GRP Tour de l’Audomarois etappe 3: Elnes – Bayenghem
Streek-GR’s of Streekpaden laten je een bepaalde regio verkennen langs de mooiste en meest verkeersluwe paden en wegen. De GRP is een Franse afkorting voor Grande Randonnées de Pays. In deze reeks laat ik jullie dus meegenieten van een Frans Streekpad: de GRP Tour de l’Audomarois. Deze langeafstandswandeling situeert zich in de streek rond Saint-Omer in het Franse departement Pas-de-Calais. Wanneer je Saint-Omer opzoekt, word je verrast door de enorme hoeveelheid aan geschiedenis die de stad rijk is. Dit is natuurlijk dé reden waarom deze route me aansprak. De GRP Tour de l’Audomarois is ongeveer 123 kilometer lang en voert je door het land van Saint-Omer en zijn moerassen. Zelf deed ik deze langeafstandswandeling in vier etappes, maar de gehele route is natuurlijk ook op te delen in kortere etappes.
Tekst & beeld: Jelle Dermont | Wandel Mee Met Mij
Vandaag ben ik niet alleen benieuwd naar de wandeling maar ook naar het gezelschap. Ik mag weer een nieuwe wandelgenoot leren kennen. We spreken af aan de kerk van Bayenghem-lès-Éperlecques in een adembenemende pastorale omgeving. Rik stond me al op te wachten, hij stapt bij mij in de auto en we zetten meteen koers naar Elnes. Onderweg leren we elkaar kennen zodat we kunnen starten met de nodige basiskennis. We parkeren op de grote parking nabij de kerk van Elnes, maken ons klaar en gaan vervolgens van start voor de derde etappe van de Tour de l’Audomarois.
Rik laat me weten dat het zijn eerste GR-tocht is en laat mij de leiding nemen. Aangezien een deel van de route bij Elnes recent gewijzigd is, besluiten we voor het eerste stukje op de GPX te vertrouwen. We volgen de rivier l’Aa en wandelen langs een drukkere weg tot aan de spooroverweg. Hier komen de markeringen terug, en wordt ook duidelijk waar de wijziging zich bevindt, ze loopt langs de ravel ‘Chemin de fer d’Anvin à Calais’. Een foutje van mezelf want ik wandelde de vorige keer ook al langs deze ravel, waarschijnlijk een kleine kortsluiting (grinnik).
Indrukwekkende monumenten en neogotiek
Even later wandelen we het dorpje Lumbres binnen, waar we een indrukwekkend monument passeren ter nagedachtenis van de gesneuvelde soldaten van beide Wereldoorlogen. We stappen door het centrum van Lumbres. Hier is eigenlijk weinig animo en waardoor rik en ik diep in gesprek raken. Je kan al raden wat er dan gebeurt, inderdaad we wandelen onze neus na zonder naar de markeringen te kijken en lopen zo de verkeerde kant op. Zodra we dit ontdekken, maken we rechtsomkeert om de juiste markeringen terug te vinden.
Zo verlaten we het centrum en steken iets verder de N42 over. Via Val de Lumbres komen we in het groen terecht en krijgen we een prachtig zicht op Montagne d’Acquin en Réservé Naturelle Nationale de la Grotte et Pelouses d’Acquin-Westbécourt. Enkele kilometers verder wandelen we al een volgend dorpje binnen, maar eerst passeren we de Chapelle catholique du Sacré-Cœur-de-Jésus. Een prachtig gerestaureerde neogotische kapel verwelkomt ons in het dorpje Acquin-Westbécourt.
“Aan het einde van de negentiende eeuw kreeg de gotische stijl een heropleving, we spreken hier over het neogotische tijdperk. Op de kapel in Acquin-Westbécourt vinden we veel elementen terug van de neogotiek. De kapel dateert uit 1869, en kon verwezenlijkt worden door een gulle gift van juffrouw Sophie Bournonville, een gepensioneerd leraar. In die tijd waren landelijke kapellen meestal vervaardigd uit baksteen, maar dankzij deze vrouw kreeg Acquin een kapel om U tegen te zeggen. Van 1864 tot 1875 werden in het bisdom Arras 105 kapellen gebouwd. Deze kapellen werden gebouwd met een reden, ze werden gebouwd ter ere van gebeurtenissen zoals oorlogen, epidemieën, hongersnoden en de slachtoffers van deze plagen. De kapel van Acquin-Westbécourt werd gebouwd ter nagedachtenis van de Choleraepidemie die hier tussen 1853 en 1856 woedde.”
