Dorenweertsepad: een on-Nederlandse wandelroute!
Wie denkt dat Nederland helemaal plat is, heeft vast het Dorenweertsepad nog nooit gelopen. Mijn partner en ik wandelen dit dertien kilometer lange klompenpad in de buurt van Doorwerth en wanen onszelf in de Belgische Ardennen of de Eifel. Een afwisselende wandelroute dwars door bossen, velden en uiterwaarden.
Tekst & beeld: Marijke Steenbergen
Start bij Kasteel Doorwerth
Kasteel Doorwerth is ons startpunt; een sprookjesachtig kasteel in het buitengebied van Doorwerth. Hier herinneren we ons een kinderfeestje van een van onze zonen: ‘de ridders van Kasteel Doorwerth’….
Boersberg
Vanaf het kasteel lopen we de bossen in; de Boersberg op. Heuveltje op en heuveltje af. Voor Nederlandse begrippen, is de Boersberg met recht een ‘berg’ te noemen. In een ver verleden stuwden grote ijsmassa’s het zand en grind op tot hoge heuvels in het landschap. Zo ontstonden zogenaamde stuwwallen. De Rijn, die langs de stuwwallen schuurde, zorgde voor steile wanden. Met zijn hoogteverschillen, geeft het landschap een beetje on-Nederlands gevoel, zeker als we vanaf de uitkijktoren op de Boersberg over de uiterwaarden heen kijken.
Heveadorp
Tijdens het lopen, verruilen we de bossen regelmatig voor akkers en velden. In het heuvelachtige terrein worden we omringd door hoge dennenbomen. Over de met dennennaalden geplaveide paden lopen we naar Heveadorp; een klein dorp in het dal van de Seelbeek. Deze plaats dankt haar naam aan de Hevea rubberfabriek. De fabriek is ter ziele maar het dorp gelukkig niet. De rietgedekte ‘cottagehuisjes’ doen denken aan vervlogen tijden en zijn een lust voor het oog.
Westerbouwing
We lopen dwars door het dorp de bossen weer in. Kort hierna wijken we een klein stukje van de route af om bij restaurant de Westerbouwing aan te komen; een welkome afwisseling op deze warme zomerdag. We laten onze benen tot rust komen op het terras, terwijl we genieten van een wijntje en het fenomenale zicht op de Rijn, die ver beneden langs ons stroomt.
Vol goede zin starten we aan het laatste traject van het Dorenweertsepad. We dalen af door de bossen, totdat we aankomen bij de uiterwaarden. Het pad loopt hier dwars door het weiland. Een eenzame reiger vliegt op terwijl donkere wolken zich boven ons samenpakken. In de verte zien we ons eindpunt, kasteel Doorwerth, weer liggen. Om de donkere wolken voor te zijn, versnellen we onze pas en als we de loopbrug van Kasteel Doorwerth opstappen vallen de eerste druppels. We houden het droog en moe maar voldaan sluiten we af met een drankje in kasteelcafe de Zalmen. Het Dorenweertsepad; we vinden het een on-Nederlands mooie route!
Over de auteur
Marijke Steenbergen (54) is parttime tekstschrijver en reist normaal gesproken de hele wereld over. Met gezin, vriendin(nen) of alleen. Maar nu even niet. Nu gaat ze in Nederland op zoek naar bijzondere plaatsen die vaak net even anders zijn, zoals de Klompenpaden in Utrecht en Gelderland. “Ik deel graag mijn verhalen en hoop anderen te inspireren”. Haar reisavonturen en (wandel)tips vind je op www.mareistverder.com