Wandelen in Devonshire: 5 dagtochten door Engeland
Enige tijd geleden gingen we vijf dagen wandelen door het graafschap Devonshire, in Engeland. Drie etappes van het South West Coast Path en twee dagen langs de East Devon Way. Dat zijn vijf heerlijke wandeldagen langs de kust en door de heuvels van het boeren-binnenland. Of zoals de Engelsen zouden zeggen: “It’s one of the best ideas since sliced bread.”
Tekst & beeld: Hans Plas | www.oranginas.nl
Devonshire
Het graafschap Devonshire in het zuidwesten van Engeland pronkt graag met haar bijnaam “de Engelse Riviera”. Al was het maar vanwege de palmbomen aan de zuidkust. Het klimaat is er zachter dan in de rest van Engeland, zegt men, maar de regen kan er net zo hard vallen als elders op het eiland. Het is de palmbomen aan te zien.
Op de hoogte blijven van het laatste wandelnieuws?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg ons op Facebook, dan mis je niks!
Dit neemt echter niet weg dat je er fantastische wandelingen kunt maken. Een combinatie van wandelen langs de kust en door de heuvels in het binnenland, laat zich eenvoudig samenstellen. Er zijn hier wandelpaden in overvloed. Nu alleen nog een goede kaart aanschaffen en je goed voorbereiden thuis, en je bent verzekerd van een puike wandelweek! Zowel de natuur als ontmoetingen met de bewoners van het graafschap – en hun eigenaardigheden – zullen je bijblijven. Ons in ieder geval wel.
De reis ernaartoe
Om in Devonshire te komen, maakten we eerst vliegreis met een heuse propeller-Bombardier van luchtvaartbedrijf Flybe – ook wel Maybe genoemd – vanaf Schiphol naar de hoofdstad van het graafschap: Exeter. Van hier gingen we vervolgens met een bus naar het centrum van deze universiteits- en bisschopsstad. Met de mogelijkheid de stad nader te verkennen. Een echte aanrader!
Ons beginpunt Exmouth is vanuit Exeter zowel per bus als per trein te bereiken. Wij kozen voor een taxi. Een naar Guinness ruikende zwijgzame taxichauffeur, in de half-schemer links jakkerend over nogal narrow roads, deed meer en meer Hitchcockiaans aan. De woorden narrow roads, door ons ingebracht om toch even een gesprek aan te knopen, werden grif, al bulderend, herhaald. En herhaald. En herhaald. Tot aan Exmouth toe. Yes, narrow roads… en heggen… en geen zicht… narrow roads, indeed! Narrow roads…
Eenmaal in Exmouth aangekomen, bleek de gereserveerde B&B gesloten. Op een bordje: “closed for a family funeral”. “Key for number 23”. De vissersbootjes lagen bij eb te rusten in de modder van het dichtgeslibde kleine haventje. Gelukkig waren er wel prima bedden in kamer 23. Bij het wakker worden was het hoog water.
Langs de Engelse kust
Drie etappes over het South West Coast Path, een van de Engelse National Trails. De hele route is 630 mijl lang (ruim 1.000 kilometer), 52 wandeldagen, langs de kust van het schiereiland in zuidwest Engeland. Mocht je ooit nog eens weken over hebben, loop dan het hele pad. Onze drie etappes in East Devon, tussen Exmouth en Lyme Regis gaan grotendeels op hoogte, over de rode en witte kliffen met fraaie uitzichten op het Kanaal. Kort na je vertrek uit Exmouth begint bij Orcombe Point de zogenaamde Jurassic Coast. Vanwege zijn unieke landschappen en vele fossielen, staat dit gebied al sinds 2001 op de Werelderfgoedlijst. Een dino zul je niet snel uit de geërodeerde kliffen opgraven, maar de kans op een ammoniet van “armengoud” (ijzerpyriet) is groot.
De derde etappe naar Lyme Regis gaat door de National Nature Reserve Downland Cliffs, oftewel: bos en struikgewas, waaronder de braam en de gaspeldoorn. Hier kan het behoorlijk nat worden in de regen, zo laat deze foto van onze wandelschoenen na dit stukje bos mooi zien! Bij hoog water kan de oversteek van de River Otter bovendien problemen geven en is omlopen het devies. Reken in dat geval op een extra uurtje.
Bijzonder fraai is de aankomst bij Beer. Een bontgekleurde ansichtkaart waar je prompt de rijke architectuur van de Victoriaanse tijd binnenloopt. “Nice to meet you. Where you from? How nice of you to visit our country. Do you like our country?” Aldus een Miss Marple lookalike die haar Cocker Spaniel op het wandelpad aan het uitlaten is. En natuurlijk vinden we, als toeristen, de waarde die men hier hecht aan het zoveel mogelijk bewaren en conserveren van het cultureel erfgoed, geweldig! De lovely’s en de thank you’s zijn niet van de lucht…
Op het nachtkastje van onze B&B was de rol wc-papier omhuld met een zelfgehaakt hoesje. Lovely!
Door de heuvels van East Devon
De East Devon Way is een gemarkeerde wandelroute van 64 kilometer door het hart van de East Devon Area of Outstanding Natural Beauty, een beschermd natuurgebied aan de Engelse zuidkust. De markering is het vingerhoedskruid. Het traject begint in Lyme Regis (Dorset) en het eindpunt is in Exmouth. De toevoeging Regis betekent koninklijk. De film The French Lieutenant’s Woman, met Meryl Streep, uit 1981, is deels opgenomen in de haven van het stadje.
Wij liepen twee etappes van deze route. Van Lyme Regis naar Sidbury, ongeveer 32 kilometer in totaal.
Onderweg passeerden we een grote variëteit aan landschappen: heide, bossen en valleien, boerenland en ook enkele fraaie kilometers langs de Coly rivier.
De (middeleeuwse) dorpjes onderweg ademden in bijna alles de sfeer van good old England. Waarvoor ik nu geen heldere verklaring kan geven. Zijn het glooiende heuvels, de landweggetjes er doorheen, de prachtige landhuizen, de stokoude watermolens, de beekjes of de tuttigheid van de gehaakte hoes voor de wc-papier rol? Of is het toch de met veel liefde onderhouden spoorlijn met Victoriaanse wagons waar hele gezinnen op zondagmiddag genieten van 11 kilometer stoomtreinen? Met een cream tea – vers afgebakken scones, jam, clotted cream en natuurlijk een pot thee – na afloop? Als je de belangstelling hiervoor ziet dan verbaast het niet meer dat een eerste HSL, tussen Londen en Manchester, maar niet wil vlotten.
Algemene routetips
- De kaarten 115 en 116 van Ordnance Survey voldoen uitstekend voor beide wandeltochten.
- De regelgeving rond wildkamperen verschilt nogal per streek in Engeland. Toestemming van de eigenaar van de grond is altijd wenselijk. Of neem contact op met een regionale toeristische organisatie over de (on)mogelijkheden.
- Het recht van overpad (het recht dat iedereen bepaalde paden wettelijk te voet en soms met andere vervoersmiddelen mag gebruiken) wordt in Engeland veel toegepast. Gevolg: bijna overal zijn paden, ook door weilanden en natuurgebieden. In Nederland is dat veel minder goed geregeld.
- Zwaarte: op een paar kleine klimmetjes na is de route niet zwaar.
- Ingeval hoogtevrees ontraden we op de kliffen een kijkje op zee zo dicht mogelijk bij de afgrond. De borden met “Danger” staan er niet voor niks.
- En als altijd: het B&B systeem werkt prima! (hoewel het ook steeds duurder wordt…)
