Bewezen: Monty Pythons ’Silly Walk’ is een goede training
Monty Pythons silly walk als trainingsoefening? Dat moet toch een grap zijn? Een begrijpelijke reactie, maar toch is dit wel degelijk wat nieuw wetenschappelijk onderzoek laat zien. Hoe zit dat precies?
Deze conclusie blijkt uit een onderzoek dat net is verschenen in het British Medical Journal (BMJ), een van de meest gerespecteerde medische tijdschriften ter wereld. Elk jaar doen onderzoekers voor de kersteditie van het BMJ op grondige en wetenschappelijke wijze onderzoek naar een ludiek onderwerp.
Legendarische sketch
Hierbij viel de keuze dit jaar op de inmiddels bijna legendarische sketch van het Ministry of Silly Walks, uit het Britse tv-programma Monty Python’s Flying Circus. Bij deze in 1970 voor het eerst uitgezonden sketch maken we kennis met Mr. Teabag (gespeeld door John Cleese), een ambtenaar die aan het hoofd staat van een fictief departement dat zich bezighoudt met de ontwikkeling van rare loopjes (silly walks). Vanzelfsprekend houdt hij er zelf ook een eigenaardig en nogal omslachtige manier van lopen op na. Ook passeert silly-walker in spe Mr. Putey (gespeeld door Michael Palin) de revue, wiens vreemde loopje nog moet worden verbeterd.
Het onderzoek
Een leuke sketch, maar wat heeft dat met training te maken? Het antwoord daarop zit hem in het feit dat deze rare loopjes enorm inefficiënt zijn, en daarom volgens Amerikaanse onderzoekers mogelijk ook meer energie zouden kosten. Op deze manier zou jij je wandeltraining een extra boost kunnen geven. Om te testen of deze theorie ook klopte, lieten de wetenschappers een groep van 13 vrijwilligers (zes mannen en zeven vrouwen) verschillende loopjes doen op een parcours van 30 meter. Hierbij droegen de proefpersonen steeds uitgerust met draagbare meetapparatuur, waarmee hun zuurstofgebruik en stofwisseling werd gemeten. Eerst liepen de vrijwilligers een stuk met hun ‘normale’ tred. Vervolgens kregen ze beelden van de Ministry of Silly Walks-sketch te zien, en moesten ze de loopjes hieruit zo goed mogelijk proberen na te doen. Eerst het loopje van Mr. Teabag en daarna die van Mr. Putey.
Veel inspannender dan ‘normaal’ lopen
En wat bleek? Mr. Putey’s loopje is inderdaad nog aan verbetering toe, zoals het Ministry of Silly Walks al in 1970 constateerde. Deze manier van lopen kostte namelijk wel meer tijd, maar de proefpersonen verbruikten er geen extra energie bij. Dit lag heel anders bij het loopje van Mr. Teabag. Deze vreemde manier van lopen was een stuk inspannender voor de proefpersonen, ze verbruikten hierbij ongeveer 2,5 keer zoveel energie als bij ‘normaal’ lopen. Als je volgens de onderzoekers dan ook elf minuten per dag zoals Mr. Teabag zou lopen, dan is dit goed voor ruim 75 minuten intense fysieke activiteit per week.
Op de hoogte blijven van het laatste wandelnieuws?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg ons op Facebook, dan mis je niks!
Wat kunnen we hiermee?
Betekent dit nu dat we allemaal zoals John Cleese naar ons werk moeten lopen? Dat gaat volgens Glenn Gaesser (hoofauteur van de studie) wat ver. In plaats daarvan raadt Gaesser aan om wat extra oefeningen aan je dagelijkse wandeling toe te voegen. Loop je bijvoorbeeld een stuk over een vlak, verhard pad? Hef dan je knieën hoog op en duw je achterwerk wat meer omlaag. Dit kost je meer inspanning, waardoor je meer calorieën verbrandt en je conditie verbetert. Wel kan dit misschien tot wat scheve blikken van passanten leiden. Mocht je dat toch wat ongemakkelijk vinden, dan kan je dit soort oefeningen ook binnenshuis doen. Binnen is het natuurlijk wel weer oppassen dat je geen tafeltje silly omver walkt.
Foto bovenaan: Jazeen Hollings (User talk:JazHol), CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons