Vanwege de reisbeperkingen ging onze geplande wandel-driedaagse over de Rheinsteig niet door. Op zoek naar een binnenlands alternatief zochten we op internet naar mooiste wandelroute van Nederland. En dus gingen we naar het Limburgse Slenaken, de parel van het Heuvelland.
Tekst & beeld: Michiel Vermeulen | www.michielwandelt.nl
Gekleurde paaltjes
Met een routebeschrijving op zak gaan we vanuit ons hotel op pad. We weten meteen dat we in Zuid-Limburg zijn, want het pad loopt stevig omhoog het bos in. Na 10 minuten zijn we aan de rand van het bos de draad al kwijt. Is dit de scherpe afbuiging naar links of was dat al een stuk terug? We gaan naar links, denken dat dit toch niet goed is en gaan weer terug. Als we nu nog 4 uur zo moeten zoeken, dan wordt het niet wat…
Gelukkig had ik in Slenaken een foto gemaakt van een routebord, wie weet waar het goed voor zou zijn. Op dat bord staan vele routes aangegeven in veel verschillende kleuren. Vaak lopen er meerdere kleuren bij elkaar, om verderop weer hun eigen weg te gaan. Op het punt waar wij zijn, zien we een groen paaltje staan. Dit blijkt overeen te komen met het groene stipje dat ik op de genomen foto zie staan. We besluiten om vanaf nu te navigeren op de gekleurde paaltjes, die door het gehele Zuid-Limburgse Heuvelland staan. Een prachtig systeem, waarmee je eenvoudig zelf je route kunt uitstippelen.
Aan de rand van het Onderste Bosch hebben we een prachtig weids uitzicht over het glooiende landschap. We lopen regelmatig langs de landsgrens met België, die we verschillende keren oversteken. Hier en daar passeren we dan ook een grenspaal. Na enkele kilometers door het bos dalen we steil af over de weg richting Teuven. De kerktoren die we al geruime tijd in het vizier hadden bereiken we niet, net daarvoor gaan we rechtsaf richting het buurtschap Nurop. Daar gaat het tussen de weilanden door weer omhoog naar Schilberg. Het is een schitterend landelijk gebied, met her en der wat boerderijen en koeien in de wei. Slenaken is steeds dichtbij, we lopen er als het ware in een grote ronde omheen. Via Hoogcruts dalen we vervolgens af richting Beutenaken en keren na ruim 4 uur weer terug bij het startpunt.
Langs de Gulp
Op de tweede dag hebben we weer een route uitgestippeld aan de hand van de gekleurde paaltjes. We volgen in het begin het smalle riviertje de Gulp in noordelijke richting. De Gulp is een 22 kilometer lange zijrivier van de Geul die uitmondt bij Gulpen, wat ook ons eerste doel is. Alvorens we daar aankomen, passeren we nog enkele gehuchtjes zoals Beutenaken, Wateropen Billinghuizen. Vlak voor Gulpen komen we nog langs het 13e eeuwse kasteel Neubourg. Na Gulpen gaan we weer in zuidelijke richting met enkele pittige stijgingen en dalingen. Het is niet vreemd dat er in deze omgeving veel wandelaars te vinden zijn, maar ook mountainbikers en opvallend veel trailrunners kunnen zich hier prima vermaken. Langs de golfbaan en Eperheide, waar we weer een prachtig uitzicht hebben, gaat het via Diependal nog een keer flink omhoog naar het Onderste Bosch. Via de gekleurde paaltjes vinden we eenvoudig onze weg terug naar het hotel, waar we onszelf trakteren op een heerlijk plaatselijk Neubourg biertje.
Op de hoogte blijven van het laatste wandelnieuws?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg ons op Facebook, dan mis je niks!
Vergezichtenwandeling
Voor de laatste dag hebben we ons oog laten vallen op de Vergezichtenwandeling, die beschreven staat in het foldertje van het hotel. Vanuit Slenaken gaan we omhoog richting De Plank. Hier volgen we als noodzakelijk kwaad de provinciale weg en passeren we ook weer een grenspaal. De route van vandaag gaat grotendeels over Belgisch grondgebied. Bij het Veursbos ontvouwt zich ineens een prachtig panorama. Ver beneden ons zien we het dorpje Veurs, te midden van landerijen. De Vergezichtenwandeling doet zijn naam hier eer aan!
Daar dalen we verder af naar Sint-Pieters-Voeren, dat net als Veurs tot de gemeente Voeren behoort. Blikvanger in dit dorp is de Commanderij, een kasteel uit de 17 eeuw. Over de weg gaat het richting het Broekbos, alwaar het pad een kleine 100 meter steil omhoog gaat. Het is half oktober en de herfst toont nu iedere dag weer iets meer van zijn kleurenpracht. Door de uitgestrekte weilanden gaat het vervolgens richting Ulvend en bij Schilberg keren we weer terug in Nederland. Door het bos dalen we af en kunnen tussen de bomen door af en toe nog blik werpen op Slenaken, werkelijk een pareltje in het Heuvelland!
Tip: Op www.routesinzuidlimburg.nl kun je vele wandelroutes vinden. Met de gekleurde paaltjes en de bijbehorende wandelkaart kun je de routes eenvoudig navigeren. De wandelkaarten zijn verkrijgbaar in de webshop van de VVV van Zuid-Limburg.
Tip: Als je hier toch in de buurt bent, breng dan ook een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats in het nabij gelegen Margraten. Op deze indrukwekkende plek liggen ruim 8.000 militairen begraven die gesneuveld zijn tijdens de bevrijding van het zuid-oosten van Nederland in de Tweede Wereldoorlog.