Rotterdam, Maasvlakte

Als het ergens mooi wandelen is, dan is het op de landtong van Rozenburg. Je struint er door ruig land terwijl zeeschepen voorbij glijden. Aan de horizon de rookpluimen en ertsbergen op de Maasvlakte. Het oogt allemaal heel spectaculair.

Tekst: Bert Stok Foto’s: Huip van Dijk en Bert Stok

Erg hoog is hij niet, meer een flinke puist die boven water uitsteekt. Je hebt er een fantastisch zicht op al de schepen die vanuit zee de Nieuwe Waterweg opvaren. Op zo’n heuvel zou Napoleon, aan de vooravond van een veldslag, beslist zijn bivak hebben opgeslagen. Nu rijdt een Volkswagen langzaam omhoog naar de top. Een man stapt uit en richt wat stijfjes zijn fotokanon op een containerschip. We raken aan de praat. Sinds zijn pensioen komt hij vaak naar de heuvel. Nee, een bootspotter is hij niet, hij wil ze alleen fotograferen. De landtong wijst als een enorme strekdam richting zee. Wie per schip Rotterdam aandoet moet kiezen: links kom je op de Nieuwe Waterweg, rechts beland je in het Calandkanaal, de toegang tot de havens op de Maasvlakte. Daar legt de Berghe Stahl aan, het grootste ertstransportschip ter wereld. Het ruim drie voetbalvelden lange schip komt al een tijdje niet meer naar Rotterdam. ‘Dat moet de crisis zijn,’ zucht de bejaarde fotograaf. De golfslag van het gefotografeerde containerschip doet ondertussen een groepje zwanen bijna kantelen. Meeuwen zeilen achter het containerschip de Nieuwe Waterweg op. We volgen te voet en stoppen een paar kilometer verderop bij het sluitstuk van de Deltawerken: de Maeslantkering, een immense stormvloedkering die Zuid-Holland droog moet houden. Wat zouden we graag die schuiven van elk zo’n 180 meter eens dicht willen zien gaan. Er moet vast een schema zijn om te controleren of de stormvloedkering nog werkt, net als de sirenes op de eerste maandag van de maand.
Dan lopen we, met de zeelucht in de neus, terug langs het minder drukke Calandkanaal. De kade is niet helemaal aangeharkt, een beetje wild nog. Aan de horizon blazen de schoorstenen van de energiecentrale onafgebroken rook de lucht in. Je zou er zo maar in het sprookje van de wolkenfabriek gaan geloven. Ertsbergen kleuren nu eens zwart en dan weer donkerrood. Het is maar net hoe de zon schijnt. Overal staan chemische installaties en natuurlijk ook de ronde witte opslagtanks voor de olie. We belanden in het gekleurde bomenbos. Tien fel gekleurde boomstronken markeren de plek waar in 2005 een echt bos werd aangeplant. Een bos dat maar niet wilde groeien. Misschien komt dat door wat er vanaf de Maasvlakte komt overwaaien.

Schouder aan schouder

Toch willen we er heen, daar valt nog het nodige te ontdekken. We nemen de zelfde catamaran die ons vanaf het station van Hoek van Holland We zouden er eens serieus over moeten naar de landtong bracht. Deze Nieuwe Prins doet ook de Maasvlakte aan. Aan de overkant lopen we langs hijskranen en olietanks richting zee. Die ronde opslagtanks hebben een keppeltje. Zou dat nieuw zijn of hadden ze dat vroeger ook al? Op de Maasvlakte doen ze ook aan schone energie. Waar het maar even kan poten ze windmolens tussen de kraakinstallaties en opslagtanks. Soms staan ze moederziel alleen dan weer schouder aan schouder. En natuurlijk, is er altijd wel weer één die niet mee wil draaien. Langs de kust klotst de zee tegen enorme blokken steen. ’Verboden toegang’. ‘Je verdwijnt zo in de gaten tussen de stenen’, zegt een aan de wet getrouwe bootspotter met verrekijker. In het informatiecentrum staan we gebogen over een maquette van de Rotterdamse haven. Die ging in de loop der tijd behoorlijk aan de wandel. De gids huppelt met zijn aanwijsstok van het ene haventerrein naar het andere. In tien of meer stappen belanden we vanuit het centrum van de stad op de Maasvlakte. Door de ramen van het informatiecentrum zien we in de verte zandzuigers op zee dobberen. Met dikke lange stralen spuiten ze een nieuwe zandlaag op wat er al ligt voor weer een nieuwe haven: De Tweede Maasvlakte. Het werk wordt weer geklaard door de baggeraars uit Sliedrecht. Al eerder, zegt de gids, waren die Rotterdam te hulp geschoten. Adriaan Volker, de baggerkoning van Sliedrecht, zoog met zijn voor die tijd hypermoderne hopperzuigers de Nieuwe Waterweg schoon en redde zo de haven van Rotterdam. Als kind woonde ik in dat dorp van baggeraars, dus een beetje trots op die harde werkers ben ik wel. Een vrolijke boel vond ik het daar trouwens niet. Ik herinner mij hoe elke zondag onder klokgelui een zwarte stoet over de dijk naar de kerk liep. Veel vriendjes om te spelen waren er op zondag niet. Ze moesten binnen blijven, alleen in de achtertuin mochten ze rondlopen.

Zandspuiten zonder flauwekul

Op de kop van de Maasvlakte staat een friettent. Motorcrossers eten er braadworst. Over het opgespoten land kunnen ze hier naar hartelust scheuren. We praten over hun nieuwe walhalla, de tweede Maasvlakte. ‘Het gaat snel, ze liggen voor op schema’, zegt de langste van het stel. ‘Door de crisis in Dubai zijn de zandzuigers van daar naar hier gekomen’. Voorlopig dus geen palmeilanden meer, maar gewoon zandspuiten zonder flauwekul, echt iets wat bij Rotterdam hoort, vinden we.

Praktische informatie

Met trein van Rotterdam Centraal naar Hoek van Holland. Haven fiets-voetveer bij station Hoek van Holland. Aanlegpunten: Hoek van Holland, Maeslantkering, landtong, maasvlakte en terug naar Hoek van Holland.
Afvaart om het uur. Eerste afvaart 9.55, laatste 14.55. Op zaterdag en zondag eerste afvaart 10.55, laatste 16.55.
Afvaart Hoek van Holland direct naar de Maasvlakte: eerste afvaart 5.42 uur, laatste 19.42 uur. Op zaterdag en zondag eerste afvaart 8.42 uur. Weekenddienstregeling begint op 20 februari.

Routebeschrijving

Let op: Langs de Noordzee verandert de kust voortdurend. Mogelijk moet daardoor op sommige plekken een andere route genomen worden dan op het kaartje staat aangegeven. Wandeling landtong van Rozenburg (5 km)
Vanaf de aanlegsteiger op de landtong van Rozenburg schuin door het gekleurde bomenbos richting weg lopen. Daar LA en even later weer LA en via paadje omhoog naar heuveltop. Dan omlaag via paadje en weg oversteken naar rijwielpad. Hier RA en langs Nieuwe Waterweg naar de Maeslantkering. Bij Maeslantkering weg oversteken en RA. Langs Calandkanaal terug naar aanlegsteiger.

Wandeling Maasvlakte (10 of 15 km)

Vanaf aanlegsteiger op Maasvlakte RD via Antarcticaweg. Bij T- splitsing RA en direct weer LA naar zee.
Hier twee mogelijkheden: a) Langs kust naar monding van Nieuwe Waterweg.
b) Langs kust naar informatiecentrum Maasvlakte 2.