Oh, Oh Den Haag, Mooie Pelgrimsstad achter de duinen
Veel wandelaars maken graag plannen voor grote en verre pelgrimstochten. Best begrijpelijk, want dit zijn vaak indrukwekkende avonturen, waarvan de herinneringen je nog lang bijblijven. Klassiekers als het Pieterpad en de Camino worden dan ook steeds populairder. Maar ook dichterbij huis kan je dat pelgrimsgevoel ervaren. Ga bijvoorbeeld eens wandelen in Den Haag, een echter pelgrimsstad als je weet waar je moet zoeken.
Tekst & beeld: Irene Kapinga | www.opstapmetirene.nl
Het loslaten van mijn plannen in coronajaar 2020 viel mij niet mee. Ik heb graag de regie, het accepteren van de nieuwe realiteit leidde bij mij tot een heftige innerlijke strijd. Al lopend over Nederlandse pelgrimspaden heb ik veel lelijke woorden gedacht en heb ik menig traantje weggepinkt. Wat miste ik de pelgrimsreizen die wij samen zouden gaan maken. Wat miste ik het voortdurend onderweg zijn en het ontmoeten van nieuwe mensen.
‘Mijn eigen stad’
Gaandeweg het jaar werd het langzaam anders. Langzaam maar zeker leerde ik de ruimte waarderen. Ruimte die er nog steeds is en die zich keer op keer opnieuw, soms voor het oog onzichtbaar, toont. Al lopend over Nederlandse pelgrimspaden word ik gaandeweg het jaar rustiger. Afgelopen jaar word ik mij steeds bewuster van het onbewuste… Ik kom en blijf steeds dichter bij ‘mijn eigen’ stad en voel mij thuis.
Op de hoogte blijven van het laatste wandelnieuws?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg ons op Facebook, dan mis je niks!
Al meer dan 20 jaar woon ik in Den Haag. Lange tijd wist ik niet dat deze stad een echte pelgrimsstad is. Dat Sint Jacobus de Meerdere, je weet wel die van Santiago de Compostella, de schutspatroon van deze stad is, ontdekte ik pas kortgeleden. In deze corona-ijd heb ik Den Haag meer dan tevoren als thuishaven voor een pelgrim ervaren. In deze blog deel ik met jou graag de mooiste pelgrimsplekken van mijn stad.
1: Je eigen richting zoeken bij de Grote Jacobskerk
In het midden van alle drukte torent de Grote Jacobskerk boven de stad uit. Deze kerk behoort samen met het Binnenhof tot een van de oudste gebouwen van de stad. Nu staat de kerk in het hart van de stad en heeft hij als missie om de veerkracht en medemenselijkheid te bevorderen. Een mooi vertrekpunt voor een pelgrimsroute. Bij de koster is op afspraak een pelgrimsstempel te verkrijgen. Rondom de kerk vind je een aantal grote en heel veel kleine Jacobsschelpen, ze wijzen je je eigen richting.
2: Gastvrijheid ervaren bij het Stadsklooster/Tuin der Geloven
Zelfs veel Hagenaars kennen deze verborgen plek niet. In een zijstraatje, enigszins achteraf, loop je ertegenaan: het stadsklooster met de vrij toegankelijke Tuin der Geloven. Een zeer bijzonder plekje, pelgrims voelen zich hier welkom.
“Ons klooster is een herberg voor mensen van goede wil”, zo beschrijft broeder Frans het stadsklooster in een interview met Kerk in Den Haag. ‘‘Wij staan trouwens ook open voor mensen van kwade wil, maar die kom ik niet tegen,” zo vervolgt deze herbergier zijn betoog. Ook mensen zonder geloof of met een ander godsbeeld kunnen zich welkom voelen. Zo staat er in de kloostertuin een beeld van Myriam die Issa (de namen van Maria en Jezus uit de Koran) in haar armen houdt. Ergens anders staat een grote oude soeppan, waarin een Boeddhabeeld en een crucifix gebroederlijk op elkaar leunen en elkaar aankijken. De Tuin de Geloven is tijdens daglicht vrij toegankelijk. Het klooster is op afspraak te bezoeken.
