Streek-GR Heuvelland etappe 4: Sainte-Marie-Cappel – Boeschepe
Streek-GR of Streekpaden laten je een bepaalde Belgische regio verkennen langs de mooiste en meest verkeersluwe paden en wegen. Streek-GR Heuvelland situeert zich in het zuiden van West-Vlaanderen, België, en Frans-Vlaanderen. De route is 131 kilometer lang en wordt in twee landen bewandeld. Het Streekpad rijgt het ene na het andere panoramische vergezicht aan elkaar, waarbij je ook kennismaakt met oorlogsgeschiedenis uit de Eerste Wereldoorlog. Via mijn verslagen langs de route wil ik de lezer inspireren en laten meegenieten van deze wonderlijke route. Deze keer loop ik de vierde etappe, van Sainte-Marie-Cappel naar Boeschepe. Veel leesplezier!
Tekst & beeld: Jelle Dermont | Wandel Mee Met Mij
Ik ben alweer toe aan de voorlaatste etappe langs de Streek-GR Heuvelland. Enkele dagen geleden had ik een oproep geplaatst in de Facebookgroep “Wandelmaatjes Vlaanderen”, en met succes. Ik kreeg enkele berichten met vraag naar de nodige info. Vandaag vertrek ik wat vroeger om zeker als eerste aan te komen in Boeschepe, we hebben aan de kerk afgesproken tegen 8 uur. Ik ben er een half uurtje te vroeg, maar na vijf minuten zie ik Els al aankomen. We stellen ons aan elkaar voor en wachten op de rest. Niet veel later komen Johny, Lisa, Fabian en Lieve ons groepje aanvullen. Het is ondertussen enkele minuten na 8 uur en we besluiten om te vertrekken naar het startpunt.
Richting Cassel
Eenmaal in Sainte-Marie-Cappel starten we onze wandeling aan de toch wel mooie kerk. Aan het bierhuis waar we vorige keer onze dorst uiteindelijk wel konden lessen, gaat het meteen naar links via de Petit Chemin d’Oxelaëre. Via smalle wegen en schitterende uitzichten gaat het richting Cassel.
“Op de begraafplaats van Sainte-Marie-Cappel ligt het graf van een Brit die sneuvelde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Robert Baines Cole, geboren in 1919 en kanonnier bij de Royal Artillery, sneuvelde op 27 mei 1940 op eenentwintigjarige leeftijd.”
Via de Prince Weg beklimmen we de muur van Cassel. Eenmaal boven volgen we even de vesten van de stad, muren zijn er behangen met welriekende klimrozen. We steken een kruispuntje over en zien rechts de Porte d’Aire. We komen uit op Place Général Vandamme en krijgen een fenomenaal uitzicht richting Hardifort. Via Rue Saint-Nicolas passeren we aan het park en Mont Cassel. Fabian, Lisa en Els zijn al wat verder gestapt maar de oudere garde en ikzelf willen een ommetje maken door het park. Ik roep hen dus terug en samen krijgen we zicht op Kastel Meulen. Bovenaan de trappen krijgen we weer een uitzicht om “U” tegen te zeggen, dit keer kijken we uit op Bavinchove. Iets verder komen we aan het toppunt van het park, het monument ter ere van de held van Frankrijk, Ferdinand Foch. Via Mont Cassel stappen we langs de trappen terug naar beneden en iets verder staat er een volgend monument ter nagedachtenis van de vele veldslagen om Frans-Vlaanderen. Nog enkele trappen en we zetten voet in het hartje van de stad. We stappen over het plein en verlaten het centrum via de begraafplaats.
“Bij Cassel werden drie veldslagen uitgevochten. Een gedenkteken dat herinnert aan de veldslagen staat op Mont Cassel. (Zie het overzicht van de slagen onderaan het artikel)”
De kerk van Steenvoorde
Via een onverhard pad gaat het naar beneden, het hoogste punt van de afdaling bevindt zich op honderdveertig meter boven de zeespiegel. Na achthonderd meter staan we beneden op tachtig meter boven de zeespiegel. Het irritante wespengeluid van het motocrossparcours kan me niet bekoren maar Lieve en Johny zouden er maar al te graag een toertje maken. We steken de drukke D916 over en duiken meteen terug het groen in. Hier komen we enkele mountainbikers tegen waarvan de laatste een lekke band krijgt wanneer wij passeren. Hopelijk heeft de man een reservetube mee. Verder kruisen we typische Franse Vlaamse straatnamen als Standaert Straete, Corenhuys Straete, Rue des Frères Patteyn en de tofste van allemaal Chemin du Groene Straete. We zien de Drievenmeulen en de Noordmeulen opduiken met op de achtergrond de enorme kerk van Steenvoorde, die op 15 augustus 1566 slachtoffer werd van de Beeldenstorm.
