Streek-GR Heuvelland etappe 5: Boeschepe-Kemmel
Streek-GR of Streekpaden laten je een bepaalde Belgische regio verkennen langs de mooiste en meest verkeersluwe paden en wegen. Streek-GR Heuvelland situeert zich in het zuiden van West-Vlaanderen, België, en Frans-Vlaanderen. De route is 131 kilometer lang en wordt in twee landen bewandeld. Het Streekpad rijgt het ene na het andere panoramische vergezicht aan elkaar, waarbij je ook kennismaakt met oorlogsgeschiedenis uit de Eerste Wereldoorlog. Via mijn verslagen langs de route wil ik de lezer inspireren en laten meegenieten van deze wonderlijke route. Deze keer loop ik de vijfde en laatste etappe, van Boeschepe naar Kemmel. Veel leesplezier!
Tekst & beeld: Jelle Dermont | Wandel Mee Met Mij
De eerste dag van mijn groot verlof ga ik meteen goed inzetten. Vandaag wandel ik samen met twee bekende gezichten: Lieve en Johny. Beiden vlot in de omgang en snelle stappers die ik met moeite net kan bijhouden. Het belooft vandaag een zwoele, hete dag te worden, dus stuurde ik enkele dagen van tevoren een ‘memo’, zodat iedereen zich goed kon voorbereiden. Vandaag sluiten we de cirkel van de Streek-GR Heuvelland en starten we in het gezellige Franse dorpje Boeschepe. De tocht brengt ons naar het alom bekende Kemmel waar Johny de finishlijn getrokken heeft.
Begin in Boeschepe
Vandaag starten we een uurtje later, het is niet van mijn gewoonte maar ik kon onze viervoeter niet eerder bij mijn familie achterlaten. Boeschepe ligt niet pal op de route dus heb ik thuis een aanlooproute uitgestippeld. Deze leidt ons via een andere weg, verschillend van de uitlooproute van de vorige etappe, naar de ‘daadwerkelijke’ route. Wanneer we bij de Streek-GR aankomen, worden Johny en ikzelf meteen op de foto gezet door Lieve. De finale is begonnen!
“Het drama van Boeschepe dat losbarstte op 6 maart 1906 leverde een mislukte inventarisatie op en op de koop toe een dode te midden van de St. Maartenskerk. Volgens de Wet Combe, ofwel de scheiding van kerk en staat, moesten kerken voortaan een boekhouding bijhouden en hun inboedel inventariseren. In Boeschepe had de plaatselijke pastoor Henri Haan de bewoners echter zo opgehitst over de inventarisering dat ze de boel op stelten zetten. Ze forceerden toegang tot de kerk via de sacristie en in de kerk gooiden ze met stoelen naar de ambtenaren en de gendarmes. Meneer Caillet werd geraakt en viel gewond neer. Om de wilde bende af te schrikken schoten laatstgenoemden boven de menigte en raakten hierbij de houten lambrisering van de kerk. De zoon van meneer Caillet panikeerde, trok zijn vuurwapen en schoot één keer in de menigte. Géry Ghysel, 29 jaar, slager van beroep, werd getroffen in de borst en viel dood neer.”
Door de Broekelzen
We wandelen door het groen ten zuiden van Boeschepe, steken Rue de Bailleul over en flankeren Mont Kokereel langs de linkerkant. Hierna wandelen we enkele kilometers door de uitgestrekte velden met zicht op de Catsberg, die al even achter ons ligt. Via Rue de Reninghelst en Rue Coustenoble verlaten we Frankrijk en betreden we het grondgebied van Westouter. Na twee kilometer komen we aan het eerste natuurreservaat, de Broekelzen. Buiten het gebied begint de dag al aardig op te warmen en daarom is deze natuurlijke airco meer dan welkom.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Niet veel verder zien we de Baneberg liggen en wandelen we opnieuw het bos in. Hier stappen we over de Hellegatbeek en daarna krijgen we de eerste noemenswaardige beklimming voor de kiezen. We stijgen tot honderd meter boven de zeespiegel en boven wacht ons een opmerkelijk zicht op de ruïnes van Camping Kosmos. Johny laat me weten dat hij hier vroeger kwam zwemmen en dat de zwemkom nog steeds zichtbaar is. Het valt ons op dat er een pad door de zwemkom loopt, dat lijkt bezet te zijn door de oude tegels van het zwemcomplex. Snel lopen we verder, want het is hier behoorlijk warm.
