In deze reeks blogs onder de titel Samenlopen staat naast de wandeling steeds ook de medewandelaar centraal. Ik ervaar wat de meerwaarde is van een wandelaar naast me. Iemand die zijn of haar stad laat zien en me leidt naar bijzondere plekken. Vooraf vraag ik om plaatsen te bedenken die betekenisvol zijn. We zullen onderweg geregeld stilstaan bij wat we zien en beleven. Meestal wandel ik door grote of middelgrote steden, maar deze keer zoek ik het wat kleiner op. Ik ben benieuwd wat een kleinere plaats als De Bilt, dat ik alleen van het weerbericht ken, te bieden heeft. Ditmaal wandel ik samen met theater- en filmmaker Pauline Wijnen, die mij haar De Bilt laat zien.
Tekst & beeld: Aat van der Harst | www.verhalenonderweg.nl
Culturele aula in de Jasmijnstraat
We hebben afgesproken in een eenvoudige straat, waar een gebouw staat met de naam De Huiskamer erop. Ernaast is een braakliggend stuk grond. Pauline vertelt me dat ze tien jaar geleden van haar woonplaats Utrecht naar De Bilt verhuisde. Ze kreeg toestemming om van de aula van de school (die op het eerdergenoemde braakliggend terrein stond) een culturele locatie te maken, het Weeshuis van de kunst. Hier organiseerde ze onder andere mooie theatervoorstellingen en vertelavonden. Op die verhalenbijeenkomsten vertelden onder de noemer Echt Gebeurd Biltenaren waargebeurde verhalen. Vaak waren dit prachtige en ontroerende vertellingen, waar ze heel goede herinneringen aan heeft. Nu worden hier in de Jasmijnstraat nieuwe huizen gebouwd, waarvoor de school en de cultuuraula moesten wijken.
We lopen door een lange straat, die De Akker heet. Pauline is een bekende inwoonster van De Bilt, want we worden regelmatig gegroet. Langs De Akker staan gedichten van een gedichtenroute onder de naam Dichter bij de Natuur, een initiatief van wijkvereniging Noordoost De Bilt. Ik lees zinnen als: “De stad ontwijkend tot De Bilt- de school was nauwelijks uitgegaan-was ik bezeten, werd ik wild van vlinders vliegend in een laan”.
Heksenplek
We staan stil voor een groot complex met seniorenwoningen. Op deze plek stonden rond 1900 kleine huizen, die volgens de plaatselijke dorpsverhalen door heksen zouden zijn bewoond. In werkelijkheid waren dit weduwen en ongetrouwde vrouwen, die als ze wat afweken van de burgerlijke levensstijl heksen en tovenaressen genoemd werden. Zelfs zo recent nog… Onder andere hier op deze plek vertellen op 20 en 21 april a.s. theatermakers, dansers en muzikanten verborgen verhalen uit de geschiedenis van De Bilt. Ook mensen van buiten De Bilt kunnen zich opgeven voor de rondleidingen en de verhalen zie verder bij info onderaan).
We wandelen verder door eenvoudige straten. Ik had me De Bilt chiquer voorgesteld, maar de meer welgestelde wijken bevinden zich blijkbaar in Bilthoven. Pauline vertelt me dat ze met veel plezier woont in gemeente De Bilt, die sinds 2001 zes kleinere plaatsen omvat: Bilthoven, De Bilt zelf, Maartensdijk, Westbroek, Hollandsche Rading en Groenekan. Belangrijke werkgevers van De Bilt zijn het KNMI en het RIVM.
We wandelen verder en komen bij een eenvoudig gebouw met de naam ‘De Clou’. Hier komt een nieuwe creatieve broedplaats met culturele verhalenactiviteiten. We zien een ruimte in ontwikkeling. Er staan een piano, een bankstel, stoelen en een grote tafel. De muren worden momenteel mooi geel geverfd. Hier zal het binnenkort weer sprankelen van leven en cultuur, waarvoor de inwoners zullen worden uitgenodigd. We lopen terug naar ons startpunt in de Jasmijnstraat en ik bedank Pauline voor de wandeling door haar plaats.
Het weerbericht
Omdat ik nog wat tijd heb, wandel ik nog wat verder. Stiekem ben ik namelijk nu toch wel benieuwd geworden naar dat gebouw, waar het weerbericht van het KNMI vandaan komt. Ik steek een drukke weg over en sta voor een indrukwekkend gebouw. Het weerinstituut is gevestigd op het terrein van de voormalige Benedictijner abdij Vrouwenklooster. Deze abdij werd in 1585 (tijdens de Tachtigjarige Oorlog dus) gesloopt om hem uit de handen van de Spanjaarden te houden. Er werd een landhuis op het terrein gebouwd onder de naam Koelenberg. De Nederlandse staat kocht het in 1893 om er het KNMI onder te brengen. De mooie wijk heeft lage huizen, met het oog op de weersvoorspellende taak van het instituut.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Pauline heeft me verteld dat de natuur rond De Bilt erg mooi is, dus ik besluit om een keer terug te komen om de wandeling van Bilthoven naar Utrecht Centraal te maken. Een paar dagen later loop ik deze NS-wandeling Beukenburg, van 14 kilometer. Vanaf station Bilthoven kom ik al snel bij de Kees Boekeschool, waar Beatrix ooit op zat. Ik wandel langs de Bilt en langs landgoed Beukenburg naar de Hooge Kaapse Plas. Ook de stad Utrecht binnenlopen tot aan het station bevalt me. De nabije omgeving van De Bilt is inderdaad prachtig
Info:
- Histories: Theaterfestival in De Bilt met veel historische muzikale verhalen: www.hetweeshuisvandekunst.nl
- Wandelen van Bilthoven naar Utrecht: https://www.ns.nl/dagje-uit/steden/utrecht/wandeling-utrecht-beukenburg.html
- Van de vorige aflevering van Samenlopen maakte Golfbreker Radio een podcast, die werd uitgezonden op 23 maart; hieronder te beluisteren.
Over de auteur
Aat van der Harst wandelde van huis naar Spanje en naar Italië. Hij begeleidt mensen met levensvragen in beweging. Naast wandelcoach is hij verhalenverteller. Aat onderzoekt met name de stad als inspirerend wandelgebied en schrijft en vertelt daarover. Hij is schrijver van het boek Wandel je wijzer, stad en natuur als coach. Meer informatie