Trappist die geen trappist is
Buiten de prachtige molens en de enorme kerk met aparte toren heeft Steenvoorde niet veel te bieden en dus stappen we verder. We steken even verder de E42 over en zetten koers naar Godewaersvelde en zijn onderwijl op zoek naar een bankje om onze ‘stutten’ op te eten. Aan de Église Saint-Pierre staan twee prachte stenen banken ons op te wachten. Lieve daarentegen heeft een beter idee en zet koers richting L’Estaminet, een lokaal eet- en bierhuis. Ze vraagt aan de vrouw des huizes of wij gebruik mogen maken van het buitenterras om onze lunch te nuttigen. We hebben geluk en mogen met ons zessen gaan zitten op het terras dat uitkijkt op de prachtige kerk.
Meer weten over Wandelmagazine? Ja graag!
Om onze dankbaarheid uit te drukken bestellen we iets te drinken. Ik trakteer en bestel een ‘Mont des Cats’, een fris en fruitig amberkleurig biertje.
“De abdij van Mont des Cats had tussen 1848 en 1907 als voornaamste inkomen het produceren van bier maar tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de brouwerij in 1918 verwoest. Na de oorlog werd de brouwerij niet heropgebouwd en dus teert de abdij nu op het produceren van kaas. De abdij besloot in 2011 om het bier nieuw leven in te blazen en vroeg aan hun broeders van de abdijbrouwerij Scourmont of ze de ‘Mont des Cats’ wilden brouwen. De broeders uit Chimay gingen hierop in en dus kunnen wij weer genieten van deze amberkleurige trappist die in principe geen trappist genoemd mag worden omdat deze niet in de abdij van Mont des Cats gebrouwen wordt.”
Naar het eindpunt in Boeschepe
We verlaten Godewaersvelde en stappen verder over heuvel en dal. Als we voorbij een militaire begraafplaats komen, merken we dat we dichter bij de frontstreek komen. We wandelen weer door het groen en zien in de verte Mont des Cats opdoemen met de torentjes van de abdij. Vervolgens schampen we af langs de heuvel en de abdij, en lopen we richting Mont de Boeschepe die zich op honderdnegendertig meter boven de zeespiegel bevindt.
Hier nemen we afscheid van de Streek-GR en wandelen we verder over de uitloop die ik uitstippelde richting de molen van Boeschepe.. Hiervoor dalen we de heuvel weer af via een onverharde holle weg, tot we bij het Vlaamsch kapelletje uitkomen nabij het centrum van Boeschepe. Daar moeten opnieuw de heuvel op om iets te gaan drinken aan de Ondankmeulen. Els laat ons begaan en neemt afscheid, ze stapt verder richting haar auto bij de kerk. Eenmaal aangekomen bij de molen blijkt er een feestje aan de gang te zijn en keren we onbeschonken terug naar de kerk van Boeschepe. Maar daar keert ons ongeluk, het plaatselijke bierhuis is geopend. We bespreken de etappe en de data die daarbij horen en we blikken terug op een geslaagde dag!
We keren allemaal met een tevreden gemoed weer naar huis. Els wil ik nogmaals feliciteren, want zij deed zomaar even tien kilometer extra boven op haar persoonlijk record van achttien kilometer. Ik weet dat wandelen geen race is en dat er niets te winnen valt maar toch een mooie effort!
Route-informatie:
- Lengte: 28,5 km | Hoogtemeters: 474 m
- Percentage verhard: 60%
- Startpunt: Kerk, Sainte-Marie-Cappel
- Eindpunt: Kerk, Boeschepe
- Vervoer: Auto
- Hike: Lieve D., Fabian V., Els D., Lisa R., Johny G. en Wandel Mee Met Mij
* De 3 slagen bij Cassel
“De eerste Slag bij Cassel werd op 22 februari 1071 op de noordoostelijke flank van Mont Cassel uitgevochten. Het gevecht ging over de troon van het Graafschap Vlaanderen, Robrecht de Fries trok ten strijde tegen zijn neef graaf Arnulf de Derde. Robrecht trok uiteindelijk aan het langste eind en werd na de slag als nieuwe graaf van Vlaanderen erkend.
Later werd de tweede Slag bij Cassel op 23 augustus 1328 uitgevochten door het Vlaamse kerelsleger, boerensoldaten, tegen het Frans leger. De Vlamingen daagden de Fransen uit met een rode vlag waar ze een haan op geschilderd hadden met een schimpig opschrift: ‘Quand ce coq chanté aura, Le Roy Cassel conquettera’ (de gevonden koning zal hier binnenkomen, Wanneer deze haan gekraaid zal hebben). Echter zal het lachen de boerensoldaten vlug vergaan want de Fransen verpletterden het Vlaamse kerelsleger.
Op 10 april 1677 werd de derde Slag bij Cassel, soms ook Slag aan de Pene genoemd, in de buurt van de stad Cassel uitgevochten. De Nederlandse stadhouder Willem III marcheerde door dit gebied om belegerde steden te ontzetten, maar Filips van Orléans (de broer van de Franse koning Lodewijk XIV) onderschepte hem bij de Penebeek tussen Noordpene en Zuidpene. Maar liefst zesenzestigduizend soldaten trokken hier ten strijde. Dankzij een geslaagde Franse cavalerie-aanval op de Nederlandse flank, moest Willem III uiteindelijk de aftocht blazen.”
