terug

Voorpret! De Brabantse Biesbosch

Biesbosch
Fotocredits: Donar Reiskoffer

Wie denkt aan de Biesbosch, ziet beelden voor zich van rondvaartboten, gordijnen van muggen en misschien ook wel bevers en visarenden. Eén ding is zeker: wandelaars passen niet in dat plaatje. Het prachtige moeras tussen Nieuwe Merwede en Amer, de Brabantse Biesbosch, is inderdaad slechts toegankelijk met boot of zwempak. Maar langs de randen zijn prachtige wandelingen te maken.

Tekst Wouter van de Vegt
Foto: Donar Reiskoffer

 

Al sinds mensenheugenis woonden er vissers en boeren op hoger gelegen zandbanken en rivierduinen in het gebied van Maas en Waal. Daar waren ze veilig voor het verraderlijke en onvoorspelbare rivierwater, maar overstromingen en ander ongemak bleven op de loer liggen. Vooral in de winter, als storm en vloed het water hoog op zwiepten. In de dertiende eeuw dacht men met het omleiden van de Maas een oplossing gevonden te hebben voor wateroverlast in het gebied rondom de toen al belangrijke stad Dordrecht. Bij Heusden werd deze regenrivier afgedamd en gedwongen in noordelijke richting te stromen. Woudrichem (“Waar Maas en Waal tezamen spoelen en Gorkum rijst van ver.” Tollens, 1812) werd de eindbestemming van het Maaswater. Een staaltje van vakmanschap en durf, waar de Graven van Holland financieel voor garant stonden. Het enorme moerassige gebied ten westen van de splinternieuwe Maas werd stukje bij beetje omdijkt en bewoonbaar gemaakt. De Grote Waard was een feit. Al gauw bepaalden tientallen dorpskerken de horizon.

Sint Elizabethsvloed

In 1421 ging het goed mis. In de nacht van 18 op 19 november stak een hevige noordwester storm op. De door Hoekse en Kabeljauwse Twisten en turfwinning verzwakte dijken van de Grote Waard waren geen partij voor het woedende water. Ze braken; dorpjes werden verzwolgen. Een enorme binnenzee ontstond, waar eb en vloed weer vrij spel hadden. Dordrecht zag zich geheel omringd door watermassa’s. Het is niet bekend hoeveel slachtoffers deze ramp, die de geschiedenis is ingegaan als de Sint Elizabethsvloed, heeft gekost. Het moeten er enkele duizenden geweest zijn. In de eeuwen die volgden werden hogere delen van de verdronken Grote Waard weer omdijkt.

Het hele verhaal lezen? Je leest het in het komende nummer van Wandelmagazine.

Nog geen abonnee? Neem dan vóór maandag 28 augustus 16:00 u. een abonnement. Profiteer van de speciale aanbieding:

1 jaar Wandelmagazine van €28,50 voor slechts €21,50 + 3 cadeaus

Ik neem een abonnement