Struinen langs de Waal: wandelroute Vuren -Zaltbommel

Lang geleden werd ik in geboren in Beesd, een klein dorpje in het hart van de Betuwe. Toentertijd was ik me niet zo bewust van het bijzondere karakter van deze streek. Pas nu, in mijn 43e levensjaar en zeven woonplaatsen verder, zie ik hoe schilderachtig mooi het eigenlijk is in het Gelderse Rivierengebied.

Tekst en foto’s: Dagmar Kroezen

Mijn interesse voor het Gelderse landschap is nog wat aangewakkerd door mijn baan bij het Regionale Bureau voor Toerisme Rivierenland. Sinds het najaar 2014 heb ik het project Gelderse Routes onder mijn hoede, een routeplatform voor recreatieve routes in Gelderland. Ik wandelde altijd al graag, maar probeer dat nu te combineren met mijn werk. Elke wandeling die ik maak, beschrijf ik en deel ik via deze blog.

Struinen Vuren -Zaltbommel

Afgelopen weekend ben ik met een wandelmaatje gaan struinen langs de Waal. In Rivierenland zijn er sinds een aantal jaar struinroutes uitgezet. Dit zijn bewegwijzerde routes over onverharde paden en strandjes, dwars door weilanden en graslanden. De routes variëren van 20 tot 43 kilometer en hebben bij elkaar een totale lengte van 150 kilometer.
We kiezen voor traject één, dat van Vuren naar Zaltbommel loopt. Ik download de route via de app van Gelderse Routes , maar kom er dan achter dat deze wandeling maar liefst 43 kilometer lang is! Voor recreatieve wandelaars zoals wij wat ál te ambitieus. Ook lees ik dat het voetveer in de wintermaanden niet in bedrijf is. De pontjes over de Waal varen van april tot en met oktober. Blij dat ik dat ik dat van tevoren even gecheckt heb. Het weerhoudt ons er niet van om toch die kant op te gaan en gewoon een deel van de route te lopen.

We beginnen bij Slot Loevestein in Poederoijen, waar volgens de overlevering Hugo de Groot in een boekenkist ontsnapte. Het museum is vanaf 11.00 uur open en heeft (pluspunt!) een Taveerne waar we eerst een kop koffie drinken. Dan beginnen we aan onze eerste struinroute.

De route is duidelijk aangegeven met houten paaltjes en robuuste borden. Een absolute pre! Vrij wandelen is heerlijk, maar alleen als je niet verdwaalt (want: wandelergernis nummer 1). We doorkruisen verschillende uiterwaarden, zien grazende Konikpaarden en runderen passeren enkele plassen. Volgens de routebeschrijving zijn deze ontstaan door kleiwinning. De klei wordt gebruikt door de steenfabrieken die her en der nog te zien zijn in de waard.

In de buurt van Zuilichem draaien we om en lopen we terug naar het beginpunt. We missen daardoor het stadje Zaltbommel, de Crobsche Waard en Fort Vuren dat onderdeel uitmaakt van de Hollandse Waterlinie. Die bewaren we voor een volgende keer. Want die gaat er komen. Want, oh, wat is mijn geboortestreek toch mooi!