De Ridgeway: ‘de oudste weg van Groot-Brittannië’
Veel langeafstandspaden dragen een rijke historie met zich mee, maar de Ridgeway in Engeland spant toch wel de kroon. De wortels van deze route in Zuid-Engeland gaan namelijk geen eeuwen, maar zelfs millennia terug. Al in de prehistorie maakten herders en reizigers gebruik van dit pad, en later zouden er nog talloze handelaren, veedrijvers en soldaten volgen. Tegenwoordig is de route vooral het domein van recreatieve wandelaars, en met een goede reden. Op de Ridgeway wandel je namelijk door een verrassend stil stukje Engeland, waar naast schilderachtige uitzichten ook vele archeologische monumenten op je wachten. Bijzondere wandelervaringen gegarandeerd dus!
De Ridgeway is een 140 kilometer lange wandelroute in Zuid-Centraal-Engeland, die grofweg tussen Oxford en Londen in van oost naar west loopt. Volgens schattingen werd deze routes minstens 5.000 jaar geleden al gebruikt door reizigers die tussen de Engelse zuid- en oostkust reisden. Destijds was dit pad vooral populair omdat het over een hoogvlakte liep. Niet alleen was het pad daardoor een stuk droger (en dus makkelijker te belopen) dan de drassige modderweggetjes in de valleien, maar vanaf de kale hoogvlaktes zag men rovers zo ook al van verre aankomen. Voor bandieten hoef je hier vandaag de dag niet meer bang te zijn, maar de weidse vergezichten zijn nog altijd gebleven. Langs deze drukbelopen route zijn in de brons- en ijzertijd bovendien diverse forten gebouwd, waarvan de sporen nog altijd zichtbaar zijn in het landschap. Saai wordt het hier dus niet snel!
Spectaculair startpunt
De meest gebruikelijke manier om de Ridgeway te lopen is van west naar oost. In dat geval start je de wandeling vanuit Overton Hill. Hier val je al meteen met je neus in de boter, want vlak bij het startpunt ligt de 4.600 jaar oude Steencirkel van Avebury, die ook op de UNESCO-Werelderfgoedlijst staat. Met oorspronkelijk ruim 100 stenen en zo’n 330 meter in doorsnee, is dit prehistorische monument de grootste steencirkel van Europa. Hoewel Avebury eigenlijk niet op de route ligt, loont het dus zeker de moeite om hier een kleine omweg voor te maken.
De Wessex Downs
Vanuit Overton Hill volg je de route in noordoostelijke richting. In grote lijnen wandel je hierbij door twee verschillende soorten landschappen. De westelijke helft van de Ridgeway loopt namelijk door de North Wessex Downs, een relatief dunbevolkte streek die als Area of Outstanding Natural Beauty (AONB) is aangemerkt. Kenmerkend voor deze streek is het zogenaamde downland, oftewel met grasland bedekte heuvels, die af en toe worden afgewisseld door stukjes bos en riviervalleien. Hier val je dan ook van het ene weidse uitzicht in het andere. Aangezien het pad bovendien grotendeels op afstand van steden en dorpen loopt, kan je hier echt de rust van het Engelse platteland ervaren.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Minstens zo karakteristiek voor de Wessex Downs zijn de vele archeologische monumenten, waarvan je er ook een aantal op de Ridgeway passeert. Zo voert de route je niet alleen langs bronstijdforten Barbury Castle en Liddington Castle, maar bijvoorbeeld ook langs het Uffington White Horse, een ruim 110 meter lange prehistorische kalktekening van een paard dat in de flank een heuvel is uitgesneden. Laatstgenoemde ligt overigens pal naast een prehistorisch fort.
De Chiltern Hills
Op het tweede deel van de route (als je halverwege eenmaal ten oosten van de rivier de Theems bent) wandel je door de Chiltern Hills, eveneens een AONB. Hier wordt het landschap een stuk gevarieerder en dichter bebost. Met een afwisseling aan glooiende akkers, bos, weilanden vol schapen en pittoreske dorpjes, beantwoorden de Chilterns helemaal aan het ideaalbeeld van het Engelse platteland. Op dit deel van de route kom je ook wat vaker door dorpjes, maar echt druk wordt het meestal niet, aangezien de Chilterns bij het grote publiek minder bekend zijn dan bijvoorbeeld de Cotswolds. De laatste (en tevens meest heuvelachtige) etappes voeren je ten slotte via dichte beukenbossen naar het eindpunt Ivinghoe Beacon. Vanwege zijn uitstekende zicht op de lagergelegen valleien werd deze heuvel in de ijzertijd als uitkijkpunt gebruikt, dus neem hier vooral de tijd om van het uitzicht te genieten.
Praktisch:
In principe kan je de Ridgeway het hele jaar door lopen, maar in de periode maart-oktober zijn de weersomstandigheden in het algemeen het best. De meeste wandelaars lopen het traject in 6 tot 8 dagen. Je stijgt en daalt over de hele route respectievelijk zo’n 2.200 en 2.000 meter, wat neerkomt op tussen de 200 en 500 hoogtemeters per dag. Hoewel je dus wel enige conditie nodig hebt voor deze route, is hij ook voor minder ervaren wandelaars zeker te doen (te meer omdat de paden technisch niet ingewikkeld zijn). De Ridgeway is goed gemarkeerd, maar voor wie toch liever met een beschrijving loopt zijn er wandelgidsen beschikbaar. Overnachten kan in hostels en B&B’s, maar het aanbod daarvan is niet bijzonder groot. Vooraf reserveren is daarom altijd aan te raden.