Salakos: Wandelen in het groene hart van Rhodos

Bosbranden zijn geen onbekend fenomeen op Rhodos. Met name op de zuidelijke punt en in het binnenland zijn heel wat bossen in vlammen opgegaan. Het plaatsje Salakos en zijn directe omgeving zijn daar grotendeels van gespaard gebleven. Dat maakt dat je daar uren door het bos kunt struinen, zonder een mens tegen te komen. En dus trekken we door de heuvels rond Salokos, op weg naar de mooiste kerk van het eiland.Erop uit in het groene hart van Rhodos.

Auteur: Paul van Bodengraven, One Day Walks
Foto’s Marco Barten

Geen toerist te bekennen vandaag op het pleintje van Salakos. Gezeten op het terras, met een ijskoffie en baklava voor onze neus, zien we af en toe een huurauto voorbij jakkeren, op weg naar de volgende bezienswaardigheid. En daarvoor moet je niet in Salakos zijn. Of juist wel, als je het meer authentieke Griekenland van de 21ste eeuw wilt zien, zonder alle toeristische rimram. Maar een dagje ‘Salakos doen’, daarvoor is hier simpelweg te weinig te beleven. Tenzij je van wandelen houdt.

Het bos in

Vanaf het dorpsplein lopen we in vijf minuten naar de rand van het dorp. Daar begint een circa 15 km lange rondwandeling die ons naar een van de mooiste kerkjes van Rhodos zal brengen. Maar eerst gaan we de natuur in. Smalle karrensporen voeren ons over de heuvels rond Salakos. Her en der zijn brede brandgangen aangelegd, in de vorm van brede steenslagwegen. Daardoor moet het voor de brandweer makkelijker worden om snel ter plaatse te zijn, mocht er onverhoopt brand uitbreken.

Dit groene gebied is een van de weinige gebieden op Rhodos waar al geruime tijd geen brand is uitgebroken. Op veel plaatsen op het eiland zie je de littekens van eerdere branden; zwarte staketsels van wat ooit groen, ruisend bos was. Plus veel jong bos, dat weer ontspruit, vaak al een paar maanden na de brand. Maar hier is geen spoor van brand te bekennen. We wandelen over de heuvels, tussen de bomen door. Hun schaduw levert aangename verkoeling op deze warme dag.

Groene oase

Doel van onze tocht is de Agios Nikolaos Fountoukli kerk, een van de mooiste en oudste kerkjes van het eiland. De kleine byzantijnse kruiskoepelkerk dateert uit de dertiende eeuw. Na circa 2,5 uur brengt een laatste klimmetje ons naar de picknickplaats, recht tegenover de kerk. En o wat een mazzel, we zien net de laatste bus met bezoekers wegrijden, zodat we deze oase even helemaal voor ons zelf hebben. We besluiten eerst uit te blazen en te eten, zodat we daarna op ons gemak de kerk kunnen bekijken.

Kikkerconcert

Nadat we de fresco’s binnen hebben bewonderd, gaat de rugzak weer op en lopen we via een andere weg terug naar Salakos. Onderweg hebben we vanaf sommige plaatsen fantastisch uitzicht. Op de bodem van het dal waar we doorheen lopen is het een wirwar van kleine stroompjes en modderige poeltjes. Een koor van kwakende kikkers, verstopt tussen de oleanders die in de nabijheid van die poeltjes bloeien, begeleidt ons geruime tijd. Zo vind je ze niet bij het tuincentrum.

Langzaam maar gestaag lopen we omhoog, het dal weer uit. Bijna twee uur na onze stop bij de kerk krijgen we weer zicht op Salakos. In de verte lonkt de zee al, die maar zo’n 20 km verderop ligt. Het wandelzweet gaan we daar straks afspoelen, zo nemen we ons voor. Maar eerst moeten we de afdaling naar het dorp nog maken. Die is heel geleidelijk en voert langs een paar van de fraaiste huizen die aan de buitenkant van het dorp liggen. Geen historische landhuizen, maar architectonisch fraaie nieuwbouwvilla’s. Hier is het geld van ondernemend Rhodos neergestreken.

Blijven plakken

Moe en voldaan wandelen we Salakos weer binnen. Onze koffiestek onder de grote platanen op het dorpspleintje wordt nu de plek waar we neer ploffen en twee koude Mythos biertjes naar binnen gieten. Heerlijk koel en verfrissend. We bekijken het Griekse leven dat in de namiddag weer op gang begint te komen. Taxichauffeurs rijden toeterend voorbij, de bus vertrekt met walmende uitlaat vanaf de overkant van het pleintje. Kinderen rennen over het plein, gecommandeerd door oma, die de boel scherp in de gaten houdt. Dit is Rhodos, zoals je dat niet ziet in de badplaatsen. En hoewel die zee blijft trekken, besluiten we dat dit toch de beste plek is om nog een poosje te blijven plakken en onze dag te besluiten met een heerlijke Griekse maaltijd. Dat strand ligt er morgen ook nog wel!

Dit is wandeling 11 uit Wandelen op Rhodos. De Nederlandse editie is inmiddels uitverkocht. Een Engelse editie is nog wel beschikbaar. Kijk op www.wandelenoprhodos.nl. Daar vind je ook de routebeschrijving van een andere wandeling uit de gids.

Meer wandelingen van de makers van de One Day Walks wandelgidsen, kijk hier

Over blogger Paul van Bodengraven

Paul van Bodengraven is één van de oprichters van One Day Walks, uitgeverij van ‘eigen’ wandelgidsen. Hij werkt als journalist/tekstschrijver, maar is bovenal fervent wandelaar. Hij wandelt vrijwel wekelijks ergens in Nederland, zo’n 20 km per keer. Hij probeert ieder jaar een nieuwe wandelgids te maken. In dit blog schrijft hij over ervaringen bij het maken van de tochten uit de gidsen die hij (mede) heeft gemaakt.  Bestemmingen tot nu toe: Griekenland (Corfu en Rhodos), Spanje (Menorca en Mallorca), Zuidwest-Engeland (Devon), Zweden (Värmland, Västernorrland, Dalsland en Dalarna).