waar onze route deels langs loopt. In de imposante rugzak die hij meedraagt blijkt een draagbare espressobar te zitten. Als een volleerd barista installeert hij zijn brander (met windscherm) en bereidt ons een fijne kop koffie in de meegebrachte percolator. Met een echte kanelbulle erbij genieten we optimaal van het Zweden gevoel. Koffie met meerzicht, wat wil een mens – anders dan nog een paar dagen langer blijven – nog meer?
De uitklap-cups waaruit we de koffie drinken mogen we houden en meenemen naar huis, als tastbare herinnering dat we hier echt hebben gezeten op een willekeurige vrijdagochtend. We knijpen nog even in onze arm. Gisteravond waren we toch nog op Groningen-Eelde Airport? En vanavond ook weer, zo is de planning?!

Wandelen naar de hoogste waterval

Mijmeren onder het genot van een kopje koffie is heerlijk, maar we zijn hier ook om te lopen. Dus de koffiebar wordt weer ingeklapt en we gaan op weg naar Skinnarsågsfallet, de hoogste waterval in de regio. Die blijkt hoger en imposanter dan verwacht. Het water stroomt uit het zo’n 75m hogere Gårdsjön langs de helling naar beneden. Met name in het voorjaar leidt dat tot een flinke stroom water, als de sneeuw en het ijs van een lange winter weer smelten en het water zich een weg zoekt naar beneden. Maar ook in november stort zich al een flinke hoeveelheid water naar beneden als wij arriveren op een uitzichtpunt, halverwege de neerstortende watermassa. In warmere tijden wellicht ideaal om de warme voeten te koelen, maar één vinger in het water overtuigt ons ervan dat dat in november geen goed idee is. Kijken levert genoeg plezier op, ook al vindt gids Johan dat het alweer tijd is om verder te gaan. Verderop ligt nog een keienveld uit de ijstijd dat bekeken moet worden. En als we tijd over willen houden om te lunchen.

De laag keien in het bos van Örebro is dik. Zo dik, dat er al sinds de ijstijd geen plantje doorheen is gekomen. Geen licht of zon bereikt de ondergrond, alleen de korstmossen geven kleur aan de stenen. Ze zijn opgestuwd door de gletsjers in de laatste ijstijd en meegevoerd door het smeltwater toen de ijskappen weer begonnen te smelten. Ze kwamen terecht op het punt waar de smeltwaterrivieren in zee uitstroomden. Het land was onder het gewicht van het ijs naar beneden gedrukt, onder de zeespiegel. Raar om te bedenken dat hier dus ooit de kust lag. Nu staan we immers toch zo’n beetje in midden-Zweden!
De ijstijd mag dan lang geleden zijn, we krijgen het wel koud van het stilstaan tijdens de uitleg. Gelukkig is gids Johan direct te porren om weer op pad te gaan, richting lunch!

Örebro is een groene stad

Zoals zoveel steden in Zweden is Örebro een groene stad. We rijden de bewoonde wereld weer in en zoeken onze weg naar het park/natuurgebied dat aan de zuidkant van de stad is ontwikkeld. In een stadspark dat naadloos overgaat in de Zweedse wildernis ligt een educatief centrum waar alle schoolkinderen uit Örebro regelmatig les krijgen over de Zweedse natuur, zodat ze ook eens wat anders zien dan een boek of een Ipad-scherm. Natuureducatie heeft een prominente plaats op het Zweedse lesprogramma en de voorzieningen zijn er naar. In het park is ook een ontdek-wandeling uitgestippeld voor de kids en in het achterliggende natuurgebied zijn meerdere ruime hutten/leslokalen opgetrokken waarin de (eventueel verkleumde) kinderen naast de houtkachel uitleg krijgen over moeder Natuur.

Wij prijzen ons gelukkig met het feit dat we in het naastgelegen Naturens Hus mogen aanschuiven voor een overheerlijke lunch. Normaal gesproken zijn we niet zo gek op de Zweedse gewoonte om warm te eten tussen de middag. Maar eerlijk is eerlijk, in November is dat helemaal niet zo’n gek idee!

Daarna is het terug naar de luchthaven, waar het er gelukkig heel anders uitziet als op Schiphol of Stockholm. Geen lange rijen, geen glimmende winkels met lonkende aanbiedingen. Gewoon een kop koffie uit een automaat en maar een half uurtje wachten voor je de lucht in gaat. Nog zo’n voordeel van vliegen van en naar kleinere luchthavens! Volgende keer doen we het weer zo, en dan blijven we minstens een week. Zal wel voorjaar of zomer worden.

De vluchten tussen Groningen Airport en Örebro (met tussenstop in Kopenhagen) worden sinds 19 november uitgevoerd door Nordica Fly, een merknaam van de Poolse luchtvaartmaatschappij LOT. Klik hier voor meer informatie.

Deze blog is eerder verschenen op onedaywalks.blogspot.nl. Tekst en foto’s: Paul van Bodegraven