Vleermuisgrot
We stappen verder door het pittoreske centrum en voor we het weten staan we er alweer buiten. Hierna beklimmen we een klein stukje van de Montagne d’Acquin en vervolgen verder het pad dat de flanken van de heuvel volgt. Een kleine kilometer verder komen we een infobord tegen, met uitleg over een nabijgelegen grot die nu dienstdoet als rustplaats voor vleermuizen. De grotten hier zijn ontstaan door de winning van kalksteen. Deze stenen werden onder andere gebruikt voor de bouw van de kapel in Acquin-Westbécourt. We gaan er een kijkje nemen maar er valt weinig te zien, aangezien de grot afgesloten is voor het publiek. Daarop vervolgen we onze weg naar boven.
Op en neer
We stijgen tot op een hoogte van 150 meter tot we aan Rue Lienne links moeten afslaan. Ik zeg tegen Rik: “Ze gaan ons hier bij ons pietje hebben want we moeten terug naar beneden.” We dalen af tot op 110 meter en meteen zien we het pad weer stijgen. We komen aan op de heuvelrug waar we op adem kunnen komen en worden getrakteerd op mooie vergezichten over het Frans-Vlaamse landschap. We stappen door het gehucht La Watinne en wandelen iets verder het dorp Quercamps binnen. We verlaten het dorp via Rue Chapelle Bois waar we een kapel passeren die dringend wat liefde kan gebruiken. We stappen verder aan de rand van het Forêt domainiale de Tournehem. Iets verder merk ik een betonnen constructie op en herken deze meteen, het zijn de overblijfselen van een V1 Feuerstellung (lanceerplatform voor de Duits V1-wapens uit de Tweede Wereldoorlog).
“De overblijfselen van de V1 Feuerstellung aan de rand van Forêt domainiale de Tournehem bestaan uit beton. Vaak werden de eerste lanceerplatformen uit beton vervaardigd. Naarmate de druk van geallieerde bombardementen toenam, schakelden de Duitsers over naar een stalen constructie waarvan er nu niet veel bewaard zijn gebleven. Deze constructie was relatief snel op te bouwen en dus mobiel inzetbaar. Rond het woud van Tournehem en Éperlecques werden een aantal betonnen V1 Feuerstellungen gebouwd. Op de site van Blockhaus d’Éperlecques is een lanceerplatform te zien uit staal.”
Net als de Ardennen
We stappen door het woud van Tournehem. Hoewel we hier slechts op een goed uurtje rijden van West-Vlaanderen zijn, krijgen we hier een woud voorgeschoteld dat aan deArdennen doet denken. We duiken in het dal van het bos en moeten ons haast aan de bomen vasthouden om te voorkomen dat we uitglijden. De ondergrond is dan weer niet bepaald Ardennen, maar eerder ‘West-Vlamsche klitte’ (West-Vlaamse klei). Iets verder steken we de D225 over en krijgen we een prachtig zicht op Mont de Bonningues. We raken wat afgeleid door de pracht en praal waardoor we verkeerd stappen. We komen uit op Rue d’Ecambre en beslissen rechts aan te houden omdat de GRP evenwijdig met deze weg loopt. Uiteindelijk komen we terug op ons voorziene traject uit in het mooie Tournehem-sur-la-Hem.
Achterom kijken
Eens voorbij Tournehem-sur-la-Hem krijg ik een déjà-vu want ik wandelde hier al eens met Johny G. en Fabian V. Op de hoogtes in de velden is het nu vrij kaal dus krijgen we zicht over het landschap Artois. Normaal kijk ik nooit achterom, maar ik wist dat je van hieruit de oude kapel kon zien. Ik kan het niet laten om naar de witte kapel op de heuvel te kijken en leg de oorsprong uit aan Rik die nu ook heel benieuwd is naar de plek.
Bij het dorpje Nort-Leulinghem gaat het weer mis, de markeringen van de GRP zijn plots spoorloos, maar mijn GPX klopt gelukkig nog steeds. Voor de zekerheid schakelen we over op de GPX en volgen we de GR128 verder door het dorp met de mooie witte kerk. We steken de D943 over en vervolgen de GR128 zonder erbij stil te staan dat we wat meer naar het westen moeten stappen voor onze wagen. Aan Rue de la Longue Digue slaan we rechts af en stappen we naar Bayenghem-lès-Éperlecques. Weer een prachtig dorpje met een pastoraal uitzicht.
Eenmaal bij de auto van Rik kunnen we onze wandeling beëindigen. Rik brengt me, met enige shortcuts, veilig en wel terug naar Elnes waar we nog even onze telefoonnummers uitwisselen en elkaar een veilige thuiskomst wensen. Rik, het was me een waar genoegen je te leren kennen en mogen we nog vele kilometers samen stappen!
Route-informatie
- Lengte 35,04 km | Hoogtemeters 465 m
- Percentage verhard: 35%
- Startpunt: Parkeerplaats, Rue Arthur Lanoy, Elnes
- Eindpunt: Kerk, Rue des Zégres, Bayenghem-lès-Éperlecques
- Vervoer: Wagen
- Hike: Rik H. en Wandel Mee Met Mij
