André Feenstra: ‘Hoe wandelen mijn leven redde’
Het is oktober 2010. Bij André Feenstra is diabetes type 2 geconstateerd en hij ligt met een enorm opgezwollen, ontstoken linkervoet in de Isalakliniek in Zwolle. Om hem heen zeven andere mensen met diabetes waarvan tenen, hakken, complete voeten of onderbenen zijn geamputeerd. “Mijn toekomst ziet er somber uit en ik ben bang dat ook ik niet volledig met alle ledematen weer naar huis zal gaan.” Gelukkig blijkt zijn abces niet diabetes gerelateerd en na negen dagen gaat hij op krukken, maar rechtop naar huis. ” Al is lopen nog steeds geen hobby voor me, integendeel, ik blijf bankhanger tegen beter weten in.” Toch is hij nu ambassadeur van de Bas van de Goor Foundation. Iets wat zijn leven heeft gered.
Sportief met diabetes
Een half jaar later, tijdens een controle bezoek valt mijn oog op een boekwerk tussen alle leesvoer in de wachtruimte: “sportief met diabetes”. Een verslag van een expeditie naar de top van de Kilimanjaro door een groep mensen met diabetes onder leiding van Bas van de Goor. Mijn interesse is gewekt en thuis heb ik direct het boek besteld. “Ik weet wat ik ga doen”, zei ik tegen mijn vrouw. “Ga je die berg beklimmen?”, vroeg ze. ”Nog niet, maar ik ga lopen, trektochten maken, en ik begin vandaag” antwoordde ik. Vanaf dat moment ben ik gaan lopen, eerst kleine stukjes, zo’n 3 km, 5,10 tot zo’n 15 km rondom mijn woonplaats Genemuiden.
Mooiste trektocht van mijn leven
Het eerste wat me opviel was hoe mooi mijn omgeving was en dat ik dingen zag die ik nooit eerder had gezien. Er volgden georganiseerde wandeltochten in de omgeving en daarbuiten, onder andere de Airborne-tocht in Oosterbeek. Na een jaar of anderhalf zocht ik een grotere uitdaging. Die vond ik in een vijfdaagse trektocht in Zweeds Lapland, de Fjallraven Classic, een 110 km lange wandeltocht met volledige bepakking, met overnachting in je eigen tentje. Hier moest ik wel voor trainen, want met 20+ kg op de rug door de woeste natuur trekken doe je niet zomaar… Het werd de mooiste trektocht van mijn leven! Samen met mijn dochter en schoonzoon en daarbij fantastische glucosewaarden! Dit smaakte naar meer!!!
Alleen was ik vergeten om een nieuw doel vast te leggen en viel ik in een gat na thuiskomst. Gelukkig kwam de Bas van de Goor Foundation voor de tweede keer met redding: Ik kreeg een nieuwsbrief in de mail met een oproep voor een trektocht dwars over IJsland in 2014! Een kolfje naar mijn hand en binnen 5 minuten had ik de vragenlijsten ingevuld en mijn motivatiebrief bijgevoegd. Ik moest alleen nog even met mijn vrouw overleggen…
Wandelen als tweede loopbaan
Van de ruim 300 aanmeldingen konden er 12 mee en ik was er een van! Na een geweldig mooie en intensieve trektocht over het prachtige IJsland met een fantastisch team van de Foundation heb ik me voorgenomen om, wanneer en waar ik maar kan, deze geweldige stichting te steunen en te helpen.
In 2015 heb ik de 209 km lange Friese Elfstedenwandeltocht gelopen en in 2016 mijn eerste Kennedymars in Hengelo Overijssel. In augustus van datzelfde jaar liep ik op Goeree Overflakkee de 110 km lange Omloop in iets minder dan 22 uur. Ik kan dus wel stellen dat diabetes en vooral de Bas van de Goor Foundation mij een tweede loopbaan heeft gegeven, een loopbaan die niet alleen de kwaliteit van mijn leven enorm heeft verbeterd, maar ik durf te zeggen mijn leven heeft gered.
30 september staat André met zijn camper op het Nationale Diabetes Challenge Festival van de Bas van de Goor Foundation in Arnhem. Hij zal daar informatie en inspiratie delen met andere (startend of ervaren) wandelaars met diabetes, maar ook zijn nieuwe uitdaging bekend maken. Tipje van de sluier: 1.500.000 stappen…
