Eerder schreef ik al een stuk over het Kloosterpad IJsselvallei, een tweedaagse pelgrimsroute van Zwolle naar Klooster Nieuw Sion in Diepenveen. Van de zomer liep ik deze wandelroute opnieuw, samen met een wandelgroep. Extra bijzonder was dat we hierbij steeds in Klooster Nieuw Sion overnachtten, wat de echter ‘pelgrimservaring’ nog dichterbij bracht. Een verslag van onze belevenissen.
Tekst & beeld: Irene Kapinga | OpStap met Irene
Dag 1: De aankomst (Klooster Nieuw Sion)
De poort staat bij aankomst al voor ons open. Van heinde en ver zijn wij aangekomen bij Klooster Nieuw Sion. We zijn in totaal met 12 dames, die elkaar niet kennen. Een beetje spannend is het wel. Een beetje, want het ijs is al snel gebroken. Door poortwachter Douwe worden wij welkom geheten. Van hem ontvangen wij de sleutels. Elk van ons heeft een eigen kamer in het gastenhuis. En elk van ons krijgt een sleutel van het klooster.
Vandaag beginnen wij met een uitgebreide rondleiding over het terrein en de gebouwen van het kloostercomplex. Geboeid luisteren wij naar de verhalen die onze gids over het verleden van het klooster vertelt. Maar minstens zo interessant zijn de verhalen over de jonge gemeenschap die hier nu leeft. En ook aan de toekomst wordt gedacht. Zo is het abdijterrein bijvoorbeeld deels teruggegeven aan de natuur, en investeert de gemeenschap flink in zonnepanelen.
Na het diner en een meditatie-moment in de kapel, maken wij in de schaduw van een grote boom wat uitgebreider kennis met elkaar. We blijken afkomstig uit alle delen van het land. De komende dagen zijn wij op stap met mensen afkomstig van Zeeland tot Noord-Holland tot het zuiden van Limburg. Ook op andere vlakken lijkt het een hele diverse groep mensen. Ik heb er zin in om de komende dagen met hen op stap te gaan.
We ervaren hier saamhorigheid…
Dag 2: Van de drukte naar de rust (Zwolle – Wijhe, 21 km)
Het Kloosterpad IJsselvalei loopt van het Dominicanerklooster in het hartje van Zwolle naar het Klooster Nieuw Sion in Diepenveen. Per trein komen wij aan in de Overijsselse hoofdstad. We gaan vanaf het station op zoek naar het beginpunt van de route. Via straten en steegjes en met behulp van Google Maps vinden wij uiteindelijk het Dominicanerklooster. En wat blijkt: het is imposant én gesloten…
De route is in Zwolle lastig om te navigeren, de vele prikkels, er is zoveel te zien en te horen, leiden ons af. Eenmaal buiten de stad is er even een heel andere drukte. Tractoren en fietsers vormen samen met ons, wandelaars, een niet op de radio genoemde file. Maar gelukkig keert de rust al gauw weer terug in de groep.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Deze etappe volgt grotendeels de uiterwaarden van de IJssel. Het is een droge tijd geweest, het water staat bijzonder laag. De medebegeleider navigeert. En onderweg vertelt ze een en ander over de vele bloemen die hier in de uiterwaarden van de IJssel in bloei staan. Zo maken we onder meer kennis met het lila bloemetje met de naam cichorei. De wortels van deze bloem kunnen, als je ze raspt, gebruikt worden om (nep)koffie mee te maken.
De grote verrassing van vandaag is dat we horeca-plekken vinden. Een onverwacht kopje echte koffie smaakt extra lekker.
De laatste kilometers van de route lopen wij over kaarsrechte asfaltwegen. Dat is best pittig lopen. Fijn om dan de afleiding van elkaar te ervaren.
Dag 3: Gronden en verstillen (Wijhe – Diepenveen (19 km))
De tweede etappe van het Kloosterpad IJsselvallei is een heel andere ervaring dan de eerste. Liepen we gisteren door het weidse gebied van de uiterwaarden van de IJssel. Vandaag lopen wij grotendeels door (Sallandse) bossen. Ook hier zien wij her en der bloemen bloeien. Dat is dan weer wél hetzelfde.
Haast ongemerkt lopen wij de kilometers aan elkaar. Door het bos en langs soms hele grote huizen. Onderweg is geen horeca aanwezig. Op een plekje in de schaduw nuttigen wij onze vanuit het klooster meegebrachte lunch.
Onderweg en in de avond laat iedereen zich in gesprekken (en in de stilte tussen de woorden) steeds beter kennen. We delen ervaringen, vragen en twijfels. Ongemerkt maken we zo elkaars wereld gaandeweg misschien wel een beetje mooier.
Al pratende komen we zo bij het eindpunt van het Kloosterpad IJsselvallei, Klooster Nieuw Sion. Voor ons inmiddels een vertrouwd gezicht.
Dag 4: Pelgrimswandeling in alle vroegte
Ontspannen lopen we na het opruimen van onze kamers een korte Pelgrimswandeling in de buurt. Op onze laatste dag van deze reis, gaan we nog kort wandelen vanuit Klooster Nieuw Sion.
In de omgeving van het klooster lopen we door een moerasgebied dat onderdeel is van de IJsselvallei. In alle vroegte gaan we in stilte op stap. We ervaren de ochtendzon en de schaduw van de bomen. In de verte zien we een ree. Aan de kanten van het pad zien we sluipsporen van ander wild. We horen het ruisen van het gras. De zojuist gevallen regen valt in langzame druppels van de bladeren. Het beekje stroomt rustig verder.
In alle stilte lijkt het dagelijks leven soms ineens heel ver weg…
Na afloop strijken we tevreden neer op het zonovergoten terras van het klooster. Bij ons laatste drankje van deze reis, klinken dankbare en lovende woorden. Het gaat over ontspanning, rust, aandacht, humor en over nieuw opgedane ideeën voor een camino of andere wandelingen. Ook hoor ik over spierpijn, trots, ontroering en over het zich thuis hebben gevoeld in de groep, in de omgeving en in het gastenverblijf van het klooster.
Een groot applaus klinkt voor de medebegeleider, die ons onderweg navigeerde. De groep heeft onder meer haar speelsheid en de door haar gedeelde kennis over de natuur zeer gewaardeerd. Voor mij was heel fijn en bijzonder om met haar als medebegeleider samen te mogen werken.
Over de auteur
Irene Kapinga is wandelaar, pelgrim, gids, coach en reisleider. In 2000 liep zij voor het eerst naar Santiago de Compostela. Vele pelgrimsroutes heeft ze daarna zelf gelopen. Vanaf april 2018 begeleidt (en organiseert) Irene wandelingen over Nederlandse, Belgische, Engelse, Spaanse en Portugese pelgrimspaden. Regelmatig schrijft ze over haar ervaringen op nabije en verre (pelgrims)wegen. Meer over Irene en over pelgrims-wandelingen lees je op www.opstapmetirene.nl