Afgelopen Pinksterweekend waren mijn ouders 56 jaar getrouwd en dus ging ik naar Friesland. Ik was de enige van ons gezin die overdag ging, dus een mooie gelegenheid om een wandeltocht met zijn drieën te maken. Na een kop koffie met gebak, gingen we op pad met onze rugzakjes op. Mijn ouders hadden een mooie tocht in gedachten en ik liet mij verrassen. Zo werd het een wandeltocht met een feestelijk tintje.
Tekst & beeld: Jeltsje de Vries
Kerkepaden en wandelnetwerken
We liepen eerst naar een parkje met een meer, wat ik nog herkende van mijn jeugd. Hier zwommen we altijd in de zomer. Nu was het er rustig, mede vanwege de coronamaatregelen. Het park grenst aan de Engelenvaart. We liepen langs deze vaart, keken naar de boten en genoten van het weidse uitzicht. Op een gegeven moment sloegen we een pad in richting het Taconisbosk. Dit is onderdeel van een kerkepad, wat tevens deel uitmaakt van het wandelnetwerk Waddenwandelen. Aangezien we dwars door de weilanden en tientallen klaphekjes gingen, deed deze wandelroute deed me strerk denken aan de klompenpaden vlakbij huis.
Mijn ouders hadden deze route al eens gelopen met een wandeltocht, en de opdracht was toen ook om de klaphekjes te tellen. Het kerkepad was vroeger een pad dat de kerken van Oudeschoot, Nieuweschoot en Rotstergaast met elkaar verbond. De kerken hadden samen één dominee, die elke zondag zes kilometer moest lopen om in alle drie de kerken het woord te verkondigen. Een deel van dit pad bestaat nog en daar liepen wij over. Vanuit de weilanden en het bos, wandelden we heel verassend de begraafplaats de Skoatterhof op en kwamen we vervolgens langs een monumentaal gotisch kerkje met een klokkenstoel. Er liggen nog bekenden begraven langs de route. Heel apart om zo op een wandelroute te lopen die over een begraafplaats gaat. De overledenen hebben er wel een geweldig mooi plekje.
Aan het einde van het kerkepad waren we ook zo weer in de bewoonde wereld. Via IJsstadion Thialf, liepen we richting Oranjewoud. Daar vonden we bankje en aten we onze boterham op.
Verassende natuur
Na deze energieboost liepen we door het mooie bos van het Oranjewoud. Aan het eind van mijn tienerjaren heb ik hier veel gewandeld om antwoorden te vinden op de vragen die ik toen had. De natuur geeft namelijk altijd antwoorden, zo is mijn ervaring. Zo kun je bijvoorbeeld een bloem zien op een dode boomstronk, precies op het goede moment. Hierdoor kan je beseffen dat een moeilijke gebeurtenis ook iets moois voort kan brengen.
Over kleine bospaadjes staken we via een weiland over van het ene naar het andere bos, en liepen we verder in het bos de Friese Wouden.
In deze periode heeft de natuur haar mooiste outfit aangetrokken en trekt ze ieders aandacht. De vogels die fluiten en bouwen hun nest, de varens hebben hun bladeren uitgerold, de bloemen van de rododendrons bloeien en tonen hun mooiste kleuren. Het is elk jaar weer adembenemend mooi en voor nu erg passend op deze feestelijke dag.
Herinneringen ophalen
Onderwijl vertelden mijn ouders wat anekdotes over de afgelopen 56 jaar, toen er als bonus ook nog een jong reetje over stak. We vervolgden de route richting de Belvedère, een monumentale uitkijktoren die hier al bijna 100 jaar staat bovenop de berg van Brongergea. Mijn ouders konden zich nog herinneren dat ze hier met schoolreisje heen gingen. Ook deze was helaas vanwege corona gesloten. In gedachten zag ik de spelende kinderen voor me een wedstrijdje doen, wie het eerst bovenop de toren is. De toren ligt vlakbij hotel Tjaarda, waar vroeger ook een speeltuin en doolhof was. Het was toen echt een trekpleister voor scholen en families. Samen met mijn 2 neefjes ging ik ook elk jaar naar het doolhof, samen met mijn Pake en Beppe (opa en oma). Nu wordt er vooral veel gewandeld en gefietst.
Vlakbij deze toren is het Belvedère museum en hier namen we even een korte pauze op een bankje aan het water om onze schoenen te ontdoen van een paar steentjes en een tussendoortje te nuttigen. Mijn moeder toverde, als altijd, iets lekkers uit haar buidel. Hier konden we de laatste loodjes naar huis wel op voltooien.
Goed bevoorraad op pad
Altijd handig om tijdens je wandeling voldoende eten en drinken mee te nemen. Je weet nooit waar en wat de natuur je brengt. Dan kun je maar beter voorbereid zijn. Wij kijken terug op een mooie feestelijke wandeling met vele traktaties van de natuur in en rondom Heerenveen.
Online is ook nog een leuke wandelroute te vinden in de adellijke omgeving van Oranjewoud.
Over de auteur
Jeltsje de Vries (45) wandelt al meer dan 20 jaar voor zichzelf en doet mee aan verschillende wandeltochten in het land. Sinds 2020 is ze aan het trainen voor de Elfsteden wandeltocht, die helaas dit jaar niet doorgaat. Verder deelt ze graag haar belevenissen en gedachten die zij tijdens het wandelen op doet. Binnenkort zullen er via social media of deze website meerdere blogs van haar te volgen zijn.