Het domein van de Kemmelberg in
We passeren de Sulferberg en iets verder de Scherpenberg. Als beloning wandelen we het domein van de Kemmelberg binnen. Voor we de groene long van Kemmel betreden, moeten we nog enkele kilometers velden trotseren. Deze kilometers doen ons zweten want de zon is genadeloos.
“Een zeldzame maar typische broedvogel voor het kleinschalige, afwisselende landschap van de Sulferberg is de geelgors. De kleine bosjes herbergen nog heel wat zangvogels zoals de grasmus, zwartkop, tuinfluiter en zanglijster. Ook de groene specht en de putter laten zich geregeld horen of zien. Elk jaar tiereliert de veldleeuwerik boven de open graslanden en akkers. Ook wordt het gebied steeds meer bezocht door dag roofvogels zoals de torenvalk, boomvalk, buizerd, sperwer en kiekendief.”
Verbluft en verhit komen we aan op het domein van de Kemmelberg. Het lopen gaat wat lastiger, vooral mijn kuiten hebben last van asfalthitte. We laten de Monteberg links liggen en vallen het gebied vanuit het zuiden binnen. Verschillende keren komen we de GR5A tegen en herken ik de paden van toen ik deze GR eerder liep. De GPX die ik gebruik, laat het hier afweten want de markeringen zijn blijkbaar aangepast door een trajectwijziging. Op zich geen ramp, want we krijgen de Kemmelberg langs een andere hoek te zien. Eenmaal op de berg worden we beloond met mooie vergezichten en mogen we via een wijndruivenplantage van deze zichten genieten. Het lijkt wel of we in de Champagnestreek vertoeven met deze temperaturen en landschappen.
We zeggen tegen elkaar: ‘Zou de Streek-GR de Kemmelberg niet beklimmen?’ Nog voor onze woorden koud waren, werd de zuidhelling voor onze voeten uitgerold. Jammer genoeg is deze helling wel helemaal geasfalteerd… Eenmaal op de top komen we voorbij de Kemmelbergpit, waar een typisch volksverhaal aan vast hangt*. We dalen de ‘Berg’ af via een onverharde trap. Deze trappen zijn moordend voor onze schenen en knieën, de trappen zijn immers ontworpen voor reuzen. Via het kasteelpark verlaten we het domein en stappen we Kemmel binnen. We stappen over de Dries waar ik dit jaar aan deze Streek-GR startte met Katrien W. en Fabian V. Hier houden we nog even halt op een plaatselijk terras waar we genieten van een verfrissend drankje.
Aan Lieve en Johny, het was me een waar genoegen om deze finaletocht met jullie te stappen.
* “Het paardje van Malegijs.”
Op kermismaandag, rond de jaren 1520, wandelden drie meisjes uit eenzelfde buurt in de koele avond door de stad Ieper. In de Tempelstraat ontmoetten zij een klein paard dat zonder leidsman was en scheen te dwalen. Het dier leek hen zo wondermooi, dat de drie meisjes bleven stilstaan om het te bekijken. Het steigerend paardje was wit, zonder haar en zeer glad alsof het borduursel was. Rond de buik zag men verscheidene ranken bloemen hangen. Op zijn rug lag een zadel van rooskleurige zijden linten en een zadel van rooskleurige damast. Terwijl de drie meisjes zich door de ongewone schoonheid van het paardje lieten vervoeren, kwam van ver een knecht toegelopen die de meester van het verloren dier scheen te zijn.
Dit het begin van het volksverhaal dat zich afspeelde op de Kemmelberg en waarvan de put nog zichtbaar is. Voor het volledige verhaal verwijs ik jullie graag verder naar deze website ‘Paardje van Malegijs’”
Route-informatie:
- Lengte: 25,61 km | Hoogtemeters: 499 m
- Percentage verhard: 60%
- Startpunt: Kerkplein, Boeschepe
- Eindpunt: Dries, Kemmel
- Vervoer: Auto
- Hike: Johny G., Lieve D. en Wandel Mee Met Mij