3: Je verbinden in het Labyrinth
In een doolhof verlies je je weg
In een labyrinth vind je je weg
Deze tekst lees je bij het Labyrinth, dat in de tuin van paleis Noordeinde ligt. Het lopen van een labyrint nodigt je uit om verbinding te maken met jezelf. Op deze manier is het bijna een andere vorm van pelgrimeren. Het lopen van het Labyrinth is een eeuwenoud niet aan religie verbonden ritueel. Je loopt, met een vraag, als afronding van een fase of als meditatief moment, door het gras en langs de stenen met aandacht naar het centrum. Om vanaf het centrum in je eigen tempo weer naar buiten te kunnen keren. Er is geen goed of fout. Het is jouw ervaring, het is jouw levenspad dat zich hier ontvouwt. De paleistuin biedt een mooie plek om dit ervaren.
4: Schoonheid beleven in de Jacobuskerk
Vlakbij de paleistuin vind je de andere Jacobuskerk van de stad. Het prachtige door P.J.H. Cuijpers ontworpen neogotische kerkgebouw van Sint Jacobus de Meerdere is tegenwoordig ’s middags geopend voor bezichtiging en bezinning. Veel passanten en cultuurliefhebbers maken daar gebruik van. In deze kerk kan je Jacobus op 2 plekken ontmoeten. Een pareltje in de stad, je zult bij binnenkomst versteld staan van de schoonheid van deze kerk.
5: Verwondering voelen in de Archipelbuurt
In deze wijk, gelegen op de scheidslijn van Den Haag en Scheveningen, loop je langs muurgedichten. Als rode draad voor de muurgedichten is gekozen voor het thema ‘Verwondering’. De gedichten bieden een moment van verstilling, van rust en ruimte en bieden een adempauze, korte reflectie, een vraag, of een nieuw gezichtspunt. Als passant adem je als het ware nieuwe lucht in om daarna verblijd, verrast of geraakt je weg te vervolgen.
6: Vorm geven aan dankbaarheid bij de Lourdesgrot
Vlak bij de zee, naast het Circustheater, vind je in de kapel een verkleinde maar nauwkeurige kopie van de bekende Lourdesgrot. In de stilte van de kapel kun je hier je pelgrims-kaarsje branden, je verlangen optekenen of je dankbaarheid vormgeven. Zodra de coronamaatregelen het toelaten, ben je hier elke dag welkom van 9.00 tot 18.00 uur.
7: Ont-moeten in Scheveningen
In het westen van de stad, niet ver van de Lourdesgrot, bereik je een natuurlijk eindpunt van je wandeling. Verder dan de zee kun je niet lopen. Vanaf hier kun je alleen nog maar terug. Net als in Finisterre, een bekend eindpunt van de oudste pelgrimswegen, ben je hier als het ware aan het einde van de wereld gekomen. Hoogste tijd om weer om te keren. Maar niet voordat je tijd hebt genomen. Tijd om de geur van de zee, het geluid van de golven en meeuwen, he gevoel van zand tussen je tenen te ervaren. Tijd om te ont-moeten. In Scheveningen is daarvoor alle ruimte. Geniet ervan, het is mijn thuis…
Onderweg zijn in ‘mijn eigen’ stad
Weet jij nog welke plannen je had voor 2020? Bij mij zijn ze gaandeweg het jaar steeds verder naar de achtergrond geraakt. Steeds meer wist ik mij te verbinden met mijn eigen omgeving en aan mijn eigen stad. Een stad die zoveel te bieden blijkt te hebben, ook voor pelgrims. Ook hier is het mogelijk om op alle vlakken onderweg te zijn.
Heb jij zin om ontspannen lopend kennis te maken met mij en met mijn eigen omgeving? Je bent welkom, ook in 2021 loop ik weer in Den Haag. Graag deel ik met jou een aantal van deze pelgrims-plekken. Je vindt de link naar de wandeling hier.
Beste wensen
Bijna is het kerst. Een tijd om stil te staan bij het opkomende licht. Een tijd om een bizarre periode achter ons te laten. Een tijd om met vertrouwen weer vooruit te kijken. Ik wens je alle goeds.
‘Blijf gezond, blijf in beweging. Houd moed en heb lief’.
Over de auteur
Irene Kapinga is wandelaar, pelgrim, gids, coach en reisleider. In 2000 liep zij voor het eerst naar Santiago de Compostela. Vele pelgrimsroutes heeft ze daarna zelf gelopen. Vanaf april 2018 begeleidt (en organiseert) Irene wandelingen over Nederlandse, Belgische, Engelse, Spaanse en Portugese pelgrimspaden. Regelmatig schrijft ze over haar ervaringen op nabije en verre (pelgrims)wegen. Meer over Irene en over pelgrims-wandelingen lees je op www.opstapmetirene.nl