In augustus was ik met mijn vrouw op Ameland om onze vakantie te vieren. Elf hele nachten heerlijk kamperen op steenworp afstand van het strand. We werden in slaap gesust door het geluid van de zee op de achtergrond. Een heerlijk Waddeneiland, waar ook genoeg mogelijkheden zijn voor mooie wandeltochten. Vanuit onze tent liep een pad zo het bos in, en dit traject ging even verderop ook nog eens over in een route van Staatsbosbeheer. We besloten twee van deze routes te combineren zodat we op ruim 10 kilometer zouden uitkomen.
Tekst & beeld: Jeltsje de Vries
Samen op pad
Wandelen is niet haar grootste passie, maar om mij tegemoet te komen kwam ze zelf met het idee om in het begin van de vakantie een tocht te wandelen. Verderop in de week zou het namelijk erg warm worden. En een keer samen wandelen vonden we toch ook wel erg leuk! Online had ik gezien dat er een aantal gepeilde tochten van Staatsbosbeheer vlakbij onze tentplek waren. Op de site kon je de route zien op een kaartje en zag je ook gelijk waar je was. Met voldoende proviand op zak gingen we op pad. Het was even zoeken, maar al vrij vlot zagen we de pijlen en konden we aan de wandeling beginnen. Ik nam de route ook op met mijn nieuwe gadget, een Garmin-horloge, zodat ik gelijk kon zien hoeveel kilometer we gelopen hadden en of het overeen kwam met het kaartje van de site.
Bramen, geiten en kronkelpaadjes
We waren nog maar net een kwartier op weg en ik was mijn wandelgenote al kwijt. Die had bramen gezien. Ze vulde gretig haar handen met de vruchten en smulde er lekker van. Enthousiast liet mijn vrouw haar volle handen zien en gaf mij ook een handvol. Heerlijk waren ze!
We vervolgden de route via mooie kleine paadjes en kwamen via een klein klimmetje ineens in een wat meer open gebied uit. De boswachter was er bezig met het verstevigen van schrikdraad voor de geiten die hier liepen en ons nieuwsgierig aan het observeren waren. Vanaf hier had je een mooi uitzicht op de zee en het wad. De tocht liep verder richting het strand via kleine zandpaadjes langs wat vennetjes, die helaas allemaal droog lagen. Ook hier was de droogte goed te zien. Vlinders en bijen vlogen gretig op de bloemen af en een enkele kikker hoorde je nog in het beetje water wat nog zichtbaar was.
Rust en schoonheid
Ter hoogte van een strandpad, besloten we even in de duinen te gaan zitten. Lekker uitrusten en wat eten van onze meegebrachte proviand. Heerlijk om zo in alle rust en eenvoud te genieten van elkaar, een cracker, de zee en de vele meeuwen zwevend door de lucht, loerend op ons eten.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Na dit mooie rustmomentje liepen we van het strand af richting de camping van Staatsbosbeheer bij Nes. Kort hierna kwam nog een mooi laatste stukje over de heide die echt prachtig paars was. Je rook de nectar en we hoorden de bijen blij zoemend alles eruit halen. Het deed me denken aan de mooie heidevelden bij ons op de Veluwe, maar ik had al gehoord dat die nu niet zo mooi waren als hier. Die tien graden koeler maakt dan wel uit. Hier was het echt een grote paarse lappendeken, echt schitterend en de geur maakte het helemaal compleet! Stil kan ik worden van deze schoonheid die ik trachtte vast te leggen op foto. Maar hoe mooie een foto ook is, de beleving die je erbij hebt ervaar je alleen als je er zelf bent.
Afwisselend
Begin van de middag naderden we onze tent alweer en volgens mijn horloge hadden we precies 10 kilometer gelopen. Omdat we er alle tijd voor hadden genomen en geregeld even gestopt waren, voelde het echter alsof we veel langer gelopen hadden. Mijn vrouw vond het ook een mooie afwisselende tocht met bos, heide en strand, evenals de variatie in flora en fauna die je hierdoor ook hebt. Bovendien was het qua afstand precies voldoende voor haar. De warmte begon te komen en we waren blij dat we nog even uit konden rusten bij de zee onder de parasol. Hier konden we genieten van een lekker verfrissend windje en een duik in het water, nog nagenietend van een mooie wandeling die we samen konden beleven.
Over de auteur
Jeltsje de Vries wandelt al meer dan 20 jaar voor zichzelf en doet mee aan verschillende wandeltochten in het land. Sinds 2020 is ze aan het trainen voor de Elfstedenwandeltocht Verder deelt ze graag haar belevenissen en gedachten die zij tijdens het wandelen opdoet. Binnenkort zullen er via social media of deze website meerdere blogs van haar te volgen zijn.
Wandelen op Ameland?
Wil jij meer weten over de wandelmogelijkheden op Ameland? In het komend nummer van Wandelmagazine bezoekt Judith van Bilsen dit waddeneiland voor een winterwandeling. Bijna alleen in de natuur met vrolijk huppende drieteenstrandlopers in de branding en een cirkelende buizerd in de lucht. Nieuwsgierig geworden? Je leest er alles over in het volgende nummer van Wandelmagazine!