Wandelenderwijs: Wandelen net over de Duitse grens bij Aken
Veel Nederlanders vinden Limburg een fijne wandelprovincie. Vanuit het hele land zoeken we de mooie glooiende heuvels op. Wat veel minder mensen weten is, dat er daar vlak over de Duitse grens ook prachtige wandelpaden zijn. Ik steek bij Kerkrade de grens over en wandel vanaf Herzogenrath langs de rivier de Wurm. De dag erna loop ik in de ochtend door Aken en in de middag rond Kornelimünster. Het zijn twee mooie dagen met drie kortere wandelingen dichtbij eigen land en tegelijkertijd toch in het buitenland
Tekst en foto’s; Aat van der Harst | www.verhalenonderweg.nl
Brug vernield door het water
Vanaf abdij Rolduc bij Kerkrade ben je vrij snel in Duitsland en kom je meteen in het dal van de rivier de Wurm. Dit is nu een aangenaam kabbelende beek, maar vorig jaar zwol de stroom enorm aan en sleepte bomen en takken mee. In deze omgeving sloeg “die Flut”, zoals bewoners hier vertellen, in juli 2021 nog harder toe dan aan onze kant van de grens. Hierbij werd onder meer een brug op de route vernield, waardoor ik een stuk om moet lopen.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Ik begin mijn wandeling vlak over de Duitse grens op de bosparkeerplaats aan het einde van de Further Strasse in Herzogenrath. Een licht stijgend pad loopt naar het plaatsje Pley en hiervandaan gaat de route via een lange trap naar de rivier de Wurm. Ik volg de rivier een stukje, iets langer dan gepland door de hierboven genoemde schade aan de brug. Vervolgens kom ik langs een oude kolenmijn. Vanaf 1590 werd hier al steenkool gewonnen met voor die tijd moderne methoden waarmee men diep in de grond afdaalde. Hoewel de mijn in 1884 werd stilgelegd, zie je meer dan een eeuw later nog steeds de sporen van de kolenwinning terug. Een bakstenen gebouw en een klein gedenkteken met foto’s van die tijd herinneren eraan.
Voormalige spoorlijn
Een bosachtig pad leidt naar de burcht Wilhelmstein, die in 1296 gebouwd werd, een rijke geschiedenis heeft en nu een goed restaurant is. Ernaast is een openluchttheater. Ik laat me vertellen dat hier elke zomer mooie theatervoorstellingen en concerten worden gehouden. Het is een prachtige herfstdag en ik ga op het terras zitten met uitzicht op het dal van de Wurm. Taart bij de koffie kan pas later op de dag. De ober kan me wel een dessert brengen, want het is tijd voor de zondagse lunch binnen in het stampvolle restaurant. Dat blijkt geen ongelukkige keuze: het dessert naast de koffie is buitengewoon smakelijk.
Eenmaal weer op weg leidt de wandeling me naar Klinkheide en dan naar beneden naar een pad met stenen blokken ernaast. Hier werd door de Duitsers vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog de Westwall (ook wel de Siegfriedlinie genoemd) aangelegd, bestaande uit drakentanden van steen en bunkers. Deze versterkingen maakten deel uit van een 630 kilometer lange verdedigingslinie, die Duitsland tegen aanvallen vanuit het Westen moest beschermen.
Het laatste stuk van de route terug naar Herzogenrath volg ik een oude mijnspoorweg. Kolen van de mijn Maria Theresia werden hier vanaf het einde van de 19de eeuw per trein vervoerd naar station Herzogenrath, vanwaar het “zwarte goud” verder getransporteerd werd. De spoordijk is nu een prachtig wandelpad met oude eiken erlangs. Ik steek de rivier weer over en kom terug bij mijn uitgangspunt. Die nacht slaap ik in Aken.
Kornelimünster wandelknooppunt
Op de ochtend van de tweede dag maak ik eerst een stadswandeling door Aken, waarbij ik de route van het lokale toerismebureau volg. Het stadhuis is prachtig, er staan overal staan bijzondere ijzeren standbeelden en er zijn winkels waar je originele Aachener Printen (koeken) kunt kopen. De Dom is indrukwekkend met n hoge koepel, kroonluchter, reliekschrijnen uit de 13de eeuw en het graf van Karel de Grote. Ik ben onder de indruk van de sfeer van de kerk.
Met de auto rijd ik aan het begin van de middag vervolgens tien kilometer naar Kornelimünster, een plaats die ook flink getroffen is door de overstroming van vorig jaar. Tien jaar geleden wandelde ik door deze plaats op mijn pelgrimstocht naar Rome. Het is mooi om terug te zijn in het Middeleeuwse centrum. Ik zie dat de bekende Eifelsteig hier begint, de wandelroute van 313 kilometer door de Eifel naar Trier. Jaloers ben ik op de twee vrouwen in het koffiezaakje op het plein, die hier zo beginnen met hun 15-daagse tocht. Ik heb alleen deze middag nog en neem de groene route, die rond Kornelimünster loopt. Op deze mooie herfstmaandag is het hier fijn wandelen . Ook hier weer een half ingestorte brug door de vloed van vorig jaar. Ik neem me voor hier weer terug te komen en nog eens verder te wandelen In mijn boekje lees ik dat er vanaf de grensstraat van Heerlen een rondwandeling is over de Tevenerheide in Duitsland en dat lijkt me ook mooi. Vlak over de grens valt al met al dus veel te beleven.
Info:
- Wandern in der Jülicher und Zülpicher Börde is een boekje met 7 routes vlak over de Duitse grens. Wandeling 1 door het Wurmtal is met de uitbreiding naar Burg Wilhelmstein (met horeca) ongeveer 10 kilometer
- Spaziergang is een stadswandeling van twee uur door Aken
- In Kornelimünster staan midden op het centrale plein bordjes met langere en kortere wandelingen erop. De groene route is 7 kilometer. De Eifelsteig van rond de 15 dagen en 313 kilometer begint hier ook.
Over de auteur
Aat van der Harst wandelde van huis naar Spanje en naar Italië. Hij is wandelcoach en begeleidt mensen met levensvragen in beweging. Over zijn wandelingen maakte hij de vertelvoorstelling “Ontmoetingen Onderweg”. Samen met zangeres Marianne van der Post treedt hij op in verteltheatertjes. Hij is schrijver van inspiratieboek Wandel je wijzer. Meer informatie via: www.verhalenonderweg.nl ; avdharst@verhalenonderweg.nl